Ook vanmiddag (zaterdag) was ik weer enkele uren in de Centrale van Bibliotheek Rotterdam. Nadat ik een aantal boeken verzameld had ging ik om erin te bladeren aan de tafel bij de GLB zitten, voor mij tenslotte een vertrouwde omgeving (al staan er in verhouding tot waar ik aan gewend ben maar weinig boeken). Na een tijdje kwam een man met een laptop aan dezelfde tafel zitten. In de verte waren wat geluiden van de kinderafdeling. Wat dichterbij zaten een paar meisjes op gedempte toon te praten. Ik had het wel naar mijn zin en dacht: de bibliotheek is eigenlijk net een grote huiskamer en het gaat toch allemaal gewoon goed, ook al zie je geen personeel. (Ik had wel een bibliotheekdame zien zitten bij het informatiepunt, maar dat kon ik vanuit mijn positie niet meer zien.) Ik begon er over te denken maar weer eens vaker te gaan.
Maar toen begon het beeld te kantelen, zoals dat tegenwoordig heet.
De man die ook aan de tafel zat vroeg (in het Engels) of ik even op zijn spullen wilde passen als hij naar de wc ging. Dat wilde ik natuurlijk. Hij bleef een minuut of 10 weg (de wc's zijn beneden en het is er op zaterdag waarschijnlijk druk omdat het dan markt is). Intussen kwamen niet ver van mij vandaan vijf of misschien zes (allochtone) jongens zitten die eropuit waren om te klieren. Een met een petje, een met een capuchon met bontkraag, een met een capuchontrui. Een van hen pakte een boek en gooide dat naar een meisje dat een eindje verder op een bank zat te lezen. Volgens mij raakte het boek het meisje in haar gezicht en anders ging het er rakelings langs, maar ze deed of ze niks merkte. Dat was misschien wel verstandig. Toen gingen de jongens de computer die daar stond aanzetten. Het was een lescomputer, van het leesplein of zoiets (preciese naam ben ik vergeten). Ze zetten hem lekker hard aan en een stem bleef herhalen: 'We gaan het nu hebben over browsen. Browsen is zoeken op de computer.' Dat scheen erg leuk te zijn. Ik begon me op te winden, vroeg me af of ik er iemand bij zou gaan halen of zelf iets gaan zeggen, maar ik durfde mijn plaats niet te verlaten omdat ik op die laptop moest letten. Een van de jongens was daar al een keer iets te dicht langsgelopen naar mijn smaak.
Toen de eigenaar terugkwam hoopte ik dat zijn aanwezigheid zou helpen, maar dat was niet het geval. De 'overlast' ging door en toen ze weer met een boek gooiden (dit keer gelukkig niet naar het meisje), werd ik kwaad genoeg om er naartoe te gaan. Mijn optreden wil ik bepaald niet overtuigend noemen, want in dit soort gesprekken ben ik niet getraind en die jongens waren dat duidelijk wel. Ik vroeg waarom ze niet buiten wat leuks gingen doen en meer van dat soort foute vragen. Het lezende meisje dat eerst niets leek te zien of te horen zei ineens: En naar mij hebben ze een boek gegooid. Ik zei dat ik dat gezien had en dat ik dat gevaarlijk vond en dat ze rekening moesten houden met andere mensen in de bibliotheek. Het lukte me om een keer het woord 'respect' in mijn praatje te verwerken. Het resultaat was dat ze weggingen. Eentje zette nog gauw de computer hard aan, maar de laatste zette hem zowaar weer uit.
Omdat het me ergerde dat er geen personeelslid bij was gekomen, ging ik naar het info-punt en vertelde de daar aanwezige dame wat ik gedaan had. Ze toonde enig medeleven en zei 'Wij kunnen dat hier niet zien'. 'Ja, dat weten die jongens ook,' zei ik daarop. Ik had kunnen waarschuwen, dan had ze er een bewaker bijgeroepen. Ik zei dat ik een laptop in de gaten moest houden. Dat was natuurlijk niet helemaal waar, want toen die man weer terug was kon ik weg. Maar op de een of andere manier vond ik gaan waarschuwen enger dan zelf iets doen. Eng vanwege het feit dat zulke jochies wel 's kwaad kunnen worden. Ik was nu ook een (klein) beetje bang dat ze misschien buiten op me stonden te wachten.
Ik zou dit waarschijnlijk niet gedaan hebben, als ik me niet verantwoordelijk had gevoeld 'als bibliotheekpersoon'. Als ik niet toevallig zelf bij een bibliotheekorganisatie had gewerkt was ik waarschijnlijk gewoon ergens anders gaan zitten, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker. Misschien had ik me dan wel als 'burger' of als 'lezer' of wie weet zelfs als 'mens' verantwoordelijk gevoeld.
Wat me aan het geval dwars zit is dat het personeel niet regelmatig een rondje maakt om te kijken of alles goed gaat. Wat ik jammer vind is dat er geen stoerdere types in de bibliotheek werken, bij voorkeur ook een paar van buitenlandse afkomst. Eventueel moeten dat dan maar een paar jongerenwerkers zijn in plaats van bibliothecarissen. Niet alleen om dit soort jongens in het gareel te houden, maar liefst ook om iets met ze te doen waar ze lol in hebben.
Wat me een beetje schokte (ook al wist ik het eigenlijk wel uit de tram enzo) is dat die jongens een soort rudimentair Nederlands spraken met een sterk buitenlands accent. Ze waren een jaar of 14 en vast allemaal hier geboren. Er gaat ook in het onderwijs blijkbaar iets niet goed. Maar een huisgenoot van me dacht dat ze het misschien expres deden, om stoerder te lijken. Dat zou natuurlijk kunnen.
O ja, de multi-touchtable staat op een kleurig geblokt vloerkleed en er omheen staan verschillende vitrines, dus het ziet er gezelliger uit dan op de foto die ik woensdag plaatste. De tafel was vandaag overigens uit of kapot.
Foto: Flickr, gemaakt door tdietmut.
ik kan me je blog helemaal voorstellen !
BeantwoordenVerwijderenDat vond en vind ik nog steeds een moeilijke kwestie.Je was er nog diep in de nacht over aan het typen zag ik
Dag Steenwijk23,
BeantwoordenVerwijderenDat ik er nog diep in de nacht over schreef had niet als reden dat ik er niet van kon slapen hoor, maar kwam gewoon doordat ik, vooral in het weekend, meestal niet erg vroeg naar bed ga.
Hebben jullie in Steenwijk dergelijke problemen ook, of is het echt iets van de 'grote stad'?
Groet, schrvrdzs
Hoi schrijverdezes,
BeantwoordenVerwijderenEen openbare bibliotheek is een open instelling waar bezoekers en gebruikers zich veilig moeten kunnen voelen. Incidenten zoals jij beschrijft zouden inderdaad door bibliotheekpersoneel moeten worden aangepakt. Maar dat de mevrouw bij het infopunt er niet op let, verbaast me niet. Het zal wel niet in haar taakomschrijving staan om bewakingsrondjes te lopen. En waarschijnlijk is zij ook inwendig bang voor dit soort jongens - jammer genoeg. Het is vreemd en schokkend dat er bij de bibliotheek geen beleid schijnt te zijn (en geen budget wordt gereserveerd) voor dit soort ordekwesties, die toch geregeld zullen voorkomen.
Jongens van een jaar of veertien, en dan nog in een groepje, zijn er vaak op uit om te provoceren; soms vooral om indruk op elkaar te maken. Iemand moet ze dan tot de orde roepen. Maar dat zou beslist een personeelslid van de bibliotheek moeten zijn. Petje af dat jij als bezoeker toch op dat groepje afgegaan bent. Je boosheid zal toch indruk gemaakt hebben. Ik vind het een goed teken dat de laatste jongen voor vertrek die computer weer uitzette.
nou dat probleem komt hier in kleine dorpjes ook wel voor hoor In dorpjes
BeantwoordenVerwijderenwaar anders niets te doen is..
Maar..afkloppen..de laatste tijden rustig
(Een tijdje terug trouwens een man die uitgebreid porno-sites zat te bekijken in de bieb)
Dag Bertie,
BeantwoordenVerwijderenOnlangs stond er in het Bibliotheekblad een artikel over dit soort problemen, waarbij Bibliotheek Rotterdam als voorbeeld werd genoemd omdat men daar overlast van allochtone jongens had weten te beperken door inzet van 'Marokkaanse vaders', die aanvankelijk als vrijwilliger werkten maar nu officieel in dienst zijn. Het deed me goed dat te lezen en ik was er (als Rotterdammer) wel een beetje trots op. Ik heb ook nog nooit eerder een dergelijk 'incident' in de bibliotheke meegemaakt, het was er bij mijn vorige bezoeken altijd rustig en ontpannen. Maar zaterdag dacht ik (pas achteraf, toen het artikel me weer in gedachten kwam): waarom liepen die bewakers dan geen rondjes?
Het gaat me er overigens niet om dat die jongens buiten de bibliotheek gehouden moeten worden, het mooiste zou ik het vinden als er binnen de bibliotheek iets 'zinvols' voor ze te doen was dat ze aansprak. Maar misschien is dat een veel te naïeve gedachte en hebben ze daar helemaal geen zin in (die jongens bedoel ik).
Groet, schrvrdzs
Ha Steenwijk23,
BeantwoordenVerwijderenHet is natuurlijk allemaal vooral verveling en 'de leeftijd'. Ik zou waarschijnlijk beter tegen gekund hebben als ze niet met een boek naar dat meisje hadden gegooid. Dat maakte me echt kwaad.
Tja, dat van die porno heb je denk ik weer niet zo snel in Bibliotheek R'dam, want daar mag je maar een half uur gratis op internet en draadloos internet is er voor zover ik weet niet.
Het lijkt me overigens ook wel iets waarop het lastig reageren is, of valt dat mee?
Groet, schrvrdzs
Beste schrijver dezes,
BeantwoordenVerwijderenOntzettend vervelend voor je dat je je bedreigd gevoeld hebt. Natuurlijk worden er door onze beveiligers rondes gelopen, maar het is een groot pand en gedonder is er altijd als beveiligers niet in de buurt zijn. Alle medewerkers beschikken ook over een telefoonnummer om ze meteen op te roepen als er iets aan de hand is. Echter dan moet een medewerker wel constateren dat er iets aan de hand is. Dat kan doordat klanten iets signaleren maar ook zeker door rond te lopen en ogen en oren heel goed open te houden. Je pleidooi voor 'stevige' medewerkers is heel erg begrijpelijk, maar in de praktijk moeilijk te realiseren. Dank je wel voor je blog, we gaan je verhaal serieus oppakken en vandaag al bespreken.
Spreek me gerust eens aan als je in de bibliotheek bent, je kunt naar me vragen bij de klantenservicebalie.
Hallo Schrijverdezes,
BeantwoordenVerwijderenIk voel me aangesproken, ik werk in Bibliotheek Rotterdam.
De medewerkers op de vloer zijn informatiebemiddelaars en geen beveiligingsbeamten. Dat zijn degenen die rond horen te lopen op de vloer. Daarnaast maken de medewerkers ook geregeld een ronde. Even de neus laten zien werkt vaak wel, maar ook vaak niet. Melden bij het informatiepunt als er sprake is van overlast is van belang. Hoe meer de klant aangeeft dat er hinder wordt ondervonden. We zijn niet lui of gemakzuchtig en zeker niet bang, we zijn soms gewoon doodmoe van alle herrie en soms probeer ik mezelf ervoor af te sluiten omdat ik me geen raad meer weet met al dat onbeschofte gedrag en me te richten op de mensen die normaal gedrag vertonen en in de bibliotheek komen doen waar deze voor bedoeld is. Informatie halen, in welke vorm dan ook.
Evengoed zal ik je opmerking ter harte nemen en toch nog vaker een rondje lopen.
Dag Monique,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie. Laat ik meteen even iets rechtzetten: ik voelde me niet bedreigd. Ik voelde me wel ongemakkelijk en ik werd kwaad. Dat ik me ongemakkelijk voelde is iets wat vaker voorkomt, in de tram b.v. Soms zijn daar ook dergelijke situaties en je weet niet van te voren hoe ze uit zullen pakken. Maar wees gerust: in de bibliotheek voel ik me veilig (in de tram meestal ook trouwens). Dat ik kwaad werd kwam omdat ze gericht met een boek naar dat meisje gooiden. Het feit dat ik net op dat ogenblik op een laptop van een onbekende moest letten maakte het lastig, want daardoor kon ik niet van mijn plaats. Hoe ik gereageerd zou hebben als dat wel gekund had weet ik natuurlijk niet. Ik verkeer gelukkig onvoldoende in dit soort situaties om mijn gedrag daarin te kennen. Personeel erbij halen vond ik, zoals ik schreef, een beetje 'eng', omdat je zulke jongens, zoals je ongetwijfeld weet, snel op hun tenen trapt. Mijn inschatting was dan ook dat ik beter zelf iets kon zeggen omdat ik hoopte door mijn grijze haren enig 'respect' te krijgen. Dat was ook eigenlijk wel zo: ze scholden niet, maar openden hun gebruikelijke trucendoos met reacties.
Wat ik ook nog maar een keer zeg: die jongens eruit sturen kan natuurlijk, maar het feit dat ze de bibliotheek binnenkomen geeft ook een kans om te proberen ze constructiefs aan te bieden. Ik zou het heel mooi vinden als dát ook besproken werd.
Die 'stoere kerels' bedoel ik ook juist in dat verband. Natuurlijk bieden die wat meer veiligheid, maar ze komen vaak ook (als het de juiste personen zijn) makkelijker in contact met de jongens waar we het over hebben.
Dat, zoals je zegt, het aannemen van dergelijke medewerkers in de praktijk niet zo makkelijk te realiseren, is geloof ik meteen, maar dat komt misschien omdat gezocht wordt naar mensen die van een bibliotheekopleiding komen. Je zou ook elders kunnen kijken.
Het is en blijft fijn dat de bibliotheek veel hoeken en nissen heeft waar je rustig kunt zitten lezen of leren. Ik heb ook nog nooit iets dergelijks meegemaakt als afgelopen zaterdag en ik kom er toch al heel wat jaren. Misschien was het een incident en is het nu weer voorbij. Het was ook helemaal niet zo verschrikkelijk, behalve dan dat gooien naar dat meisje, want het scheelde weinig of ze had het boek in haar oog gekregen. Maar voorkomen is altijd beter dan genezen denk ik.
Wat ik heel leuk had gevonden was dit geweest: een personeelslid was langsgelopen en bij die jongens gaan zitten om een praatje te maken en ze op de regsl te wijzen. Iemand die wist hoe je met ze om moest gaan zou best een gesprek hebben kunnen voeren, want dat lukte mij zelfs al een beetje.
Bij welk info-balie ben je te vinden? In de centrale hal of op een verdieping? Of bedoel je dat ik daar naar je kan vragen? Ik wil me best eens komen voorstellen, maar hier blijf ik toch even schrijverdezes...
Nogmaals dank voor je reactie. (Hier blijkt maar weer dat de bieb010-twitter werkt!)
Groet, schrvrdzs
Dag Anoniem,
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp dat je je aangesproken voelt, dat zou ik ook hebben. Maar de 'fout' ligt niet bij jou en dat heb ik ook niet bedoeld te zeggen. Als het zo is overgekomen spijt me dat. Ik begrijp echt wel dat het een vrijwel onmogelijk opgave is om zowel klanten van dienst te zijn als de orde te bewaren (en wat je verder nog te doen hebt aan taken die ik niet ken). De orde hoort bewaakt te worden door mensen die daar voor opgeleid zijn, in elk geval in een bibliotheek als de Centrale van Bibliotheek Rotterdam: een groot en onoverzichtelijk gebouw waar iedereen makkelijk kan binnenlopen.
Dat het personeel lui of gemakzuchtig of bang zou zijn heb ik zeker niet willen suggereren. Dat de informatiehoek, waar de medewerkers toch vaak te vinden zijn, op de verkeerde plaats zit, dat vind ik wél. Je hebt daar geen overzicht over een deel van de afdeling. Juist de hoek met de GLB, waar hopelijk af en toe ook iemand met een rollator gaat zitten, zou in het zicht moeten zijn, vind ik. Als ik zo iemand met een rollator was geweest had ik me zaterdag misschien wél bedreigd gevoeld. Wie weet gooien ze het volgende boek naar mij, had ik dan kunnen denken. Ik vind ook dat de bewaking wat duidelijker aanwezig zou moeten zijn. Niet op een intimiderende manier, maar gewoon wat meer in beeld.
Ik begrijp heel goed dat je je probeert af te sluiten voor rotgedrag. In een bepaalde situatie is dat ook waarschijnlijk het beste. Zo kun je tenmiste plezier houden in je werk. Maar het zou niet nodig moeten zijn. Daar zijn maatregelen voor nodig die jij niet kunt nemen. Daar zijn de beleidsmakers voor.
Ik vond het verhaal over de Marokkaanse vaders in het Bibliotheekblad mooi. Maar het zou nog mooier zijn geweest als ik zo'n vader gezien had.
Een tijdje terug sprak ik iemand die net als jij geconfronteerd wordt met herrie en overlast in de bibliotheek. Iemand in dezelfde positie als jij: op de werkvloer. Misschien wil je het lezen, je vindt het hier. Zoals ook al uit het artikelen in het Bibliotheekblad bleek is het duidelijk een probleem dat in meer plaatsen voorkomt.
Ik hoop dat je niet (meer) denkt dat ik jou of je collega- informatiemedewerkers iets verwijt. Ik verwijt in feite niemand iets, maar was toevallig onderdeel van een situatie. Of die een incident was weet ik niet, maar door wat jij schrijft over herrie en onbeschoft gedrag begin ik te vrezen dat het vaker voorkomt. De verantwoordelijkheid om hier iets aan te doen ligt naar mijn idee vooral bij de mensen 'achter de schermen'. Misschien is het goed dat ze het nu eens van een klant horen.
En ik zeg het hier ook nog maar eens: die jongens bij de deur tegenhouden zorgt voor rust (en elders waarschijnlijk voor onrust), maar mooier zou ik het vinden als bibliotheek ze iets 'zinvols' te bieden had.
Een van die jongens had een (willekeurig) boek gepakt, hield dat omhoog en zei: 'Mevrouw, ik ga VWO doen.'
Groet, schrvrdzs
Heb je reactie gelezen, erg duidelijk.
BeantwoordenVerwijderenVeel punten om over door te spreken, als je dat ooit eens wilt, ik ben teamleider Klantenservice en zit achter de schermen beneden.
groet en blijf vooral doorschrijven!
Dag Monique,
BeantwoordenVerwijderenIk wil best graag eens met je verder praten, gewoon als bibliotheeklid (wat ik trouwens, realiseer ik me, niet eens meer ben, ik gebruik af en toe het pasje van een gezinslid...) en een beetje als 'bibliotheekmedewerker' (wat ik eigenlijk ook al niet echt ben). Misschien kunnen we eens iets afspreken, als je daar tenminste tijd voor hebt? Of misschien eens mailen?
Wil je a.u.b. tegen 'Anoniem' (als je weet wie het is) zeggen dat ik het zeer zeker niet persoonlijk bedoelde? Het is een kwestie van beleid en daar heeft de werkvloer helaas vaak maar weinig invloed op.
Groet, schrvrdzs
p.s. Dat doorschrijven hoop ik te doen, maar daar is inspiratie voor nodig. In die zin had het 'incident' dus ook nog een positieve kant ;-)
Ja dat was ook lastig reageren Ik had er al wat van gezegd voor ik er goed over nagedacht had en er werd zowaar naar geluisterd ;)
BeantwoordenVerwijderen(bij ons moet je voor een half uur internetten 0,50 cent betalen dus dat weerhield hem niet)
Hoi Schrijverdezes,
BeantwoordenVerwijderenIk voelde me aangesproken, niet beledigd. Ik was, ben blij met je tekst. Dat had ik er ook wel bij mogen zeggen. De bibliotheek verandert langzaam.
De wereld om ons heen verandert veel sneller. Ik denk dat het steeds meer toestaan in de bibliotheek niet de oplossing is. De jongelui eruit gooien ook niet.
Wat in de wijkbibliotheken al jaren speelde, speelt nu steeds meer in de grote bibliotheek ook. Ik ben een bibliotheekmens. Ik hou van boeken, ik hou van informatie zoeken en verstrekken, ik van doorgeven, van ordenen en puzzelen. Ik pas niet meer in de moderne bibliotheek. Ik droom van een ouderwets uitleencentrum. Een enorm boekenmagazijn waar nerds zoals ik de weg weten, de boel ordenen, opruimen, onderhouden.
Ik vind het een hele droevige ontdekking. Tijd om een baantje achter de schermen te gaan zoeken, voordat ik iemand over de reling gooi.
Dag Anoniem,
BeantwoordenVerwijderenNiet doen! Blijven! Je past wél in de moderne bibliotheek! Ik reageer later uitgebreider en beter (dat hoop ik althans), maar wilde dit alvast even zeggen. En ik kom een keer langs om je iets te brengen. Hou je van appeltaart? Of wil je liever tulpen? Ik wás ook niet zo aardig in mijn stukje, dat zag ik pas achteraf. En wat het is om 'op de werkvloer te staan', dat weet ik wel een beetje, al is mijn werkvloer een stuk rustiger (wat betreft overlast e.d.) dan de jouwe.
Groet, schrvrdzs