Niet gegaan

Bibliotheektheater, Rotterdam
Foto van de website van Bibliotheek Rotterdam

Op ZB Digitaal las ik de uitnodiging voor een door DOK Delft georganiseerde Masterclass 2.0. Later las ik dezelfde uitnodiging nog eens in het huisorgaan van ProBiblio. Die Masterclass was gisteren. Tot het laatste moment heb ik getwijfeld, eerst: zal ik me aanmelden, later: zal ik bellen of er nog plaats is? Want het leek me wel iets waar ik bij kon & wilde zijn: het was in Rotterdam (waar ik woon), woensdag is m'n vrije dag, 15 euro is te doen, '2.0' heeft wel niet direct m'n hart maar zeker m'n belangstelling, en het is vast de moeite waard om twee bekende & overtuigde pleitbezorgers te horen praten.

Maar ik ging niet. Waarom niet? Omdat ik niet durfde. Nu ben ik niet bepaald een held, maar naar een lezing durf ik toch normaal gesproken wel. Ik zal vertellen wat me in dit geval tegenhield, omdat ik denk dat het misschien meer mensen heeft weerhouden. Misschien was dat ook juist de bedoeling en dan heeft het (in elk geval voor mij) goed gewerkt, maar misschien was het dat niet en dan is er toch iets misgegaan.

- Om te beginnen maakte het woord 'masterclass' me een beetje bang. Volgens mij is een masterclass een soort openbare les waarbij studenten laten zien wat ze kunnen, terwijl een grootheid in het vak kritisch commentaar geeft. Ik dacht: stel je voor dat ze mij vragen wat ik met 2.0 doe in mijn werk, dan sta ik voor gek.
- Vervolgens de term 'select gezelschap'. Wat moet je daar van denken? Bedoelen ze daarmee de échte 2.0-kenners, zoals Jan, Edwin, 'Essen' en al die andere namen die je vaker dan gemiddeld tegenkomt? Of wordt met 'select' bedoeld dat je invloed moet hebben in de bibliotheekwereld (wat natuurlijk gedeeltelijk met het voorgaande kan samenvallen)?
- Dan: 'het aantal plaatsen is beperkt'. Ik dacht: laat een ander, die er écht in zijn of haar werk mee te maken heeft dan maar gaan, voor mij is het allemaal vrijblijvend en ik wil geen plaats innemen van iemand voor wie het nuttiger is. Gisteren las ik bij Jan dat er 50 mensen waren, terwijl het Bibliotheektheater, waar het bleek te zijn, toch meer dan 150 plaatsen heeft. Hadden die vol gemogen of toch niet?

Ik ben achteraf wel blij dat ik niet gegaan ben want ik denk dat het gezelschap misschien inderdaad tamelijk 'select' is geweest; 50 mensen is niet echt veel tenslotte. En wat er inmiddels zo hier en daar over te lezen is, geeft een beetje de indruk dat het, in elk geval ten dele, een ons-kent-ons gezelschap was. En dat vind ik jammer. Natuurlijk is het fijn dat mensen die overtuigd zijn van het nut van nieuwe ontwikkelingen zich een hart onder de riem kunnen laten steken door een paar Amerikaanse grootheden op dat gebied. Zoiets heb je wel eens nodig als je in de praktijk van alledag met onbegrip en tegenstand te maken hebt. Maar als je wilt dat die ontwikkelingen zich breed gaan verspreiden, of op zijn minst dat er breed over gediscussieerd gaat worden, dan is een term als 'select gezelschap' naar mijn idee toch niet de juiste.

Voor alle duidelijkheid: misschien voelt iemand de behoefte te zeggen dat ik heus welkom was geweest. Dat geloof ik dan meteen, maar daar gaat het me niet om. Het gaat me om het gevoel dat de uitnodiging me gaf: die stemde me treurig. Níet omdat ik me persoonlijk niet welkom voelde, maar omdat ik dacht: de bibliotheek is van ons allemaal en veranderingen beginnen nu eenmaal meestal bij een kopgroep, maar ze moeten vervolgens wél door het 'veld' gedragen worden. En het 'veld' en een 'select gezelschap' zijn verschillende dingen.

Sorry.

Maar uiteindelijk komt alles toch nog goed: dankzij DOK Delft en via het blog van Wouter is alles alsnog te zien! Daar ga ik dan maar eens voor zitten.