Een paar weken geleden realiseerde ik me ineens dat ik wel érg vaak 'ik zou me kunnen voorstellen dat...' of 'ik kan me voorstellen dat...' zei. Al snel merkte ik dat ik niet de enige was. Blijkbaar is het na 'zeg maar' en 'toch?' een nieuwe variant van taalvaagheid. Normaal gesproken merk ik zoiets eerst bij anderen op, om daarna te ontdekken dat ik het ofwel zelf ook doe, ofwel er gelukkig nog niet aan begonnen ben. Maar nu dit. Even dacht ik: de trend zal toch niet door mijn toedoen ontstaan zijn... O, als dat toch eens waar kon wezen... Maar ja, hoe valt het na te gaan? In elk geval: ik probeer mijn neiging 'ik zou me kunnen voorstellen...' te zeggen weer te onderdrukken. Wat nog niet meevalt.
Wat betreft 'zeg maar', dat is alweer een heel eind uitgestorven, maar pas nog zat ik bij drie Leidse meisjes in de trein, zo te horen juristes (of in wording) en die kregen het voor elkaar om in elke zin gemiddeld een keer 'zeg maar' op te nemen, dit gecombineerd met 'echt'. ('Dat vind ik zeg maar echt bizár.')
Boomerang card hier gevonden.
Ik kan me voorstellen dat ik ook zo'n zeg maar-type ben...
BeantwoordenVerwijderenDag Schrijverdezes,
BeantwoordenVerwijderenVolgens mijn waarnemingen -maar die beperken zich hoofdzakelijk tot radio en televisie- is 'zeg maar' nog springlevend. Wat volgens mij steeds hinderlijker wordt, is het gebruik van het stopwoordje 'ja', soms wel drie keer in dezelfde zin. En het gebruik daarvan beperkt zich echt niet alleen tot voetballers en wielrenners, maar ook bewindslieden en kamerleden zijn er behoorlijk door besmet.
H.gr. 80+
@Festina,
BeantwoordenVerwijderenIk heb zeg maar altijd zoiets van doe gewoon lekker je eigen ding.
Groet, schvrdzs
Dag Tachtigplusser,
BeantwoordenVerwijderenMijn waarnemingen zijn ook beperkt: wat collega's en de medereizigers in de trein. Daar valt me op dat 'zeg maar' bijna overal een stuk minder is, behalve bij een bepaald type studerende meisjes.
Wat dat 'ja' betreft, dat is me ook opgevallen en ik doe het (helaas) zelf ook. Het is heel lastig om het te vermijden en het dringt zich vooral op als je snel iets moet zeggen. Vandaar misschien dat het op de tv ook zoveel te horen is.
Groet, schvrdzs
Dat 'ja'-en had ik me nog niet zo gerealiseerd, zal er eens op letten!
BeantwoordenVerwijderenEn dat 'ik kan me voorstellen dat'; hmm dat is er vast bij mij ook wel ingeslopen. Gek eigenlijk, hoe dat werkt met taal. Je neemt zó dingen over. Maar op schrift gaat dat dan weer niet zo snel. Stel ik me zo voor. ;-)
Dag schrijver,
BeantwoordenVerwijderenIk heb gemerkt dat 'dat kan ik me goed indenken' mijn bloedeigen alternatief is voor 'ik kan me voorstellen'. Helaas is het er vaak al uit gefloept voor ik het besef.
Vandaag kwam deze link op Twitter voorbij. Lijkt me echt iets voor jou om voor een heel kort moment je taalfrustratie op te uiten ;-)
BeantwoordenVerwijderen@Natalie,
BeantwoordenVerwijderenGelukkig maar dat we af en toe nog wat schrijven. Dat zorgt voor een beetje reflectie...
Groet, schrvrdzs
@AvA,
BeantwoordenVerwijderenEen bloedeigen alternatief is in elk geval beter dan meedoen met de massa!
Groet, schrvrdzs
@Astrid,
BeantwoordenVerwijderenIk had het al gezien bij irritaal, dat doen ze daar elk jaar volgens mij. Maar evengoed bedankt! Misschien vind je het gek, maar meedoen aan zoiets is niks voor mij. Ik heb ook niet zozeer last van taalfrustratie (al lijkt dat misschien zo), maar meer van taalverbazing.
Groet, schrvrdzs