Foto: wikimedia
Soms word je wel eens een beetje blij van een kleinigheid, maar een andere keer toch weer een beetje treurig. Vandaag iets over twee zaken die mij niet vrolijk stemden.
1. Vanmorgen in de trein las ik in De Pers deze regel:
In de VS krijgt iedereen die 10 vriendjes op Facebook dumpt, een gratis Whopper bij Burger King.
In mijn naïviteit dacht ik nog even dat 'dumpen' in dit geval zoiets betekende als 'aanmelden', maar verder lezend begreep ik dat toch gewoon 'eraf gooien' bedoeld werd. Thuisgekomen googelde ik het even en werd me al snel duidelijk hoe het zat én dat het aansloeg.
Ik weet natuurlijk ook wel dat Facebookvrienden meestal geen vrienden in de oude zin des woords zijn, maar het waren toch ooit op zijn minst mensen van wie je het leuk vond dat hun foto bij de postzegelverzameling op je site stond. Maar ja, in een tijd van kredietcrisis is een hamburger nooit weg natuurlijk. 'Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral' zoals Brecht ons lang geleden al voorhield. Waarom daar nu nog om treuren?
2. Ik las vandaag ook het weblog van de bibliothecaris die mij eerder lichtelijk onthutste door de mededeling dat het lezen van romans had moeten wijken voor het lezen van weblogs e.d. Vandaag schreef deze bibliothecaris, van wie de naam er ook nu niet toe doet omdat het me om het verschijnsel gaat, het volgende:
In de afgelopen weken heb ik de schaarse vrije tijd online vooral gevuld met Twitter en de randverschijnselen van Twitter en het lezen van discussies over het nut van Twitter en ik ben bepaald niet de enige. Dat betekent concreet dat je andere dingen laat liggen. Bijvoorbeeld het lezen van Next.
Met het lezen van Next wordt neem ik aan het lezen van nrc.next bedoeld, op zich al een krant voor mensen die het nieuws in hapklare brokken tot zich willen nemen. En Twitter is natuurlijk nog een flinke stap verder, want dat is nieuws in 140 posities. Van mij hoeft niemand de krant te lezen, ik doe het zelf ook vaak niet, maar realiseer je wél dat je alleen ergens van op de hoogte kunt raken door er vele malen meer dan 140 posities over tot je te nemen en geloof maar liever niet dat je door te twitteren ook heel goed van het nieuws op de hoogte kunt blijven, zoals deze bibliothecaris wél doet:
Je kunt daardoor razendsnel koppensnellen en dat is voor informatiegrootverbruikers zoals ik werkelijk een uitkomst.
Maar laat ik niet te veel moraliseren. Eerst maar 's wat eten.
Ha schrijver,
BeantwoordenVerwijderenIk snap wel dat je teleurgesteld bent maar Jan en jij zitten zo ongeveer diametraal tegenover elkaar in het spectrum dat bibliothecarissen heet. Jullie denken fundamenteel anders over het werk en dat wordt alleen maar erger. Of liever gezegd: verschillender, ik weet niet of het echt erg is dat jullie zo anders zijn.
Want volgens mij horen allebei die uitersten erbij, en jullie hebben allebei de neiging om je eigen positie het belangrijkst te vinden. Jullie uiten het alleen anders.
Als je snapt wat ik bedoel want volgens mij ben ik nu een beetje vaag.
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenIk vind mijn eigen positie helemaal niet belangrijk. Maak ik die indruk? Bah! Ik heb alleen zo mijn twijfels.
Vaag was het niet hoor.
Groet, schrvrdzs
Ha schrijver,
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt wel heel onaardig ja, zo had ik het niet bedoeld.
Laat ik het zo zeggen: jij hebt zo je twijfels bij een aantal nieuwe ontwikkelingen, jij vindt dat een bibliotheek er vooral (let op, vooral) is voor boeken en om het lezen te bevorderen. Van Jan mogen volgens mij alle boeken wel verdwijnen uit de bibliotheek (fysiek dan).
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenIk vond het niet onaardig hoor!
Ik hoop nu maar dat Jan (ik noemde geen naam overigens) je ook niet onaardig vindt, want wat je over hem beweert is nogal wat. Maar hoogstwaarschijnlijk leest hij dit niet, wat ook wel weer jammer is, want ik ben benieuwd naar wat hij er zelf van zou zeggen.
Wat je mij toedicht klopt wel min of meer, maar zelf zou ik het toch liever anders formuleren, b.v. zo: 'De bibliotheek stelt zich o.a. ten doel een passie voor literatuur uit te dragen en over te brengen.' Even (te) snel geformuleerd, maar toch wel zoiets. 'Kom ik nog op terug.'
Groet, schrvrdzs