Mag ik even uw aandacht?

Bron:Flickr, foto: Adam "Slice" Kuban

In Verst verleden vertelt Hanny Michaelis: 'Mijn moeder was een fenomeen: ze kon breien en lezen tegelijk.' Toen ik dat las dacht ik: maar dat kan ik ook! Nooit geweten dat het iets bijzonders was, want míjn moeder kan het ook, dus ik dacht dat het zo hoorde. Ik schrijf dit maar even op om te laten zien dat wat ik over 'multitasking' wil gaan zeggen niet voortkomt uit jaloezie.

Jan geeft op zijn weblog antwoord op de vraag van Wouter naar de redenen waarom hij blogt. Hierop kwam een reactie van Wim Keizer en die schreef o.a. dit:

'Met veel instemming zag ik zaterdag in de opiniebijlage van NRC Handelsblad het verhaal van Marjoleine de Vos over het onzinnige van multitasking en het zinnige van rustig, geconcentreerd, met alle inzet, één ding tegelijk te doen.'

Ik had dat artikel gemist, want wie blogt komt soms niet aan de krant toe, maar ik las het daarnet alsnog. Voor wie geïnteresseerd is, is dit de link. (Ik geloof warempel dat het me nu eindelijk gelukt is een link naar het NRC-archief te maken.) Ik heb het eveneens met veel instemming en daarnaast met genoegen gelezen (dankjewel Wim, voor de tip, al zul je dit wel niet lezen) en kon maar met moeite kiezen welke alinea ik zou overnemen, maar het werd deze:

De wereld probeert ons er op zeer vindingrijke wijze steeds heviger van te overtuigen dat het paradijs op aarde aanbreekt als we alles tegelijk overal kunnen doen. Heerlijk in de zeilboot zitten e-mailen, verrukkelijk naar muziek luisteren via je mobiele telefoon waarmee je tevens foto's maakt en op internet surft terwijl je op familiebezoek bent: we verliezen geen seconde, we leven volop, we zijn dynamisch.

De Vos zegt dat je iets pas goed kunt doen als je het met volle aandacht doet. Als je een gesprek voert en tegelijk tv kijkt zullen zowel het gesprek als het tv-programma slecht tot je doordringen. Als je een artikel schrijft en tussendoor af en toe je e-mail leest zal het een minder goed artikel worden dan als je je erop concentreert. En ga zo maar door. Allerlei onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat mensen als ze meer dingen tegelijk doen die dingen slechter doe dan als ze ze na elkaar doen. En je spaart er ook nog eens geen tijd mee. De Vos pleit daarom voor seriële volle aandacht.

Ik vond het een overtuigend artikel. Wat het met de bibliotheek te maken heeft weet ik zo gauw even niet, dus eigenlijk zou ik het er hier misschien niet over moeten hebben. Maar er is in elk geval een verband met lezen, dus vooruit maar.

Dat multitasken iets is van de 'moderne jongere', die moeiteloos praat, sms't en tv kijkt tegelijk en intussen ook nog zijn huiswerk leert (althans ernaar kijkt), geloof ik niet. Ik zie nog meneer B. voor me, zo'n jaar of 25 geleden, hij was een jaar of 45 schat ik en expediteur bij het R'damse havenbedrijf waar ik toen werkte: aan elk oor een telefoonhoorn (zo'n zwarte), een ervan vastgeklemd tussen kin en schouder om nog een hand vrij te hebben om iets op te schrijven, beurtelings in beide hoorns sprekend, misschien zelfs wel in verschillende talen, en ondertussen ook nog 's iets uitrekenend op een telmachine (zo'n ouderwetse, weetjewel). Als dat geen multitasken was. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat meneer B. na afloop van zo'n krachttoer wel eens enkele krachttermen gebruikte. Maar daar kijkt in de R'damse haven niemand van op.