Jongens waren we 3 - slot

Ik had zo'n beetje het plan om voor dit derde stukje (zie hier en hier voor de vorige twee) een paar dingen te bedenken die je als bibliotheek misschien zou kunnen aanbieden aan de jongens die je met behulp van de Wii ertoe hebt 'verleid' de bibliotheek te bezoeken. Omdat bibliothecarissen meestal niet zijn opgeleid in het werken met dergelijke groepen, dacht ik dat het misschien een idee zou kunnen zijn om dat te doen in samenwerking met jongerenwerkers. Aangezien de meeste jongens van een jaar of 15 niet staan te trappelen om eens een boek te lezen, leek het me verstandig om dat dan ook maar niet actief te propageren, maar te proberen ze te interesseren voor andere activiteiten, die zijdelings te maken hebben met lezen, zoals b.v. het zelf maken van een film of het volgen van een cursus of workshop over iets waar ze in geïnteresseerd zijn. Ik wil niet beweren dat zulke dingen altijd lukken. Waarschijnlijk is de kans dat het wat wordt zelfs maar erg klein. Maar ik zou toch het mooi vinden als de bibliotheek er een taak in zag en het in elk geval eens ergens probeerde.

Dit was mijn plan en nu is dat dan een beetje uitgevoerd, d.w.z. ik heb er iets over opgeschreven, maar niet meer met volle overtuiging. Dat komt omdat ik inmiddels besef dat mijn hele verhaal nergens op gebaseerd is. D.w.z. het is gebaseerd op mijn idee dat je van gamen minder leert dan van lezen. En, zoals uit een reactie van Edwin op mijn vorige stukje bleek, die overtuiging klopt niet en is in feite een vooroordeel. In zijn reactie staat o.a.

Games zijn veel meer dan ontspanning. Ze kunnen je ook leren relativeren en alles wat een boek verder doet, en dan ook nog non-lineair en interactief.

En als Edwin het zegt geloof ik het. Ik moet wel, want ik moet eerlijk bekennen dat ik van games niks weet, behalve wat ik er af en toe over lees en dat is niet veel. En het is nogal stom om een hele theorie te baseren op iets waar je geen verstand van hebt. Dus nu schaam ik me een beetje, maar er is niks meer aan te doen. En het was goed bedoeld, dat moeten jullie maar geloven. Maar het was tevens, dat besef ik, pure bluf. Waarvoor excuses.

Of het helemáál waar is dat je van games alles kunt leren wat je ook uit boeken kunt halen betwijfel ik nog. Helpen games je ook bij het leren begrijpen van lastige teksten en dragen ze bij aan je taalontwikkeling? Zo ja, dan zul je mij er niet meer over horen. D.w.z. tot ik zelf met het verschijnsel game heb kennis gemaakt, dus misschien wel nooit, want soms is een mens toch echt te oud om iets nieuws te leren, althans dat kun je zo voelen.

Wat ik er nu daarom alleen nog over wil zeggen is dat ik vind dat in elke bibliotheek in de buurt van de Wii een flinke afvalbak moet staan en dat die jongens er, zolang dat nodig is, keer op keer op gewezen moeten worden waar die bak voor bedoeld is. (En in die les moet dan bij voorkeur een paar keer het woord 'respect' gebruikt worden.) O ja, en ik vind ook dat liefst iedere bibliothecaris, maar toch tenminste elke bibliothecaris die iets met pubers te maken heeft, In een adem uit..., het geheim van het lezen van Pennac zou moeten lezen.


Foto hier gevonden.