Als ik nou de laatste dagen van het jaar eens gebruikte om een paar beloftes in de trant van 'daar kom ik nog op terug' of 'daar moet ik nog 's even over nadenken' na te komen? Dan moet ik eerst m'n eigen blog weer hier en daar doorlezen, wat ook wel passend is in deze dagen van omzien & stilstaan. Een van de dingen waar ik nog eens op terug zou/wou komen is 'de bibliotheek is er voor iedereen'. Dit zowel n.a.v. het Lezersfeest als n.a.v. het 'grachtengordelgehalte' van de lezing van Christine Boland.
Mijn stukje over het Lezersfeest wekte misschien de indruk dat ik niet zo hou van het 'soort' mensen dat daar komt: de hip geklede en trendy gekapte grijze 50+ mevrouw van tenminste hbo-niveau, die samen met haar leeskringvriendinnen is gekomen of voor deze gelegenheid haar man eens heeft meegenomen naar de bieb (ik generaliseer e.e.a. nu even flink). Geloof me: tegen deze dames heb ik helemaal niets! Het zijn de dames waar ik zelf min of meer bijhoor, al zit ik dan niet op een leeskring en voldoe ik verder ook niet aan alle kenmerken. Het zijn de dames die trouw zijn aan de literatuur en vaak ook aan de bibliotheek en het zijn ook de dames zonder wie veel Nederlandse schrijvers er een baan bij zouden moeten nemen. Hulde aan deze dames! Zij weten meer van literatuur dan menig bibliothecaris en ik gun hun daarom van harte een Lezersfeest zoals dat jaarlijks in Rotterdam gehouden wordt, met auteurs waar zij van houden, zoals Jan Siebelink en Arthur Japin en Nelleke Noordervliet en noem ze verder maar op.
Maar, om me even tot de vrouwen ofwel klant-koninginnen te beperken: er zijn ook andere dames. Die lezen zelden 'literatuur', maar liever romantische boeken of familie-/streekromans. En dan heb je ook nog de vrouwen die van spannende boeken houden. En de (jongere) vrouwen die chicklit lezen. En de moeders en oma's die geïnteresseerd zijn in prentenboeken. En de dames die graag kook- en tuinboeken of 'waargebeurde verhalen' lezen. En al die dames heeft het Lezersfeest niks te bieden. En dat vind ik jammer.
Waarom niet ook 's een feest(je) voor vrouwen die graag Leni Saris en Catherine Cookson en Gerda van Wageningen lezen? De twee eerstgenoemden leven weliswaar niet meer, maar de derde schrijft nog jaarlijks een aantal boeken, dus zij kan geïnterviewd worden. Ik heb helemaal niks tegen Pieter Steinz, die op het Lezersfeest de interviews deed, integendeel hij is voor mij een gids in het land der letteren, maar er valt natuurlijk meer te lezen dan alleen de literatuur die NRC Handelsblad haalt.
Al die vrouwen (en ja natuurlijk, ook al die mannen) die van lezen houden maar toevallig niet zo van het 'literaire' boek, gun ik een Lezersfeest waar ze de auteurs kunnen ontmoeten van hun favoriete boeken en waar iets te beleven is in de sfeer van die boeken. Sterker nog: ik vind dat ze er evenveel recht op hebben als dames die Siebelink lezen. En ik denk dat het een heel gezellig feest kan worden.
Dit ongeveer bedoelde ik met 'de bibliotheek is er voor iedereen'.
Ha Schrvrdzs
BeantwoordenVerwijdereneen suffe vraag misschien.....maar zitten die lezers wel te wachten op een lezersfeest met hun favoriete auteurs? Of zouden ze iets anders willen? Ik weet het ook niet, maar volgens mij werkt het "vertalen" van een programma /activiteit/feestje van de ene doelgroep naar de andere ook niet echt.
Misschien moet de bibliotheek voor die doelgroep wel iets heel anders organiseren. Deze klant-koninginnen komen meestal alleen voor boeken naar de bibliotheek en niet voor lezingen/leesfeestjes of wat dan ook. Of het moet iets zijn wat zij samen met vriendinnen kunnnen doen, en dan juist liefst iets op creatief gebied. Dus misschien liggen daar nog wel mogelijkheden??
Groetn Wies
Ha Wies,
BeantwoordenVerwijderenJe zult wel gelijk hebben. Ik weet weinig tot niks van wat de mensen die in de bibliotheek komen leuk vinden omdat ik er niet werk. Ik heb zo'n gevoel dat een feest voor romantiek-lezeressen ook heel leuk zou kunnen zijn, maar zeker weet ik het natuurlijk niet. Ik vind het in elk geval jammer dat het huidige Lezersfeest maar voor één bepaald soort lezers leuk is. Ik denk dat je er alleen maar achter kunt komen of iets aanslaat door het eens te proberen. Het Lezersfeest zoals het nu is was de eerste keer ook een experiment neem ik aan.
Iets rond creatief bezig zijn lijkt me in elk geval ook een goed idee. Misschien iets in de sfeer van de Libelle-dagen? (Al ken ik die niet uit eigen ervaring.)
Groet, schrvrdzs
ja, en het grappige is dat het destijd aangekondigd werd als hét evenement voor de gewone lezer, waarbij geen onderscheid wordt gemaakt tussen lezers van detectives, streekromans, science-fiction of welke combinatie van stijlen en genres ook. En zo te lezen in jouw blog is het nu verworden tot een meer highbrow lezersfeest.
BeantwoordenVerwijderenIk merk dat in Hengelo ook iedere keer dezelfde mensen komen. En als er dan eens iets georganiseerd wordt voor de `gewone` man/vrouw...deze het dus massaal laten afweten. Of het moet iemand van faam en naam, maar deze gasten zijn wel heeeeeeeeel errug duur. zijn. Lastig dus.
Maar goed ook hier geldt... dom verdan doan en kiekn wat´t wodt.
ohoh... te snel weer, 2x zijn
BeantwoordenVerwijderenHa Wies,
BeantwoordenVerwijderenWat betekent 'dom verdan doan'?
De schrijvers die ze nu uitgenodigd hadden leken me ook van het duurdere soort. Ik wist niet dat het R'damse Lezersfeest oorspronkelijk een andere opzet had; leuk dat vanuit Hengelo te vernemen!
Ik weet ook niet wat wijsheid is hoor. Ik zou het vooral heel leuk vinden als er eens iets was voor de mensen voor wie ik werk: hoogbejaarden die vrnl. familie-/streekromans lezen. Een avondje in hun tehuis met Gerda van Wageningen, zoiets lijkt me leuk voor mensen die meestal niet zoveel leuks meer meemaken.
Groet, schrvrdzs
Ha schrvrdzs
BeantwoordenVerwijderendom verdan doan betekent zoiets als gewoon verder gaan. Een soort trial en error methode op z´n Twents zal ik maar zeggen.
Hoogbejaarde mensen komen veelal niet meer ´s avonds naar de bibliotheek. Dus al de bibliotheek iets voor hen wil doen dat moet de bibliotheek naar hen toe. De bibliotheek komt met de schrijver XXX bij u op koffiebezoek... of zoiets.
Met ons orkest treden we af en toe ook op in zorgcentra, en dat is altijd weer een feestje. Alleen al om te zien hoe ze genieten en lekker meezingen.
Groetn Wies
Ha Wies,
BeantwoordenVerwijderenJa, daarom leveren wij ook collecties voor in de zorginstellingen, zodat men toch nog een beetje bibliotheekgevoel heeft. Dat idee van die koffie-ochtenden met een schrijver lijkt me geweldig. Waarom doet een orkest zoiets wel maar een bibliotheek niet? Dat dacht ik ook al toen Astrid schreef over dat orkest dat in gevangenissen optrad.
Groet, schrvrdzs