WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

donderdag 3 december 2009

Een p-woord






















We moeten op het werk allemaal op de foto voor een smoelenboek. Ik was dinsdag aan de beurt. Ik had me voorgenomen me nu eens een keer vriendelijk glimlachend te laten vastleggen en daar zelfs thuis op geoefend. 'Blind' wel te verstaan, d.w.z. ik produceerde eerst een glimlach en keek pas daarna in de spiegel hoe hij geworden was. Hij werd niet slecht, vond ik zelf. Maar bij de fotograaf aangekomen bleek het allemaal anders te gaan dan ik verwacht had. De laatste keer dat ik bij een fotograaf was, was 12 jaar geleden toen we met de hele familie (mijn schoonfamilie) op de foto gingen. De keer dáárvoor moet een schoolfoto geweest zijn, 40 jaar geleden. Ik was dus in het geheel niet voorbereid op de moderne ontwikkelingen in de portretfotografie en aan mijn ijverig ingestudeerde glimlach had ik niks. (Ik denk dat ik hem nu af en toe maar in het dagelijks leven ga gebruiken. Je weet maar nooit wat dat nog teweeg kan brengen.)

Het begon al met de zeer ongemakkelijke hoge kruk die voor me klaarstond. Wie bedenkt zoiets? 'Zit je lekker?' vroeg de fotograaf. 'Nee,' zei ik. Toen mocht ik er tegenaan gaan hangen, wat iets comfortabeler was. Daarna begonnen de opnamen, begeleid door opdrachten als: kin omhoog, iets naar links, kijk trots, ja prima, denk aan je grootste liefde, kijk alsof je tv kijkt. De fotograaf vroeg ook: wat is je passie? Die vraag verwachtte ik al omdat een collega me verteld had dat hij haar gesteld was. Gelukkig maar, want nu kon ik vlotweg zeggen: op die vraag was ik al voorbereid, maar ik weet het werkelijk niet. Waarop de fotograaf tot mijn opluchting zei dat het niet hoefde, maar dat hij al wel heel veel passies gehoord had. Ik vroeg: welke bijvoorbeeld? en kreeg o.a. te horen: tuinieren, wandelen, zeilen. Na zo'n 25 opnamen mocht ik weer aan mijn werk.

Dat van die passies bleef me nog een tijdje bezighouden. Ik kon me maar niet indenken hoe je gepassioneerd kunt wandelen e.d. Maar na een nachtje slapen begreep ik het ineens: passie was hier gewoon een ander woord voor hobby. Ik was nietsvermoedend in de val van de woordinflatie getrapt. Als iemand 'geniaal' zegt denk ik heus niet meteen aan Bach of Einstein, maar weet ik dat hooguit 'knap gedaan' bedoeld wordt. Bij 'bizar' weet ik dat het 'een beetje vreemd' betekent en 'fantáástisch' staat meestal gewoon voor 'leuk'. Maar dat passie nam ik nog helemaal serieus. Als die fotograaf gevraagd had of ik hobby's had, dan had ik wel iets kunnen bedenken. (Al geloof ik nou weer niet dat het denken aan b.v. bloggen een bijzondere foto zou hebben opgeleverd.) Maar passie leek me tot vandaag nog iets van een hogere orde, iets waar ik niet toe in staat was. Een nuttig bezoekje dus, taalkundig gezien.


Foto: 'Glimlachende toekomstige bibliotheekmedewerkster', 1955

20 opmerkingen:

  1. De woorden zijn inderdaad aan inflatie onderhevig. Daar had ik eigenlijk nog nooit bij stilgestaan.

    Maar het feit dat woorden te pas en te onpas worden gebruikt betekent niet dat passie soms nog wel degelijk passie is.

    @Henk: volgens mij kan passie nooit moeten (ook een leuke zin). Je hebt passie of niet. Als het gaat om werk is het alleen maar meegenomen als het ook een passie is toch? Voor veel mensen is het een noodzakelijk kwaad.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schrijver,
    Ik was niet voorbereid op die vraag dus mijn reactie was een nogal dommige, onbegrijpelijke blik. Gelukkig drukte hij toen niet af want dat was geen erg representatieve foto geworden.
    Ik was wel voorbereid op de opmerking "denk eens aan je geliefde" want die heb ik eerder gehoord bij een fotograaf en dat werkte heel goed: je kon precies zien bij welke foto hij dat zei.

    Had me ook niet zo gerealiseerd dat het p-woord zo aan inflatie onderhevig was, maar je hebt wel gelijk. Al denk ik niet dat de fotograaf persé aan een hobby dacht toen hij het woord passie gebruikte. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen heel gepassioneerd over hun (klein-)kinderen kunnen vertellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel interessant, schrvdzs!
    Mooie vraag voor hutjesopdeheidagen.
    Wat is Uw passie?
    In eerste instantie denk ik dan ook aan iets waardoor ik bevangen wordt, meegesleept, meebewogen. Samenvallend met mijn handelen.
    De managers bijscholingen lenen dit woord ook vaak naast de term authenticiteit.
    Het woordenboek (1950!) van mij geeft er twee betekenissen aan: hartstocht of hartstochtelijke liefhebberij (dus toch hobby) en drift! Voorbeeld: tenissen dat is zijn passie. weer een hobby.
    Misschien is het woord dus niet gedevalueerd maar is de connotatie die wij ermee hebben hopeloos ouderwets?
    Je zou toch kunnen zeggen schrijver dezes dat jouw blog best wel een passie is? Mooi toch.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Maar schrijver: lezen is toch je passie???!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je bent niet de enige die moeite heeft met dit woord.
    Ik ben wel een beetje jaloers op mensen die een echte passie hebben en er helemaal voor gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @ Allen,
    Hartelijk dank voor jullie toevoegingen, waar ik op mijn beurt niet veel meer aan kan toevoegen. Even dacht ik: Katharina heeft gelijk en ik heb het verkeerde idee over wat de term 'passie' betekent, maar WvS nam die twijfel weer weg met het stukje waar ze naar verwees.

    Wat passie voor mijn werk betreft: ik denk er zo over als Henk. Ik ben ook calvinistisch opgevoed.

    Nee, bloggen is voor mij geen passie. Bloggen is een verslaving en dat is iets anders.

    Nee, lezen is ook geen passie. Ik lees graag, meer is het niet. Of misschien is het ook een verslaving.

    Merkwaardig dat een stukje over zoiets simpels zoveel reacties opriep. Dat had ik niet verwacht.

    Nog merkwaardiger dat niemand iets over de foto zegt...

    Groet, schrvrdzs

    p.s. Bij passie denk ik b.v. aan de harde kern van de Feijenoordsupporters. Van een van hen herinner ik me dat hij tegen zijn vriendin zei: de club komt op de eerste plaats en dan kom jij pas.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @schrijverdezes. Ik had juist wel iets over de foto willen zeggen. Maar de vverbinding was te traag om de letters verstuurd te krijgen.
    De foto is leuk, misschien moet de werkgever besluiten kinderfoto's in het smoelenboek/op de smoelenwebsite te zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dag Ton,
    Dan zeg ik nu ook maar iets over jouw foto, die ik wel degelijk meteen had opgemerkt. Prima foto natuurlijk, maar ik vond de dodo geheimzinniger en eigenlijk zelfs 'persoonlijker' al klinkt dat misschien een beetje gek. Maar de meeste mensen houden nu eenmaal meer van 'transaparantie' (ook al zo'n woord), dus een foto is waarschijnlijk beter.
    Dat ik verwachtte dat iemand wel iets van mijn foto zou zeggen is omdat ik die zelf veel 'onthullender' vond dan het stukje.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @schrijverdezes. Over die verandeing van foto "moet" ik nog steeds een postje schrijven. Maar er komt steeds wat tussen.
    Die dodo was een tijdje ok maar begon me ook wat te anoniem over te komen. Alsof ik op mn blog wel van alles wil en kan zeggen maar er vervolgens alleen met een vagig plaatje bij wil staan. Zoiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Nou, echt onthullend niet want ik kan met geen mogelijkheid zien welk boek je daar uit de kast trekt. Ik vind het wel een heel erg leuke foto en zo herkenbaar. Die varen in geribbelde bloempot, het soort boekenkastje en zelfs het jurkje. Je zou hem zo maar uit mijn doos met familiefoto's gepakt kunnen hebben

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dag Ton,
    Ik hoop dat dat postje over je foto nog komt.
    Wat betreft 'anoniem' (misschien is 'pseudoniem' een betere term) schrijven: ik deed dat aanvankelijk omdat ik gewoon graag anoniem wilde zijn, vervolgens in de hoop wat serieuzer genomen te worden dan als ik meteen liet weten wie ik was, en inmiddels uit gewoonte.
    Ik heb gemerkt dat mensen die 'ontdekken' wie ik ben en zich daardoor realiseren dat ik niets voor hun netwerk kan betekenen wel eens afhaken. Inmiddels kan dat me niet meer schelen, maar inmiddels is het óók zo dat eigenlijk iedereen van wie ik weet dat hij/zij mijn blog leest wel weet wie ik ben, dus het maakt nu weinig meer uit of ik al dan niet een fotootje plaats.
    Toch vond ik het plaatsen van een 'jeugdfoto' al een hele stap... Ik zette hem overigens een jaar geleden ook al eens.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ha WvS,
    De oorspronkelijke foto is een stuk scherper, maar daarop is het ook niet te zien. Misschien bevindt het boek zich nog in de collectie van mijn ouders. Als ik het niet vergeet zal ik daar eens poolshoogte nemen.
    Het jurkje had mijn moeder zelf gemaakt. Jouw moeder vast ook, misschien wel met hetzelfde patroon uit hetzelfde blad.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ah, het is dus wel een foto van jou? Ik durfde het al niet te vragen....
    Wat een leuk meisje was je! (En ben je hoor!)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ha Festina,
    De krullen (en de kleur) zijn later verdwenen, maar de liefde voor boeken is gebleven ;-)
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ha Schrijver,
    Onze passie is kaas, makkelijk voor de fotograaf. En je staat prachtig op de foto!
    Groet, Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ha Anna,
    Ik ben benieuwd hoe je kijkt als je aan kaas denkt...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ha schrijver, wat een prachtige foto! En toen hoefde je niet eens aan passies te denken, je keek uit jezelf al lief en vrolijk. Het boek dat je uit de kast trekt lijkt me geen kinderboek, het staat tussen allemaal saaie boekruggen. Op de plank daaronder zouden een paar kinderboeken kunnen staan.
    Ik was bij het fotograferen nergens op voorbereid en moest opeens aan mijn grote liefde denken. Nou, dát gezicht kennen ze op het werk niet en hoeft voor mij ook niet in het smoelenboek. Maar het moet toch even gezegd: de fotograaf deed zijn best en ik mocht gewoon op de grond staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ha Irene,
    Ik denk dat er geen enkel kinderboek in het kastje staat. Op de oorspronkelijke foto zijn enkele titels te lezen, o.a. Brood uit het water van Fenand van den Oever, een boek dat nog steeds in de collectie zit en dat ik nog af en toe uitleen.
    De fotograaf deed inderdaad zijn best, dat ben ik met je eens. Maar zijn methode was nieuw voor me.
    De blik die je hebt als je aan je grote liefde denkt lijkt mij voor een smoelenboek ook niet zo geschikt. Behalve misschien als ProBiblio je grote liefde is ;-)
    Het ging mij niet zozeer om wat de fotograaf deed en zei, maar vooral om het feit dat ik de term 'passie' serieuzer nam dan nodig was.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ha Anna,
    Dat moet het zijn!
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen