WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

zondag 1 november 2009

Rotterdam, 2009-2


















Zojuist ging de bel. Ik deed open en op de stoep stond in de stromende regen een oudere allochtone vrouw (zonder papaplu) die aan mij vroeg 'Marokko?' Dat ik daar niet vandaan kwam leek duidelijk, daarna wees ze op verschillende andere deuren en stelde dezelfde vraag. Ik probeerde haar uit te leggen dat ze verderop moest zijn en zei erbij 'bij witte gordijnen', wat ze waarschijnlijk niet begreep. Later realiseerde ik me dat bij die witte gordijnen misschien wel geen Marokkanen maar Turken wonen en dat dichterbij in elk geval wél Marokkanen wonen en dat ze die waarschijnlijk zocht, maar toen was het te laat. Denk je 's in dat je zelf ergens in Marokko aanbelt en vraagt 'Holland?' Zouden ze je dan even gaan brengen? Ik denk het wel eigenlijk...

Op de foto 'mijn' straat in 1952.


Foto: Gemeentearchief Rotterdam.

10 opmerkingen:

  1. Oei, wat een sneu verhaal. Vooral dat zonder paraplu in de stromende regen.
    Misschien zouden ze je in Marokko naar het juiste huis brengen, maar misschien ook niet. Ik denk dat de reactie in bijvoorbeeld Duitsland wel ongeveer hetzelfde zou zijn.

    Heb je niet nog even naar buiten gekeken of je haar zag toen je je realiseerde dat je haar naar het verkeerde huis had gestuurd? Of was ze toen al te ver weg?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Tenaanval,
    Nee, dat heb ik niet gedaan en het had nog wel gekund denk ik. Dat staat me niet netjes. Misschien lag het aan die stromende regen waar ik zelf net uitgekomen was, maar ik vrees dat het meer aan mijn niet al te sociale aard lag. Ik denk overigens niet dat ik haar naar het verkeerde huis heb gestuurd omdat ze volgens mij niet begreep wat ik bedoelde. Maar toen ik bedacht welk huis het waarschijnlijk moest wezen had ik dat inderdaad nog wel even kunnen gaan zeggen. Ik dacht eigenlijk: ze zal wel weer een paar deuren verder gaan aanbellen en dan komt ze er vanzelf...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag schrijver,
    Nee, het siert je niet echt dat je die mevrouw niet even bracht, maar daarentegen siert het je zeer dat je dat eerlijk vertelt. Eerlijk gezegd denk ik dat het vooral kwam omdat je in verwarring was. Het was geen vraag met een duidelijk antwoord, maar een situatie die je zo gauw niet begrijpt. Tegen de tijd dat de oplossing duidelijk is, heb de deur al dicht en ja, om die nou weer open te doen....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag AvA,
    Waarom het opbiechten van fouten een mens zou sieren begrijp ik niet goed. Niemand is daar toch mee gebaat?
    Je analyse klopt geloof ik wel: de vraag overviel me te zeer om er goed op te reageren. Maar het is ook zo dat ik b.v. de ene bedelaar wel iets geef en de andere niet, en dat ik vaak geen idee heb waarom ik dat al dan niet doe. Veel gedrag is impulsief geloof ik, in elk geval veel van míjn gedrag.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Festina,
    Ik durf het niet te zeggen.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha Anna,
    Is dit een overdachte uitspraak?
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha Schrijver,
    Ik denk van wel.
    Groet, Anna
    'inessel'

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Anna,
    Net wat ik dacht.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen