Onderstaand stukje over een bibliotheek en een bibliothecaris (en over een lezer) komt uit Sprakeloos van Tom Lanoye. (De omhoog schietende 'ze' zijn ballonvaart-ballonnen.)
Omhoog schieten ze, langs de pui van ons relatief jonge stadhuis, omhoog langs de façade van onze eeuwenoude cipierage - een gewezen gevangenis die in je jeugd nog heeft gediend als, oh symbool, bibliotheek, en waarvan ze binnenkort, oh teken des tijds, lofts willen maken, zoals ze tegenwoordig van alles lofts willen maken, zelfs van gewezen bibliotheken waarin jij ooit nog je ogen hebt mogen kapot lezen, zonder daar ooit een moment spijt van te krijgen, en waar op een bepaald ogenblik niet één boek meer overbleef dat je, volgens jouw leeftijdscategorie, mocht lezen, en waar vervolgens de bibliothecaris - zijn nagedachtenis weze in ere gehouden, zijn naam geprezen, zijn bloedlijn gezegend - jou de toestemming verleende om te beginnen aan de boeken van de volgende categorie, op voorwaarde dat je er met niemand over sprak, en zo geschiedde.
Het gebouw rechts op de foto is de voormalige cipierage/voormalige bibliotheek van Sint-Niklaas, de stad waar de ik-figuur van het boek opgroeide.
Foto: Flickr, gemaakt door: Alexander Freitas (Erf-goed.be)
Dag Ivan,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie, leuk! Hoe vond je mijn stukje, gegoogeld op Lanoye, of hoe werkt zoiets?
Ik twijfelde een klein beetje of de foto wel het juiste gebouw weergaf, maar ik neem nu aan dat het klopt, anders had je het vast wel gezegd.
Succes gewenst met het plan.
Groet, schrvrdzs