Vanmiddag bracht ik enige tijd door in de Centrale van Bibliotheek Rotterdam. Dit met de bedoeling daar citaten te verzamelen van de 100 schrijvers die in het Letterkundig Museum het 'Pantheon' gaan vormen. En dit (dat verzamelen bedoel ik) weer met de bedoeling die citaten op twitcit te zetten. Ik scoorde vijf citaten. Er vielen me ook een paar dingen op. O.a. dat het druk was bij het reuzenschaakbord in de hal: allemaal mannen en heel multi-culti. Ik zag ook een jongen en een meisje van een jaar of 17 op een bank op de tweede verdieping. Op grond van het soort hoofddoek dat het meisje droeg schatte ik hen in als Turks. Het was een driepersoonsbank en ze zaten elk in een hoek. Maar hun benen raakten elkaar toch bijna (of helemaal, dat kon ik niet zien). Het meisje lachte wat te hard voor een bibliotheek, maar er was niemand in de buurt om zich daaraan storen (ik vond het niet erg).
Vind ik schaken en een bank voor verliefden nu ook een zwaktebod, net zoals dat gamen in de middelgrote stad waar ik het vorige week over had? Nee, of in elk geval veel minder. Waarom dat zo is leg ik misschien nog wel eens uit, maar daarvoor moet ik het eerst zelf beter begrijpen.
Foto: Flickr, gemaakt door mollyali.
Interessant stukje en ik bewonder jouw inzet mbt de citaten!
BeantwoordenVerwijderenEn jouw overpeinzingen? Die kan ik mij indenken. Misschien dat schaken net als lezen een oude traditie vertegenwoordigt, niet (te veel) lawaai voortbrengt, moeilijk is, concentratie vergt, tot de 'hoge cultuur' behoort, er boeken over geschreven zijn? Maar ja, dan zit je nog met het verliefde stelletje. Die vertegenwoordigt dan weer de bibliotheek als ontmoetingsplek. So far so good.
Maar dan de gamers? Die ontmoeten elkaar wel fijn als ze in de bibliotheek mogen gamen, maar zijn niet altijd stil (ligt er natuurlijk aan welke game ze spelen en of er overleg nodig is, of er geweld aanwezig is, of ze hyper van de games worden, of ze fysiek aan de gang moeten etc.)
Aan de andere kant kun je deze jonge(ren)cultuur niet ontkennen als cultuurinstantie.
Misschien moeten er bibliotheekfähige games komen die toch cool zijn? Zodat ze voor iedereen verteerbaar zijn en iedereen blij is?
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenInteressant? Dat wordt het stukje pas door jóuw overpeinzingen! De mijne moeten nog beginnen, maar je helpt me in elk geval op weg.
Wat jij nu met dammen hebt, had ik vroeger met schaken: wekelijks (twee van) mijn kinderen naar les brengen, geregeld met bus en/of trein naar toernooien en daar de hele dag omhangen. (Altijd boterhammen met gebakken ei mee.) We hebben hier nog een la vol bekers (maar dat zegt niet zo veel: een 'beste meisjeprijs' had je soms al snel, vanwege gebrek aan schakende meisjes).
Groet, schrvrdzs