Vanmiddag kocht ik zeekraal op de markt, bij de viskraam. De visboer wilde het zakje aangeven en zei: 'Alsjeblieft jongedame.' Mijn dochter die erbij was zei: 'Het is voor haar hoor.' En ik zei: 'Misschien bedoelde die meneer mij wel.' Waarop de visboer tegen mijn dochter zei: 'Ik ben toch háár aan het helpen?'
En toen vroeg ik me af: hoe oud moet je eigenlijk zijn voordat ze je op de markt jongedame noemen? De kaasboer zegt het ook, maar nog niet tegen mij. Maar dat zal wel niet zo lang meer duren...
Foto: Flickr, gemaakt door tdietmut. Zie hier voor haar serie over de R'damse centrum-markt. Dit is de kaaskraam waar ik altijd mijn 'oude boeren' koop.
Ligt er aan hoe oud de marktkoopman is?
BeantwoordenVerwijderenMaar het blijven gladde joepies die marktkooplui. Het voelt toch wel goed / streelt je om jongedame genoemd te worden. Dat voelen ze feilloos aan.En of te het werkelijk menen?
Uiteindelijk willen ze gewoon graag verkopen toch.
't Is blijkbaar een soort van marktkoopmannen humor. Op de Albert Cuyp hoor je dat ook wel eens. Of ook wel "lieverd", waarmee die uitdrukking meteen aan gevoel inboet, wat mij betreft.
BeantwoordenVerwijderenM.i. zeggen ze het vanaf de eerste grijze haren en is het als 'n soort troost bedoeld.
BeantwoordenVerwijderenDag dames hierboven,
BeantwoordenVerwijderenIk kende het verschijnsel wel en ik denk ook dat het typisch iets voor de markt is. 'Lieverd' hoor je hier volgens mij niet, wel 'schoonheid'.
Ik heb zelf een beetje het gevoel dat je er tamelijk oud uit moet zien om in aanmerking te komen voor jongedame, vandaar dat ik me gisteren afvroeg hóe oud eigenlijk.
Als troost, ja dat zal wel kloppen, en ook wel een beetje om je aan het lachen te maken denk ik, en waarschijnlijk vooral uit gewoonte, omdat je dat als marktkoopman nou eenmaal af en toe zegt. Of het bij de eerste grijze haren gebeurt betwijfel ik. Die kreeg ik op mijn 18e dus daar valt dus niets aan te controleren, want toen hoorde ik in 'jongedame' nog niets verontrustends. Vanaf mijn 40e ofzo ben ik echt flink grijs en ik geloof toch dat het jongedame zeggen pas ergens rond je 60e (dit naar inschatting van de marktkoopman) begint. Hier zou een leuk onderzoekje naar te doen zijn...
Wat ik gisteren vooral leuk vond was dat mijn dochter meteen aannam dat de visboer het tegen haar had en dat ik bijna zeker wist dat dat niet zo was. Dat was ook de reden om het op te schrijven.
Groet, schrvrdzs
p.s. Nu moet ik ineens ook aan een 'familieverhaal' denken. Mijn ouders en ik en een tante van mijn moeder zaten in de auto. Ik denk dat ik 16 was ofzo, mijn ouders ergens in de 40, mijn oudtante in de 60. Mijn vader zat achter het stuur, mijn oudtante zat naast hem en mijn moeder en ik zaten achterin. Ik denk dat mijn vader de weg gevraagd had, er was in elk geval een gesprekje met een man door het open raampje dat die man aldus afsloot: 'Dag mevrouw, dag meneer, dag jongedames.' Mijn oudtante voelde zich zeer gevleid.