Gisteravond was ik op het GDMW-festival in De Schouwburg in Rotterdam. Dit literatuurfestival wordt dit weekend voor de elfde keer gehouden, maar ik was er voor de eerste keer bij. Het was me tot nu toe altijd ontgaan of niet voldoende opgevallen, maar nu las ik het gelukkig net op tijd op het (leuke en informatieve) weblog 'Boekendingen', waar ik vaker op zou moeten kijken.
Het was een beetje moeilijk kiezen omdat het programma over twee zalen verdeeld is, maar ik heb geen spijt van wat ik gekozen heb, al weet ik natuurlijk niet wat ik gemist heb. Eerst was ik bij de première van een film over Abdelkader Benali, een erg aardige man en een erg aardige film. Daarna hield Benali een praatje over zijn jeugd in Rotterdam, over zijn liefde voor lezen & schrijven en voor hardlopen. Hij zei: 'Een boek is een goedkoop ticket naar Zuid-Frankrijk of Tanger of waar dan ook. En vroeger was zo'n ticket extra goedkoop omdat je toen nog goeie bibliotheken had. Ik weet niet hoe dat nu in Rotterdam is.' (Benali woont inmiddels in Amsterdam.)
Na deze film was er een animatiefilmpje te zien dat gemaakt was n.a.v. een gedicht van Maria Barnas en werden er gedichten van haar voorgelezen. Daarna las Joost Zwagerman eigen gedichten voor. Vervolgens ging ik naar Bernlef, die ook gedichten voorlas.
Hierop volgde voor mij het hoogtepunt van de avond: Ilja Pfeijffer (daar is hij weer, ik kan het ook niet helpen) las gedichten voor en Ellen ten Damme zong door haar op muziek gezette, gedeeltelijk speciaal voor haar geschreven, gedichten van hem. Ik vond het prachtig. Ten eerste omdat Pfeijffer, die (in mijn ogen) al in diverse stijlen uitblinkt, nu ook nog songteksten blijkt te kunnen schrijven die niet simpel maar wel te volgen zijn. Ten tweede omdat ik vond dat Ellen ten Damme ze erg goed bracht en omdat er prima muziek bij was van twee begeleiders en haarzelf (drums, akoestische en elektrische gitaar, viool, keyboard, xylofoon). Ten derde omdat ik dacht: dit is literatuur en het is totaal niet duf of saai. Ten vierde omdat de zaal vol zat met voornamelijk jonge mensen.
Daarna lazen Herman Koch en Renate Dorrestein proza voor. Ik ben geen liefhebber van deze schrijvers, maar ze kunnen allebei goed voorlezen en zo was het toch plezierig om naar hen te luisteren. Toen was het 12 uur geweest en ging ik naar huis. (Het feest ging nog door.)
Door de 23dingen en het bloggen was ik de band met de literatuur een beetje kwijtgeraakt. D.w.z., ik was me dat eerst niet zo bewust maar realiseerde het me toen ik merkte hoe goed het lezen van Onze oom me beviel. En gisteravond, om 0.15u naar huis fietsend, besefte ik het nog beter: ik houd niet van 23dingen-dingen: sociale sites en informatie uitwisselen en wat niet al. Ik vind ze hooguit handig of nuttig, maar ervan houden, nee dat niet. Van boeken & lezen, dáár houd ik van! En soms ook van het luisteren naar schrijvers.
Straks ga ik weer, voor het tweede deel, waarbij het opnieuw lastig kiezen is.
Ik vond op YouTube een filmpje uit 2006 waarop Ellen ten Damme een van de gedichten van Pfeijffer zingt die ik gisteravond hoorde. Ik vond het optreden van gisteren beter, maar zo krijg je toch een indruk. Zie hier.
Voor wie zich afvraagt wat GDMW betekent: Geen Daden Maar Woorden.
zaterdag 4 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dag Schrijverdezes.
BeantwoordenVerwijderenEen week geleden publiceerde je een afbeelding van de beroemde leesplank. Eindelijk een onderwerp waar ik ook iets over kon zeggen! Helaas, zoals dat bij mij te vaak voorkomt, verhinderden wat ik maar persoonlijke omstandigheden zal noemen dit voornemen. Ik heb het zojuist alsnog gedaan!
H.gr. 80+
Dag schrijver,
BeantwoordenVerwijderenWat een aanstekelijk enthousiasme over het GDMW! Voor iemand uit het odl is R'dam een beetje ver (tenminste zo voelt het nu, ik was de afgelopen 5 weken 4x een weekend ver van huis, haard en poes), maar je schrijft er zo begeesterend over dat ik ga proberen de datum voor volgend jaar in de agenda te zetten. Je weet maar nooit. Jullie boekenbloggers zorgen er trouwens wel voor dat mijn lijstje met Ooit-Te-Lezen-Boeken langer en langer wordt. Zo kan ik me er natuurlijk nooit bij neerleggen dat het leven eindig is.
Weet je. Jij houdt wel van sommige 23 dingen-dingen maar je verzet je er gewoon van nature tegen. Ik houd ook van literatuur en het echte leven.
BeantwoordenVerwijderenDat heeft niks te maken met de dingen. Dat zijn tools. Als je ze gebruikt. Of niet.
Mooi man, op stap gaan :-)
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenHet wordt er wel laat van...
Groet van schrvrdzs
Ha Tachtigplusser,
BeantwoordenVerwijderenIk heb je reactie gelezen. Een erg mooi verhaal! Zie verder aldaar.
Groet van schrvrdzs
Ha AvA,
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me inderdaad een hele reis van Oost naar West. Of GWMD dat waard is durf ik niet te zeggen. Dat ik het zelf zo leuk vond komt vooral omdat ik zelden ergens heen ga, denk ik. En ook wel een beetje door het Rotterdamse tintje en omdat ik er in een kwartiertje heen fietste.
Maar als je het in je agenda hebt gezet kun je mij t.z.t. in elk geval waarschuwen! (Is die datum nu al bekend dan?)
Ja, veel boeken zullen wij ongelezen moeten laten, veel muziekstukken ongehoord en veel plaatsen onbezocht... Het is treurig maar het is niet anders.
Was er niet eens iemand (Borges misschien??) die zei dat de hemel een bibliotheek is? Daar moeten we dan maar op hopen.
Word je niet zenuwachtig van zo'n steeds maar langer wordend boekenlijstje? Ik houd zo'n lijstje niet bij, schrijf wel eens iets op een los papiertje dat ik vervolgens kwijtraak. Het beste is als iemand mij een boek gewoon ter lezing overhandigt. Gebeurt heel af en toe.
Groet van schrvrdzs
Ha Henk,
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf net het omgekeerde: aan voorgedragen poëzie kan ik meestal geen touw vastknopen, terwijl ik af en toe toch wel eens gedichten lees. Ik vind proza veel fijner om naar te luistren, óf als dat zou kunnen, gedichten die ik al ken.
Maar zo heeft zo'n festival voor iedereen wat natuurlijk. De laatste trein naar M'burg zou je overigens wel gemist hebben!
Groet van schrvrdzs
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenLaat er geen misverstand over bestaan: ik denk niet dat mensen die van 23dingen-dingen houden niet van het echte leven en van literatuur houden. Natúúrlijk zijn die liefdes te combineren.
Maar in mijn geval is de liefde voor 23d-d nooit echt ontstaan. Dat kan inderdaad wel komen door 'natuurlijk verzet' zoals jij het noemt, maar daar kan iets toch doorheen breken denk ik. Je weet zelf dat je me wel eens ergens van hebt kunnen overtuigen waar ik eerst niks van moest hebben (gamen in de bibliotheek b.v.), dus zo halsstarrig ben ik nou ook weer niet.
Misschien kun je een beetje toelichten waarom je vindt dat ik wel degelijk liefde voor de 23dingen voel? Dan kan ik mij wat beter verdedigen.
Groet van schrvrdzs