Afgelopen vrijdag aan het eind van de middag kwam ik van mijn werk en sloeg de hoek van mijn straat om. Bij de Marokkaanse slager/groenteboer stonden een stuk of 50 mannen voor de deur. Even dacht ik: is er een ongeluk gebeurd? Maar toen zag ik het: er stond een enorme koel-vrachtwagen op straat waaruit mannen in het wit kwamen die dode dieren op hun nek droegen. Aha, dacht ik, dat moet voor het offerfeest zijn. Binnen in de winkel stonden ook nog tientallen mannen te wachten.
Van die mannen in een wit pak met een capuchon, met een dood beest op hun nek, die zag je vroeger geregeld, maar tegenwoordig bijna nooit meer. Het heeft iets nostalgisch, zelfs voor wie, zoals ik, inmiddels vindt dat je maar beter geen vlees kunt eten. Een stukje 'cultureel erfgoed' zou ik het bijna willen noemen. Maar daar zal Geert W. het wel niet mee eens zijn. De Partij voor de Dieren misschien ook niet.
Foto: Flickr, gemaakt door Nancee art.
Ha Henk,
BeantwoordenVerwijderenWat vind je wonderlijk?
Groet, schrvrdzs
p.s. Het schaap van de Tele2-reclame ken ik alleen van posters. Dat is dus blijkbaar prima.
p.s.2 Van Hassan Bahara had ik nog nooit gehoord. Ik ga hem opzoeken
Ha Henk,
BeantwoordenVerwijderenHet waren wel geslachte (en gevilde, als dat zo heet) schapen. Was dat misschien niet duidelijk in mijn stukje? In dat geval snap ik dat je het wonderlijk vindt ;-)
Heb jij dat boek van Hassan B. gelezen?
Groet, schrvrdzs
@Henk,
BeantwoordenVerwijderenJa dus. Ik klikte pas op de link nadat ik gereageerd had.