Beetje treurig 2

Bron: Flickr, foto: f-l-e-x

Gisteren werd ik gelukkig bijtijds door De Pers gewaarschuwd dat het de somberste dag van het jaar ging worden, dus toen kon ik mij ertegen wapenen. Maar vanmorgen, toen ik dacht 'dat hebben we ook weer gehad', raakte ik onverwacht alsnog gedeprimeerd. Wat was de reden? Ik lees al geruime tijd in De Welwillenden van Jonathan Littell en vanmorgen, toen ik er in de trein in zat te lezen, leek het me opeens toch zo fijn om er eens met iemand die dat boek ook aan het lezen is of het gelezen heeft over van gedachten te wisselen. En vervolgens dacht ik: waarom kan zoiets nou niet in de bibliotheek? Je kunt aan de bibliotheek gerust een vraag stellen als 'Hoe kunnen koeien melk geven als ze alleen maar groen gras eten?' (gevonden bij al@din) en daar krijg je dan een keurig antwoord op, maar er is geen mogelijkheid om even over een boek te praten als je daar behoefte aan hebt.

Ja, ik weet dat er leeskringen zijn. Maar ik wil alleen maar even over De Welwillenden praten. Nee, ik verwacht niet dat er een bibliothecaris voor me klaarzit die het boek gelezen heeft en ook niet dat hij me kan doorverbinden met een collega elders in het land die dat wél deed. Ik verwacht niet eens dat er ergens een bibliothecaris is die het boek gelezen heeft (al sluit ik het ook niet uit). Maar zou het niet mooi zijn als er b.v. op de bibliotheeksite een digitaal prikbord was waar je op kon zetten 'Wie wil met me mailen over De Welwillenden?' En dat dat dan echt iets opleverde? Ja, bij LibraryThing zal zoiets wel kunnen. Maar het lijkt me toch veel mooier als het bij de bibliotheek ook zou kunnen. Waarom is de bibliotheek, naast alles wat hij nog meer is of wil zijn, toch ook niet de plaats waar literatuur een hoofdrol speelt? Van die gedachte werd ik een beetje somber.