De ik-figuur/verteller in Joe Speedboot heet Fransje. Hij is verlamd, zit in een rolstoel en kan slechts een arm gebruiken. Hij beschrijft zijn leven in dagboeken.
Ik denk vaak aan de grote samoerai Miyamoto Musashi wanneer ik schrijf, die zegt dat de weg van de samoerai tweeledig is: de weg van het zwaard én die van het penseel, ofwel de pen. De weg van het zwaard is een beetje moeilijk voor mij, blijft die van de pen over. Ik heb dat uit Het Boek van de Vijf Ringen, Go Rin No Sho, het boek dat ik in de bibliotheek vond en stukgelezen heb. Ik heb het nooit teruggebracht.
Het motto van Joe Speedboot luidt:
Er wordt gezegd dat de samoerai
een tweevoudige Weg heeft,
van het penseel en het zwaard.
MIYAMOTO MUSASHI
Ik kan uit het boek niet opmaken of de schrijver een bestaande bibliotheek voor ogen heeft gehad. Daarom bovenstaand een plaatje van Het Boek van de Vijf Ringen.
Dat van het Samurai zwaard herinner ik me niet.
BeantwoordenVerwijderenIk vond Joe Speedboot een heel origineel boek: nog niet eerder vertoond ooit vertoond in Nederland!Hilarisch rauw en gevoelig tegelijk lijkt het wel een middeleeuwse boertige klucht.
Ik herinner me vooral de natuurimpressies en de mooie taal, sommige passages moest ik gewoon overlezen.
Alaary
Dag Alaary,
BeantwoordenVerwijderenIk herinnerde het me ook niet, terwijl het nog wel het motto was. Wat je zegt: een heel origineel boek. Helemaal mee eens.
Heb je misschien nog leestips?
Groet, schrvrdzs