Wat cultuur

Foto van deze website.

Dit stukje gaat een beetje vaag van start omdat ik het wil beginnen met het citeren van een zin die ik me misschien niet goed herinner, oorspronkelijk uitgesproken door iemand wiens naam ik niet meer weet, in een plaats die ik ook kwijt ben. Maar dit is de uitspraak zoals ik hem me herinner (het is me verteld, ik was er zelf niet bij, dus misschien is het zelfs wel nooit gezegd): 'Graag had ik u wat cultuur meegegeven.' Dit werd gezegd door een dominee (Frans Breukelman??) die afscheid nam als predikant in een Zeeuws dorpje (Wemeldinge???), lang geleden (jaren 50????). Alleen dat het in Zeeland was weet ik (zo goed als) zeker.

Dit zinnetje kwam vanmorgen bij me boven toen ik bedacht dat wat ik gisteren schreef over de biliotheek en Hyves, nl. dat de bibliotheek minstens zoveel te bieden heeft als Hyves op het gebied van gezelligheid, aanspraak, tijdverdrijf, omhangen enz., dat dat ongetwijfeld wáár is als je er maar in wilt geloven (beetje dubbelop, maar vooruit...) en er iets aan doen, maar dat het ook erg eenzijdig is. Want de bibliotheek heeft natuurlijk veel méér in huis dan het bovengenoemde. Het ligt waarschijnlijk aan het feit dat zij aan het sneeuwballen gooien is, want anders had Tenaanval vast al ingegrepen en gezegd: ho ho, schrijver, de bibliotheek is er niet alleen voor de gezelligheid! En daar zou zij volkomen gelijk in hebben gehad, daarom zeg ik het nu zelf maar.

De bibliotheek heeft een schat aan cultuur in huis. Ook een schat aan informatie, maar daar heb ik het niet over omdat ik geen 'informatiespecialist' ben. Informatie is natuurlijk ook cultuur, maar ik bedoel nu even de literatuur, d.w.z. wat de bibliotheek aan 'leesboeken' heeft.

Als de bibliotheek, om de mensen binnen te krijgen, heel gezellig wordt en goeie koffie en lekkere thee schenkt en als je er dan ook nog een stukje taart en een broodje bij kunt krijgen (nou ja kopen) en als het personeel vriendelijk en geïnteresseerd maar niet opdringerig is en als je een stopcontact voor je laptop hebt en als de nieuwe boeken leuk op tafels liggen en er fijne stoelen staan en als er wat kinderen zijn die wel rondrennen maar niet te hard gillen en als er een hangplek is voor pubers en een voor oude vrouwtjes met rollators, als dat er allemaal is, is het fijn en zal het vast druk worden. En als dat gebeurt mogen we zelfs wel een beetje trots en tevreden zijn.

Maar dan komt het eigenlijk pas: dan moeten die mensen die het in de bibliotheek gezellig vinden ook nog eens aan het lezen gebracht worden. Want anders is de bibliotheek niet meer dan een gezellig grand-café geworden en ook al zou ik het prachtig vinden als er ergens een bibliotheek bestond die een beetje leek op b.v. het restaurant van Villa Augustus (zie boven), het zou natuurlijk wél onzin zijn en bovendien valse concurrentie als dat grand-café gesubsidieerd werd omdat het eigenlijk een bibliotheek was.

Of is dit achterhaald? Moeten we al blij zijn als de mensen komen en is dat lezen niet zo belangrijk meer? Of zouden we ze juist kunnen trekken met de boeken die we hebben als we dat beter aanpakten? Ik weet het allemaal niet, maar ik hoop zelf in elk geval nog steeds dat we de mensen 'wat cultuur' kunnen meegeven. En zo eindigt dit stukje net zo vaag als het begon.