WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

woensdag 19 november 2008

Wat ik las 3

Las ik maar elke dag een boek, dan had ik ook elke dag iets om over te bloggen...

De afgelopen dagen las ik Vingers van marsepein van Rascha Peper. Een prima boek voor in de trein omdat het weinig concentratie vergt, vandaar dat ik het vrij snel uithad. Peper schrijft prettig en onderhoudend en vertelt een aardig verhaal. Een goed boek heb je daar nog niet mee en dat vond ik het ook niet, maar als boek voor tussendoor kon het er zeker mee door.
Rascha Peper schrijft vaak over mensen die zich met iets bijzonders bezighouden, dingen waarvoor het woord hobby tekort schiet, het zijn eerder obsessies. In Rico's vleugels is het schelpen verzamelen, in Een Spaans hondje het bouwen van 'follies' en in dit boek het vervaardigen van anatomische preparaten. De auteur maakt zo te lezen altijd uitgebreid studie van haar onderwerpen en beschrijft ze met overtuiging.

Vingers van marsepein gaat over een meisje van 10, Bregtje, dat na de dood van haar ouders en zusje en broer, in huis genomen is door haar oom, de beroemde anatoom Frederik Ruysch. Het verhaal speelt in 1704. We krijgen een mooi beeld van de werkwijze van Ruysch, die preparaten maakt van foetussen en (delen van) mensen en dieren en die daar een soort kunstwerken van maakt door preparaten te combineren, een hand een gehaakt manchetje te geven, de stoppen van de flessen te versieren met schelpen, e.d. Hoogtepunt hierbij zijn de aankomst en het prepareren van een neushoorn. Een spion van een concurrent probeert via Bregtje aan de geheime recepten van haar oom te komen. Hij heeft haar wijsgemaakt dat haar broer nog leeft en dat hij ervoor kan zorgen dat ze hem zal ontmoeten. Als Bregtje van haar oom en tante hoort dat haar broer echt dood is neemt ze wraak op de spion door hem 'Geest van Zout' in zijn gezicht te gooien.

Het verhaal van Bregtje, waarin ook een aardig sfeerbeeld van die tijd wordt gegeven (Anna: je had toen pastinakenkramen), wordt afgewisseld door dat van Benjamin, een hedendaagse jongen van 10 die, net als Bregtje vroeger, op de Bloemgracht in Amsterdam woont. Zijn zusje is gestorven en zijn ouders zijn gescheiden. Hij woont bij zijn moeder en gaat in de herfstvakantie met zijn vader en diens vriendin naar St. Petersburg. In een museum daar ziet hij de preparaten die Frederik Ruysch ooit aan tsaar Peter de Grote heeft verkocht. Die maken veel indruk op hem. In de dierentuin doet hij iets doms & dappers: hij gaat de tas van een Russisch jongetje, die door pestkoppen in het neushoornverblijf is gegooid (Benjamin wordt zelf op school soms ook gepest), pakken door over de muur van het verblijf te klimmen. Hij wordt bijna door de neushoorn verpletterd, maar het loopt nog net goed af.

Nou, de verbanden lijken me inmiddels wel duidelijk, en er zijn er nog meer. Qua opbouw deed het boek me een beetje denken aan Wolkenatlas van David Mitchell, waarin ook verschillende verhalen uit verschillende tijden door elkaar heen verteld worden die hier en daar raakvlakken hebben. Met het verschil dat ik het boek van Mitchell erg goed vond en dat van Peper onderhoudend en meer niet.

Heel af en toe lees ik een 'literair' boek waarvan ik denk: dat zou ook iets voor onze mensen zijn. Met 'onze mensen' bedoel ik die hoogbejaarden (voor wie ik collecties maak) die het liefst familie/streekromans lezen. Vingers van marsepein zou (na een paar kleine aanpassingen, b.v. boven de hoofdstukken de jaartallen zetten) door elke liefhebber van dit genre gelezen kunnen worden maar is qua stijl enorm veel beter dan de boeken van de bekende streekromanciers. Misschien zou Rascha Peper voor de gelegenheid een dubbele achternaam (zoals die van Oosterbroek-Dutschun en Thijssing-Boer) kunnen kiezen?

19 opmerkingen:

  1. Ha Schrijver,
    Heus, pastinakenkramen? Zoals op een pastinakenmarkt? Wat een rijkdom. En dan een grote pan pastinaaksoep maken. Heerlijk.
    Groet, Anna
    'upsimos'

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb gelijk wel zin in hoor. Ga Rascha op de kerstwekenstapel leggen.........EN jij met je; af en toe literatuur.....volgens mij is dat valse bescheidenheidn

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag schrijver,
    De vingers van marsepein las ik onlangs ook en ik deel je mening helemaal; een heel onderhoudend boek, leuk onderwerp, maar.... Veel van wat ze schreef las ik via de bibliotheek en kocht ik later alsnog, ze kan passies erg goed invoelbaar maken. Bij dit laatste boek vroeg ik me af of ik te veel gewend raakte aan haar thema's en stijl. Het zelfde overkwam me bij het vierde boek dat ik van David Mitchell las:Droom nummer 9. De Wolkenatlas vond ik verrassend, ingenieus, verbijsterend, humoristisch, het taalgebruik in Dertien maakte me opgetogen, over De geestverwantschap meldde ik in m'n logboek: geweldige structuur, taal, fantasie, fraai, fraai, fraai al lijkt het ook wel erg op z'n vorige boeken. En nummer vier vond ik bepaald niet verpletterend en daarbij vroeg ik mezelf af of het wellicht verstandiger is om niet al te veel van eenzelfde auteur te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Anna,
    Bestaat dat echt of heeft het echt bestaan: een pastinakenmarkt? Interessant! In het boek stond alleen één zinnetje over een pastinakenkraam en dat vond ik wel bijzonder, omdat we het net over pastinaken gehad hadden. Ik kreeg zo'n gevoel dat het zoiets was als een patatkraam nu, maar dat is zeker onzin?
    Wat is lekkerder, pompoensoep of pastinakensoep? Een staafmixer zal voor allebei wel nodig zijn...
    Groet, schrvrdzs
    'carshedd'

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dag Conny,
    Wat ligt er nog meer op je kerstwekenstapel? En hoeveel kerstweken heb je?
    Onderstaande regel heb je toch iets te snel gelezen:
    'Heel af en toe lees ik een 'literair' boek waarvan ik denk: dat zou ook iets voor onze mensen zijn.'
    Ik bedoelde daar niet mee dat ik heel af en toe een literair boek lees (al lees ik helaas niet bepaald veel), maar dat er heel af en toe eentje bij zit waarvan ik denk: dit is ook geschikt voor streekromanlezers. De vraag is dan hoe je die lezers en dat boek met elkaar in contact brengt.
    Dus: vals ben ik heus wel, maar bescheiden niet.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag AvA,
    Ik las als eerste boek van Rascha Peper 'Russisch blauw' en vond dat nogal goed. Ik dacht althans dat het het eerste was, want toen ik later 'De waterdame' ging lezen bleek dat me bekend voor te komen. Daarna heb ik denk ik al haar romans gelezen, maar het niveau van 'Russisch blauw' heb ik niet meer teruggevonden, behalve misschien in 'Dooi' en misschien toch ook wel in 'Oesters'.
    De vraag of het aan je eigen gewenning ligt of aan de auteur zelf als die je op de duur minder gaat boeien, lijkt me niet te beantwoorden. Schrijvers waar ik ooit van gehouden heb blijf ik meestal toch volgen, zij het soms met toenemende tegenzin.
    De vier boeken van Mitchell heb ik ook gelezen, maar de eerste drie zijn in mijn hoofd min of meer een geheel geworden. Ik herinner me er (zoals vrijwel altijd) weinig van, maar geloof dat ik 'De geestverwantschap' de beste vond. Dat was ook de eerste die ik las. Zo'n leeslogboek als jij bijhoudt vind ik een heel goed idee, maar ik mis de discipline ervoor.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha Schrijver,
    Dat weet ik niet zeker hoor, van de pastinakenmarkt, maar het leek me gezellig voor de pastinaken. En ten slotte was de pastinaak erg populair (sexy) totdat de aardappel die rol overnam. Ook gefrituurde plakjes pastinaak zijn erg lkkr, dus de vergelijking met een patatkraam is helemaal zo gek niet!
    Pompoen- of pastinaaksoep, daar vraag je wat. Ja, ook de pastinaaksoep wordt door de m.j.m. gestaafmixet.
    Groet, Anna
    'chnor'
    p.s. De j.m. vragen hoe je een 'follie' bouwt, is het moeilijk?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Anna,
    Wat weet jij toch veel! Interessant, die pastinakeninfo. Of het bouwen van een 'follie' moeilijk is durf ik niet te zeggen. Voor wie een vliegtuig kan bouwen lijkt het me wel te doen. Ik weet trouwens niet meer zo goed wat een 'follie' is. In het boek gaat het over een kathedraal, maar ik geloof dat het vaak een tuinhuisje is. De j.m. zullen het al wel gegoogeld hebben neem ik aan.
    Groet, schrvrdz
    'lautehea'

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hmm, deze Peper laat ik, net als alle andere ook maar aan me voorbij gaan. Ik ben wel eens in Rico's vleugels begonnen, maar dat heb ik heel snel weggelegd. Meer een boek voor vrouwen en dat volgens mij is Vingers van marsepein ook een echt vrouwenboek.

    De boeken van David Mitchell ken ik niet. Wie weet, misschien ooit...

    Pastinaken zijn erg lekker. Samen met wortelen in de hutspot, met tomaten en kaas in de oven of lekker stoven in de tajine. Wij hadden een biologisch groenteabonnement waar regelmatig pastinaak in zat.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dag Henk,
    Kun je een paar kenmerken noemen die volgens jou een boek een 'echt vrouwenboek' maken?
    Die pastinaken moet ik geloof ik maar eens proberen.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dag Schrijver,

    Dat is gevoelsmatigs en moeilijk onder woorden te brengen. Ik denk aan hoe relaties worden beschreven, de thematiek.

    Bij het lezen van jouw samenvatting van Vingers van marsepein denk ik "zou er echt iemand zijn die dat gezeur wil lezen?" en bij Rico's vleugels "ze heeft echt geen idee hoe mannen in elkaar zitten."

    Net zoals ik vrouwen waarschijnlijk nooit zal begrijpen. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik bedoel natuurlijk "iets gevoelsmatigs".

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ha Henk,
    Begrijp je mannen dan wel, of denk je dat alleen maar omdat je er zelf een bent?
    Je antwoord suggereert dat vrouwen van gezeur houden, of in elk geval meer dan mannen. Of misschien dat vrouwen iets niet zo snel gezeur vinden?
    Ik vond het zelf geen sterk boek, maar het was onderhoudend en soms vind ik dat genoeg. Een ander zal dan een detective nemen b.v.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  14. @Schrijver: waarschijnlijk denk ik dat ik mannen begrijp omdat ik er zelf een ben. Ik kijk overigens meestal naar het individu omdat ik niet wil niet generaliseren.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ha Henk,
    'Een echt vrouwenboek' vind ik toch wel een beetje een generalisatie...
    Maar om nu te schrijven 'een boek waarvan ik denk dat het meer vrouwen dan mannen zal aanspreken en dan in het bijzonder díe vrouwen die tegen een beetje gezeur kunnen' o.i.d., is ook weer zo lastig.
    Kun je nog een paar boeken noemen die je 'echte vrouwenboeken' vindt? Zelf denk ik nu aan de boeken van Fredriksson, maar daar houd ik helemaal niet van. En aan de boeken van Frida Vogels, en die vind ik prachtig.
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  16. @Schrijver: naast Marianne F. (heb ik nooit gelezen; een -vrouwelijke- oud-collega noemde haar boeken "Zweedse zeurromans) denk ik aan "De vriendschap" van Conny Palmen, en "De tweeling" van Tessa de Loo. In beide boeken ben ik ooit eens begonnen.

    Maar misschien is "De vliergeraar" ook een vrouwenboek, en dat vond ik wel mooi. Genoeg over boeken en genoeg gecomputerd nu, ik ga weekend houden!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ha Henk
    'Zweedse zeurromans' vind ik een mooie term. 'Genoeg over boeken' zou ik je niet snel nazeggen.
    Fijn weekend in elk geval!
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Weken geleden was ik al van plan om Vingers van marsepein te gaan lezen en staads kwam er een ander boek tussendoor. En dat zegt al genoeg....de enige reden dat ik dat boek wilde lezen was omdat ik afgelopen zomer een paar dagen in Petersburg was en daar ook kennismaakte met 'onze' Ruysch. Ajajaj...
    Ik vond het meer een boek van het genre jeugdboek waarin allerlei 'herkenbare' problemen worden behandeld. Ach... er is al genoeg over geschreven dus ik hou het hier maar bij.

    Ben nu bezig met Tulpenvirus. Een boek waar ook 2 verhaallijnen in verschillende tijden spelen. Maar dit boek lijkt meer op Dan Brown's Da Vince Code. Mijn mening volgt nog wel, of een blogpost.
    Groetn Wies

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Dag Wies,
    Altijd leuk, een mening over een boek. Heb je eigenlijk 'Alice in organisatieland' nog gelezen, of heeft de strijkberg het gewonnen?
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen