Nachtgedachten

Gisteren was ik bij De Nacht van de Geschiedenis. Het was weliswaar geen nacht maar een avond, maar dat klinkt natuurlijk minder spannend. Ik had me niet goed voorbereid en zag achteraf dat ik bepaalde dingen niet bijgewoond had die misschien interessanter waren geweest dan die waar ik wel bij was. De dingen waar ik bij was, o.a. een geschiedenisquiz en een geschiedenisles zoals die tegenwoordig gaat, vond ik een beetje saai. Ik had waarschijnlijk beter film kunnen kijken of naar Maarten van Rossem luisteren. Maar daar gaat het nu niet om.

Sinds ik mij als achter-de schermen-werker door de 23dingen meer betrokken ben gaan voelen bij de bibliotheek in het algemeen en meer in het bijzonder bij de noodzaak tot verandering aldaar, denk ik er soms over na wat mensen naar de bibliotheek drijft of zou kunnen drijven. Zoals bekend ben ik er nog niet van overtuigd dat je met 2.0-achtige middelen de bibliotheek een nieuwe impuls kunt geven. Ik laat me overigens graag overtuigen van het tegendeel en volg daarom b.v. met belangstelling wat er gebeurt rond de Bètabibliotheek en ik hoop van harte dat dat een groot succes wordt. Concrete bewijzen van wat de bibliotheek met '2.0' kan doen lijken mij nu eenmaal veel overtuigender dan theorieën erover.

Maar ook als het blijkt te lukken om met 2.0-middelen de bibliotheek een betere positie in de samenleving te bezorgen, waar ik blij mee zou zijn, dan nog blijven er mensen over die niet veel van dit soort middelen moeten hebben en die zou je misschien op een andere manier kunnen aanspreken. Mezelf reken ik tot die mensen. Het misverstand dat daarbij kan ontstaan is dat ik er daarom ook op tegen ben dat 2.0 als middel wordt gebruikt. Dat is onzin. Ik ben vóór alles waar de bibliotheek leuker, sterker, groter, belangrijker enz. van wordt. Als 2.0 daar bij hoort vind ik dat prima, ongeacht hoe ik persoonlijk over 2.0 denk. Een groot deel van mijn werk bestaat uit het uitzoeken van de juiste streekromans voor mensen in zorginstellingen en ik ben erg blij dat de bibliotheek ervoor zorgt dat die mensen die streekromans kunnen krijgen en ik zal deze dienstverlening verdedigen waar ik kan. Wil dat zeggen dat ik zelf graag streekromans lees? Bedenk het antwoord zelf maar. Zo is het ook met taggen, socializen over boeken en weet ik niet al. Als het in een behoefte voorziet hoort het er te zijn. De vraag óf het ook in een behoefte voorziet is voor mij nog niet afdoende beantwoord, maar dat is, alweer, iets anders. (Bovendien, het 24e zoutje van Lays voorziet ook in een behoefte en een veel te hoge hypotheek ook, dus of het nuttig is moeten we ons ook wel even afvragen.) Maar ook dáár wou ik het niet over hebben, maar soms dwaal je wel 's een beetje af...

Waar ik het wél over wilde hebben is dit. Gisteravond was het erg druk en het leek of iedereen het naar zijn zin had. Er waren zo te zien nogal wat studenten en verder vooral een publiek dat ik 'moderne intellectuelen' zou willen noemen. Het 'soort' mensen dat je ook in het museum aantreft, ik hoop dat jullie een beetje snappen wat ik bedoel. Deze mensen dronken een wijntje en kletsten wat met elkaar maar zaten voornamelijk in de diverse zalen en luisterden naar vaak helemaal niet zo flitsende sprekers en deden mee aan een quiz door een petje op te zetten bij antwoord A of af bij antwoord B en klapten hard voor de (jonge) winnaar van een debatwedstrijd en speldden bijna allemaal hun uitgereikte historische canon-button op, waar je, als je iemand meebracht die dezelfde button ophad, een drankje voor kon krijgen.

Kortom, het was allemaal helemaal niet zo spectaculair en er was geen computer te bespeuren, al speelde die achter de schermen natuurlijk wel een rol. Maar het was wél gezellig en het was uitverkocht.

Dit soort dingen zou de bibliotheek óók kunnen doen om meer mensen over de drempel te krijgen. Het Lezersfeest in Rotterdam (het 12e alweer) is natuurlijk ook zoiets. Ik denk dat ik er maar weer eens naartoe ga. En dan probeer ik me beter voor te bereiden dan gisteren.