Cartoon gevonden op: :Brommelbericht
Toen ik voor het eerst iets over Twitter las dacht ik: dat wil natuurlijk niemand. Daar heb ik me dus danig in vergist. Op sommige blogs die ik lees staan ook Twitterpostjes en nieuwsgierig als ik ben lees ik die wel eens. Ik verbaasde me erover dat mensen willen twitteren tot ik mij onlangs realiseerde dat ik vroeger zelf ook zoiets heb gedaan: toen ik een jaar of 15 was (meer dan 40 jaar voordat Twitter werd bedacht) noteerden een vriendinnetje en ik op twitterachtige wijze (maar uiteraard nog met pen en papier) wat we op een dag deden en gaven de briefjes daarna aan elkaar op school. Zo kan er over een vrije zaterdag b.v. gestaan hebben: met mijn moeder naar het winkelcentrum geweest / pannekoeken (toen nog zonder tussen-n) gegeten / Top-40 geluisterd en intussen Engels gemaakt / 3 boterhammen gegeten / Fabeltjeskrant gekeken / algebra gemaakt / nu naar bed. Ik noem maar wat. Het ging nog niet zo ver dat ik ook ín het winkelcentrum en tíjdens het eten schreef, maar verder vind ik het best op Twitter lijken... Groot verschil is natuurlijk dat het alleen voor dat ene vriendinnetje bedoeld was en niet voor een groep vage en zelfs ónbekenden. Een tijdje terug las ik ergens: internet verandert ons gedrag niet, maar vergroot het uit. (Ik weet niet meer wie het schreef, misschien Karin Spaink). En zo zou het wel 's kunnen wezen.
Ik weet niet meer hoe lang we dit twitteren-avant-la-lettre hebben volgehouden. Ik weet wél dat ik er nu niks meer voor voel. Waarop mijn huisgenoten, als ze dit lazen, onmiddellijk zouden zeggen: dat zei je over bloggen ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten