Op GDMW kwam ook Tommy Wieringa. Vorig jaar was ik nogal van hem onder de indruk, dus ik keek er naar uit. Hij zou deze keer samen optreden met Jaap Scholten, schrijver van o.a. Morgenster, een boek dat ik (jaren geleden) met plezier gelezen heb. Ik had begrepen dat de twee schrijvers elkaar zouden interviewen, maar dat gebeurde niet. (Ze hebben dat wel gedaan in het Passionate Magazine, mede-organisator van het GDMW. Misschien had ik daar iets over gelezen.) Wieringa had enige tijd doorgebracht bij Scholten, die in Hongarije woont. Het plan was om allebei een verhaal te schrijven, maar dat was mislukt, vertelde Wieringa.
Ze lazen elk wat verhalen voor en de 'meerwaarde' van het gezamenlijke optreden ontging me. De belangrijkste band leek dat Scholten een paar schoenen van Wieringa aanhad, waar we op gewezen werden.
Ik kreeg de indruk dat Wieringa het niet erg naar zijn zin had. Toen hij het toneel opkwam zei hij iets over een chaotische dag en aan de mensen die vooraan blijkbaar onderuit lagen op zitzakken o.i.d. (ik zat achterin en kon het niet zien) vroeg hij of ze in slaap gevallen waren. Toen er gelachen werd zei hij: 'Lachen vind ik een tamelijk aapachtig vertrekken van het gelaat en daar stel ik geen prijs op.' Dat verbaasde me, want vorig jaar werd er ook veel gelachen tijdens zijn optreden en toen was hij daar, zoals later uit zijn column in De Pers bleek, juist nogal tevreden over. ('Ik stook het vuur langzaam op, het wordt aangeblazen door applaus en gejoel - dit is wat voorlezen moet zijn, het ontketenen van een opstand.')
Van zijn verhalen van vorig jaar herinner ik me nu nog stukken, van die van dit jaar niets. Van een zaal die in zijn ban was, was deze keer geen sprake. Hij moest wat abrupt stoppen vanwege een volgend programma-onderdeel en ik kreeg de indruk dat hij enigszins verontwaardigd het podium verliet. Ik ben toen ook maar naar huis gegaan, aanzienlijk minder vrolijk dan vorig jaar.
Benieuwd of hij er morgen in De Pers nog op terug komt.
Over Jaap Scholten kan ik niet veel zeggen. Hij las niet bijzonder goed voor en boeide me niet. Dat zegt verder niets over zijn kwaliteiten als schrijver. Misschien zou zo'n festival er gewoon niet moeten zijn. Schrijvers moet je lezen, niet beluisteren. Maar zoals het vorig jaar met Wieringa was, dat was toch wel bijzonder. Ik weet het dus niet.
Foto Tommy Wieringa: Klaas Jan van der Weij, hier gevonden.
Foto Jaap Scholten hier gevonden.
Een tamelijk aapachtig vertrekken?
BeantwoordenVerwijderenNiets dan spiegels, zou ik haast zeggen.
Wat jammer dat het dit keer echt tegenviel. Misschien te hoge verwachtingen of zo?
BeantwoordenVerwijderenMisschien had Wieringa ook wel hoge verwachtingen omdat het vorig jaar zo goed ging. En viel het hem ook tegen. Maar zo te lezen kan hij niet zo heel goed omgaan met tegenvallend publiek...
@Edwin,
BeantwoordenVerwijderenDe psychologie erachter laat ik graag aan jou over ;-) Ik begreep er niks van. Volgens mij had W. ergens de pest over in en dat was jammer. Hij had het trouwens ook nog over A'dam i.p.v. R'dam. Enig hoongelach werd zijn deel, dat snap je.
Groet, schrvrdzs
@Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenDaar zou je wel 's gelijk in kunnen hebben, dat wij hém ook tegenvielen. Daar had ik nog niet aan gedacht. Het lijkt me niet eenvoudig om een zaal te boeien en misschien is het al heel wat dat het één keer gelukt is. Bij TU Delft ging het hem ook heel goed af, maar dat publiek was veel minder rommelig. Op GDMW mag je gewoon weglopen als je daar zin in hebt en dat wordt veelvuldig gedaan. (Ik zit altijd netjes alles uit, ook al verveelt het me.)
Groet, schrvrdzs