WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

maandag 22 december 2008

Smaken verschillen















Bron: Flickr, foto: Mike McHolm

De dag na de lezing van Christine Boland zei een collega tegen me: 'Het was een echt grachtengordelverhaal'. Dat zette me aan het denken. Wat ik bedacht heb is niet veel bijzonders, maar ik schrijf het toch maar op.

Met wat mw. Boland aan trends signaleert kunnen we als bibliotheekwereld ongetwijfeld, als we er eens goed voor gaan zitten, iets doen. Verbondenheid, verdieping, verbeelding, verantwoording en vereenvoudiging zijn voor mijn gevoel allemaal zaken waar een bibliotheek op kan inspelen. Conny noemde in een reactie al een aantal bibliotheekdingen waarin verbondenheid een rol speelt en dat moet voor de andere vier 'V-snaren' ook lukken.

Maar dat mijn collega het een 'grachtengordelverhaal' noemde begrijp ik wel. Op de foto's die het verhaal illustreerden zag je vooral luxe dingen. Een huis in ecologische stijl, een muziekapparaat in de vorm van een ouderwetse grammofoon maar met de nieuwste snufjes, biologisch eten en al die andere dingen die momenteel 'in' (zouden) zijn, zijn alleen bereikbaar voor mensen met voldoende, of zelfs veel, geld. Ook een tijdschrift als Happinez, waarin de huidige belangstelling voor spiritualiteit te zien is, kan niet iedereen zich veroorloven. (Nu ik dit opschrijf denk ik ineens: een kans voor de bibliotheek, want daar kun je zo'n blad gratis lezen.)

Hiermee wil ik niet zeggen dat we als bibliotheek de genoemde trends niet serieus moeten nemen. Maar wel dat we er volgens mij niet in moeten blijven steken. Iemand als Christine Boland maakt haar analyses voor grote bedrijven en die moeten het hebben van mensen die wat te besteden hebben. De bibliotheek is er voor iedereen, ook en misschien wel juist, voor mensen die weínig te besteden hebben. Dus zullen we ons moeten we afvragen of die trends ook voor die mensen iets betekenen. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat sommige trends je pas gaan aanspreken als je er voldoende geld voor hebt.

Daarnaast denk ik dat de lezing vooral ging over een bepaald 'soort' mensen, nog afgezien van hun financiële situatie: mensen met een verantwoorde levensstijl, mensen die nadenken over wat gezond is en wat mooi is en die daarom biologische groente eten en af en toe naar het museum gaan, die een 'verantwoorde' smaak hebben en daarom graag een paar designmeubels in huis hebben, enz. Kortom, ongeveer de mensen die je tegenkomt op het Lezersfeest. En deze mensen moet je zeker proberen te behouden of te winnen voor de bibliotheek, maar het zijn niet de énige mensen die je moet proberen binnen te halen of te houden. In Nederland wonen heel veel mensen die nooit Happinez lezen, voor wie Albert Heijn te duur is en de eco-winkel helemaal, die hun kleren bij Zeeman en Wibra kopen en hun meubels bij Leen Bakker. En er zijn ook mensen die een 'designbank' best zouden kunnen betalen maar hem nooit zouden willen hebben, omdat ze hem lelijk vinden. Er zijn ook trends die mw. Boland niet heeft laten zien: ga maar 's in Crooswijk naar de kerstversieringen kijken. En voor al die verschillende mensen zou de bibliotheek in principe aantrekkelijk moeten zijn, vind ik. Kan dat eigenlijk wel?

Ik hoop dat dit een beetje overkwam.

7 opmerkingen:

  1. Iedereen goed bedienen is denk ik een van de moeilijkste dingen die er zijn. Maar als dat klopt: waar kies je dan voor? Lastig vraagstuk hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ken je het rapport De klant is koningin? Daar staan een groot deel van de bibliotheekklanten netjes in hokjes geplaatst. Eh.. ik bedoel natuurlijk klantsegmenten of doelgroepen ;) Traditionele gezinnen, cultuurgenieters, welvarende ouderen, dynamische gezinnen en ga zo maar door.
    Allemaal bedoeld om bibliotheken te helpen bij het maken van keuze´s in hun assortiment (collectie, programmering, services) tbv hun doelgroepen.
    Want ja... we zwillen er dan wel voor iedereen zijn maar dat is gewoon niet haalbaar. Of je moet alles een beetje halluf halluf doen. Dus voor wie kiezen we dan en hoe krijgen we die mensen dan in de bibliotheek of in ons web?
    Stapels rappoten, nota´s, tig vergaderingen en bijeenkomsten heb ik voorbij zien gaan, aan meegedaan, gelezen, vertaald in notities...
    Maar wat als een bepaalde doelgroep domweg niet op jouw bibliotheek zit te wachten? Maar doorblijven gaan met energie in hen te steken? Want we hebben immers zoveel voor hen?
    Of toch maar kiezen om voor het niets meer te doen (welke doelgroep dat is kan per bibliotheek verschillen uiteraard)
    Ik blijf het lastig vinden want dat de bibliotheek een fantastische plek is hoef je mij niet meer te vertellen. En ik laat het zeker niet na om het te vertellen aan mensen en organisaties om mij heen.
    Of gewoon wat vaker de trial en error methode toepassen.
    Groetn Wies

    BeantwoordenVerwijderen
  3. zowheee... da´s wel een hele lange reactie geworden zie ik nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Wies,
    Fijn, zo'n uitgebreide reactie! Dankjewel.
    Het rapport ken ik; ik heb het destijds een beetje belachelijk gemaakt, maar dat was vanwege het taalgebruik en niet omdat het me niet nuttig leek.
    Het iedereen naar de zin maken in de bibliotheek zal vast niet lukken en het lijkt mij vooral belangrijk dat mensen die er nu komen (en vaak al lang) het naar hun zin blijven hebben. Maar misschien is het ook mogelijk om nieuwe groepen aan te trekken. Te lang blijven trekken aan groepen die echt niet willen lijkt me dan weer verspilling van geld en tijd.
    Ik heb in mijn werk met dit soort dingen weinig of niets te maken, dus wat in mij opkomt wordt niet door de realiteit gecorrigeerd, waardoor ik natuurlijk makkelijk praten heb. Maar soms wou ik dat ik er wél wat mee te maken had, want het lijkt me best leuk om er in de praktijk mee bezig te zijn. 'Trial and error' lijkt me helemaal geen slechte methode trouwens.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik begrijp dat gevoel wel dat het als een grachtengordel verhaal overkomt door alle voorbeelden van luxe design hebbedingetjes. Maar het aardige van zo'n trendverhaal is volgens mij dat het de achterliggende emoties belicht. In dit geval: verbondenheid, verdieping, verbeelding, verantwoording en vereenvoudiging. Zaken die toch niet geld-en klassegebonden zijn. De Crooswijkse kerstversieringen heb ik niet gezien, maar ik stel me zo voor dat ze toch evenzeer een gevoel uitdrukken van oa. vebondenheid (kerst vier je gezellig met z'n allen) en verbeelding (mooi hé, die verlichte hertjes). Kwestie van smaak, maar zo noemde jij je stukje ook al.

    Maar misschien moeten we die trendwatcher verhalen ook maar nemen voor wat ze zijn, vrolijk en inspirerend als je er naar luistert, maar daarna gewoon zelf blijven nadenken.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha Ria,
    Ik zou het leuk vinden om er nog eens in een groepje over na te praten, omdat ik het verhaal van Christine Boland (en dat van Eppo vNtS ook trouwens) zeker inspirerend vond, maar er vervolgens tussen de kasten in het magazijn geen kant mee op kan.
    Het gaat inderdaad om de achterliggende gevoelens en misschien heb je gelijk dat die in de grachtengordel (of Hillegersberg) en in Crooswijk helemaal niet zoveel verschillen. Maar toch zie je op het Lezersfeest niemand uit Crooswijk en dát vind ik nou net zo jammer. Ik probeer er nog een keer wat over op te schrijven.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen