zaterdag 1 november 2008
Lkkr schrvn
Plaatje van deze website.
Daar ben ik weer. In het boek van Mortier vorder ik zo traag dat ik mijn leespauze maar opgeef. Op Siebelink, die ik wél uit heb, zal ik eerdaags nog wel terugkomen.
'Het regent en het is november'; ik kan niet meer reageren op de meest spraakmakende blogs; bij een gerenommeerd bibliothecaris las ik dat hij al geruime tijd geen fictie meer leest; bij het op de markt proeven van een plakje kaas brak een stuk van mijn door de tandarts zorgvuldig gerestaureerde verstandskies af; kortom: er is minder nodig om mij danig uit mijn humeur te brengen. En toch ben ik redelijk opgewekt gebleven.
Ik kan daarvoor twee redenen bedenken: 1. De buschauffeur zei toen ik terugkwam van de markt weliswaar niet tegen mij maar wel tegen een dame van mijn leeftijd: 'Als jij instapt schijnt altijd de zon.' 2. Mijn jongste dochter belde me vanmorgen op met de vraag of ik nog naar de markt ging. Toen ik daarop bevestigend antwoordde, zei ze dat ik dan wel even langs kon komen in de bibliotheek (de centrale van Bibliotheek Rotterdam, naast de markt), omdat zij daar zat te studeren. Ik ging langs en dit zag ik:
Mijn dochter en een vriendinnetje zaten aan een grote ovale tafel op de muziek- & filmafdeling, mijn dochter met boeken en het vriendinnetje met een laptop. Ze waren voorzien van boterhammen, d.w.z. vriendinnetje want dochter was ze vergeten, thermosfles met heet water, theezakjes, bekers en mandarijnen. Het zag er reuze gezellig uit en ik betreurde het dat ik geen telefoon met fotofunctie had. Ik vroeg, met een ervaring van enkele maanden geleden in mijn herinnering: 'Mag dat wel?' Ja hoor, dat deden ze altijd en er had nog nooit iemand wat van gezegd.
We mijmerden wat over een bosje bloemen en een geruit tafelkleedje. Omdat mijn dochter geen brood had ging ze even mee naar buiten om iets te eten te kopen bij de bakker. Toen gingen we meteen maar even kaas kopen op de markt (met het bovengenoemde gevolg voor mijn verstandskies) en kwamen langs een stoffenkraam, waar we erg leuke stof zagen met oud-hollandse boerentafereeltjes. Mijn suggestie dat dat een aardig tafelkleedje kon opleveren viel in goede aarde, dus mijn dochter vertrok weer naar de bibliotheek met een zak krentenbollen, een zakje sinterklaaschocolaatjes en een tafelkleedje. Graag had ik het effect nog even in ogenschouw genomen.
De voorbereidingen voor het Lezersfeest waren in volle gang. Daar hoop ik mij vanavond te vervoegen.
Labels:
Bibliotheek Rotterdam
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ha Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenDe o.m. willen graag weten van welke kaas je gebit afbreekt. 'Die hoeven we niet', zeggen ze. Kon je je kies nog plakken? De stof van de markt ziet er gezellig uit.
Veel feestplezier vanavond!
Groet, Anna
'vitedie'
Ha Anna,
BeantwoordenVerwijderenHet was oude boerenkaas. Maar ik denk dat het afbreken al eerder had plaatsgevonden en alleen maar op dat moment duidelijk werd. Dus laten de o.m. zich vooral niet ongerust maken! Misschien had ik juist wel meer kaas moeten eten in mijn leven.
Nee, plakken is niet gelukt, dat kan de tandarts hopelijk.
Ja, leuk stofje hè? Ook wel iets voor het loungebed misschien, voor als het ruitje in de was is. Of vinden de j.m. het te boers?
Dank voor je goede wens, ik hoop ook dat het leuk wordt.
Groet, schrvrdzs
Dag Schrvrdzs
BeantwoordenVerwijderenvorige week was ik bij de bibliotheek in Delft. Herfstvakantie en lekker druk met kinderen.
En wat ik daar zag vond ik geweldig! In de jeugdbibliotheek op een groot kleed hadden een paar moeders met kinders dienbladen met eten en drinken bij zich. Ze waren lekker samen aan het picknicken en (voor)lezen.
Jongeren hingen heerlijk met zakken chips in die prachtige stoelen op de muziekafdeling.
En rommel... ik zag het niet.
Dus als je hen gewoon zelf verantwoordelijk laat zijn voor de ruimte dan gaat het volgens mij allemaal prima.
Groetn Wies
Dag Wies,
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook een keer in Delft wezen kijken (gewoon 'privé') en toen was het op de kinderafdeling een dooie boel. Maar dit lijkt me geweldig! Picknicken in de bieb, ik krijg er meteen zin in. Ik had al wel begrepen dat je in Delft je eten & drinken mee mag nemen naar de uitleenruimte, maar dat mensen daar zo creatief mee omgaan is toch weer een verrassing. Het lijkt me voor kinderen heel goed als ze het idee krijgen dat de bibliotheek een leuke plaats is om te vertoeven.
Dat van die verantwoordelijkheid betwijfel ik een beetje. Ik vrees dat niet iedereen die aankan. Maar ja, daar moet je dan iets op verzinnen.
Groet, schvrdzs