zaterdag 20 september 2008
Zie elders
Foto's: Robbie Cooper
Te zien op de tentoonstelling 'Mijn avatar en ik' in het Museum voor Communicatie, Den Haag. De tentoonstelling is in uitgebreide vorm te zien op Second Life.
Afgelopen donderdag was ik op het symposium 'Identiteit in Virtuele Werelden' van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Moqub had een aankondiging hiervan op haar weblog gezet en ik dacht: laat ik daar maar eens naartoe gaan. (Het kost niks en het is in het Nederlands, dus wat wil ik nog meer?) Een paar mensen die hiervan wisten hebben me gevraagd of ik er nog iets over ging schrijven op mijn blog. Dat zou ik wel willen, maar ik weet niet goed hoe, vandaar dat het nog niet gebeurd is. Ik heb wel wat aantekeningen gemaakt, maar een fatsoenlijk verslag is daar vrees ik niet van te maken. Gelukkig kan ik geïnteresseerden nu verwijzen naar mensen die dat wel voor elkaar kregen: Moqub en Liek Schoeren. Aan hun verslagen valt weinig of niets toe te voegen.
Wat ik nog wel kan doen is een paar persoonlijke impressies geven. De reden dat ik naar deze middag ging was, naast het feit dat het programma me gewoon leuk leek, dat ik hoopte er iets te leren over de redenen waarom mensen zich in 'virtuele werelden' begeven. Ik denk nl. wel eens dat het voor de bibliotheek nuttig kan zijn om dat te weten te komen, omdat het misschien wel 's zo zou kunnen wezen dat mensen in die virtuele werelden behoeftes willen bevredigen waaraan de bibliotheek op haar manier óók tegemoet zou kunnen komen. Dat is misschien een rare gedachte, maar hij zit nu eenmaal in mijn hoofd sinds de 23dingen me de ogen openden voor het 'leven op internet' en in het bijzonder voor het fenomeen 'sociale sites'.
Ik vond het een interessante middag, maar over wat ik hoopte te horen ging het niet. Even begon het er op te lijken, nl. toen de derde spreker van de middag, Ronald Leenes, iets ging zeggen n.a.v. het YouTube-filmpje dat Michael Wesch ook liet zien in zijn lezing voor The Library of Congress. Leenes zei (ongeveer): ik vraag me af waarom mensen zo'n filmpje van zichzelf maken en waarom zoveel anderen het nadoen. Nu komt het, dacht ik, maar helaas, Leenes zei vervolgens het een onbegrijpelijk fenomeen te vinden. Dat vond ik wel jammer.
Iets anders wat Leenes vertelde vond ik wel merkwaardig. Op zijn instituut is onderzoek gedaan naar gedrag op Hyves en wel op deze manier: er werd een profiel aangemaakt dat uitsluitend een naam ('Freak') en een plaatje bevatte en er werden 150 uitnodigingen naar willekeurige mensen gestuurd met het verzoek om 'vrienden' te worden met Freak. Enkele mensen reageerden met de vraag 'wie ben je eigenlijk?', maar 60% van degenen die benaderd werden ging zonder iets te vragen akkoord. Een zelfde onderzoek op Facebook leverde een vergelijkbaar resultaat op.
Als laatste onderdeel van de middag voerde Karin Spaink een gesprek met Ilja Leonard Pfeijffer, over zijn verblijf in Second Life in de persoon van Lilith, waarover hij het boekje Second Life geschreven heeft. Er is ook een filmpje gemaakt voor Poetry International, waarin zowel avatar Lilith als een avatar die uiterlijk sterk op Pfeijffer zelf lijkt voorkomen. Het is niet mogelijk het te 'embedden', maar hier kun je het zien.
Labels:
Ilja Leonard Pfeijffer,
KNAW,
virtuele identiteit
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk dat je ook bent geweest!
BeantwoordenVerwijderenZie ik toch weer even Wesch voorbij komen :-)
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenIk vond het zelf ook leuk om er te zijn. Dat Wesch 'voorbij kwam' vond ik ook leuk. Als je je met dingen bezig houdt die nieuw voor je zijn is het altijd een prettig moment als je iets tegenkomt waar je al van gehoord hebt. Althans zo vergaat het mij. Het punt van 'dat weet ik nou allemaal wel' is in elk geval nog lang niet bereikt (zal ook wel nooit komen).
Groet van schrvrdzs