Wat ik zag

Gisteren zag ik de film Oorlogswinter, mijn eerste film na De brief voor de koning en eveneens gebaseerd op een door mij zeer geliefd jeugdboek. De brief heb ik vele malen gelezen, Oorlogswinter maar een of misschien twee keer en dat is lang geleden, dus ik weet niet precies in hoeverre de film klopt met het boek maar dat is misschien wel zo prettig.

Ik ben bepaald geen filmkenner en een score van twee films in een half jaar is voor mijn doen al hoog, dus veel kan ik er niet van zeggen. Ik vond deze film in elk geval een stuk beter dan De brief, al vond ik sommige dingen nogal onwaarschijnlijk en voor m'n gevoel vooral bedoeld om het spannender te maken. Het besneeuwde landschap vond ik erg mooi, de aankleding van huizen en mensen leek me zorgvuldig gedaan en de hoofdrolspeler beviel me een stuk beter dan die in De Brief. Als ik leraar geschiedenis was in een brugklas zou ik hem zeker met mijn klas (gaan) bekijken en er een aantal lessen over WO II aan vastknopen. Achter mij zat een stelletje jongelui zoals ze gek genoeg altíjd achter me lijken te zitten: met XL-bakken popcorn en idem bekers cola en ook de bijbehorende maat monden, maar bij sommige scènes waren ze doodstil en dat zegt m.i. wel wat over de bruikbaarheid van deze film voor onderwijsdoeleinden.