Omdat ik de laatste dagen wat liep te mijmeren over anoniem of onder pseudoniem schrijven, kwamen mij twee voorbeelden in gedachten die me ooit plezier deden. Het ene is welbekend en redelijk recent: Arnon Grunberg die als Marek van der Jagt de roman De geschiedenis van mijn kaalheid publiceerde en zo voor de tweede keer de Anton Wachterprijs won.
Het andere voorbeeld is waarschijnlijk minder bekend. Helaas heb ik er, omdat het van ver voor het internet-tijdperk stamt (ergens in de jaren '70 denk ik), via Google niets over kunnen terugvinden en moet ik het met mijn onbetrouwbare geheugen doen, maar volgens mij ging het ongeveer zo: de gematigd linkse econoom prof. dr. Arnold Heertje (inmiddels emeritus), wiens economie-leerboeken (De kern van de economie) je je misschien herinnert van de middelbare school, heeft zich een tijdje voorgedaan als Henk Bontebal. In die hoedanigheid schreef hij een aantal extreem-linkse ingezonden brieven naar Vrij Nederland (?), die daarin geplaatst werden. Vervolgens solliciteerde hij onder verwijzing naar deze brieven naar een baan waar men een progressief iemand (misschien een socioloog?) zocht. Die baan werd hem zonder nadere kennismaking toegekend met als argumentatie 'Uit uw stukken blijkt duidelijk dat u precies de man bent die wij zoeken.' (Ik hoop dat ik de waarheid hiermee niet al te veel geweld aandoe. Als je er meer van weet hoor ik het graag.)
Er zijn ongetwijfeld mensen die dit bedrog noemen. Ik ben dat wel met hen eens. Maar ik heb er toch van genoten.
Foto Grunberg van Literatuurplein, foto Heertje gevonden bij Sprekersplatform.
Ik denk dat mensen toch graag met hun identiteit willen spelen en daar vroeger een pseudoniem voor gebruikten en nu een avatar of alter-ego. jij voegt met deze post een paar mooie grijstinten toe aan het huidige internet-debat over anonimiteit en internet.
BeantwoordenVerwijderenAnoniem en pseudoniem moet niet verwisseld worden want iemand met een pseudoniem kan volgens mij wel als persoon aangesproken worden. Al blijft het spelen er mee ook verleidelijk en blijkbaar leuk.
Ha Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenIs het niet zo dat de meeste schrijvers in het echt anders heten? En wie bepaalt wat 'echt' is trouwens?
Leuk verhaal van de professor, geen bedrog vind ik, meer een gebbetje.
Groet, Anna
Dag Liek,
BeantwoordenVerwijderenGek, maar ik had nog helemaal niet aan avatars gedacht, alleen aan namen! Beetje ouderwets... Dank voor de aanvulling dus.
Tussen enerzijds anoniem en anderzijds bekend liggen heel wat grijstinten. Je hebt pseudo dat bijna ano is en pseudo dat bijna bekend is. Ik dacht even: hé wat zou het huidige internet-debat zijn, maar dat is hetzelfde waarin ik me al gemengd heb... Het klonk ineens zo serieus dat 'internet-debat'!
Waar het mij vooral om gaat is dat ik probeer een mening te beoordelen op wat hij waard is, ongeacht van wie hij komt, en dat ik hoop dat men dat met mijn meningen ook doet.
Ik denk wel dat mensen om uiteenlopende redenen voor een avatar o.i.d kiezen. Ik moet opeens denken aan die jongen (of is hij misschien al ouder?) waar je een foto van geplaatst heb na het KNAW-congres.
Groet van schrvrdzs
Ha Anna,
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij schrijven de meeste schrijvers onder hun eigen naam. AnnieMGS heette in elk geval echt zo. Maar er zijn misschien wel schrijvers van wie niemand meer weet dat ze eigenlijk anders heten.
Mooi woord, 'gebbetje'!
Ik vond het ook meer een grap, maar er waren ook vast mensen verontwaardigd. Maar zoiets laat weer 's zien hoe relatief alles is. Ik las ook een keer dat Doris Lessing (Nobelprijswinnares) eens probeerde een boek onder pseudoniem uit te laten geven en dat dat niet lukte. Toen ze hetzelfde boek onder haar eigen naam aanbod lukte het meteen.
Groet van schrvrdzs