Ligt het nou aan mij of ís het momenteel een beetje saai in de blogwereld? Ik geef meteen toe dat ik zelf niet veel anders meer doe dan af en toe een plaatje plakken of iets over een boek schrijven. Dat is ook wel eens afwisselender geweest. De vraag: doorgaan en zo ja hoe (ofwel: stoppen en zo ja hoe) houdt me daarom bezig (en wordt na het plakken van een plaatje maar weer een dag opgeschoven). Op een keer ben je uitgepraat nietwaar. Dan moet je zwijgen of nieuwe onderwerpen vinden. En die vond ik wel eens op andere blogs. Maar nu niet meer.
En daarom denk ik dat het een ruimer verschijnsel is. Natuurlijk wil niemand graag toegeven dat hij zelf saai is geworden terwijl ieder ander nog flitsend doorschrijft, dus misschien is het allemaal projectie, maar toch heb ik het gevoel dat het 'vroeger' (een jaar geleden ofzo) allemaal wat verrassender was. Komt dat door gewenning of is het echt zo? Het geven van reacties lijkt ook al een bijna achterhaald verschijnsel. Een enkeling doet het gelukkig nog wel en ik ben hem/haar daar bijzonder dankbaar voor, maar ik merk ook aan mezelf dat ik er niet vaak meer toe kom. Het is zoiets als met een terras: als er niemand zit ga ik er ook niet zitten.
Ik heb al een tijdje het gevoel dat ik elke mening die ik over de bibliotheek en lezen heb al eens heb opgeschreven. En het begint er nu ook op te lijken dat ik de meningen van anderen inmiddels wel zo'n beetje ken. Kortom: gebeurde er maar eens iets nieuws. Ik zou me graag weer eens ouderwets kwaad maken.
Foto van Flickr, gemaakt door: otrocalpe
Het gevoel dat je beschrijft, bekruipt me ook: ik vind het tegenwoordig behoorlijk mat in blogland. Ik heb dan steeds het idee dat iedereen zit te twitteren en dat eindeloos veel interessanter vindt.
BeantwoordenVerwijderenIk mis jouw bijdragen bij zbdigitaal ook wel; die waren tenminste pittig en er ontstond tenminste discussie.
Maar jij moet zeker niet stoppen met schrijven!!! Beloofd??
woord: burnode
Misschien heeft men last van de najaarsblues. En ik sluit me aan bij Festina Lente. Blijf schrijven, ajb.
BeantwoordenVerwijderenVandaag 1e bieb in/op? brede school in Rotterdam. Andere filialen gaan sluiten (bv. aan de Grift in het Rotterdamse Vreewijk). Lijkt me een slecht idee in een buurt met een vergrijzende bevolking. Is dat een onderwerp voor discussie?
Hartelijke groet,
Cobi van Mourik
Je hebt helemaal gelijk. 't Is allemaal een beetje duf aan het worden.
BeantwoordenVerwijderenWaar ik mee kamp is dat ik bibliotheekgerelateerde onderwerpen bewaar voor het blog van de baas.Misschien moet ik daar eens over nadenken want dat heeft toch z'n beperkingen. In ieder geval leg ik die mijzelf min of meer op. Ik voel me daar minder vrij om eens lekker kritisch en desnoods ongefundeerd kritisch mijn gang te gaan. En dat is jammer voor de discussies.
Tot slot: ik heb het idee dat je er echt meezit en dat is bij mij (nog niet) het geval. Ik vind bloggen leuk, kan er in kwijt wat me bezig houdt en dat is het dan. Het is heel leuk om reacties te krijgen maar ik ben me er van bewust dat er soms nauwelijks te reageren valt omdat het berichtje daartoe niet uitnodigt. Soms wil ik alleen maar delen wat ik mooi vind of wat me ontroerd.
Groet,
WvS
p.s. Sofie vind de staat van onderhoud van de gefotografeerde kat perfect.
Dag schrijver,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk, je schreef het al eerder en ik reageerde al eerder. Als jij een geïnspireerd stuk schrijft dan ben ik daar blij mee, geniet er vaak van (of ik nu wel of niet reageer), maar als ik mijn lijstje gevolgden in Netvibes aanklik en ik open achtereenvolgens een plaatje, een stripje, een videootje en dat gebeurt me de volgende keer weer dan denk ik eerlijk gezegd ook wel eens: als je niks te zeggen hebt, zeg dan gewoon even niks. Anderzijds: de plaatjes die jij weet te vinden zijn vaak wel erg mooi en om Scribbles' stripjes kan ik meestal wel lachen.
He, heb ik net een lange reactie getikt met een moe hoofd, slaat firefox vast en alles weer weg.
BeantwoordenVerwijderenKom er later nog wel op terug!
@Allen
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor jullie reacties.
@Festina
Ik geloof niet dat het aan twitter ligt, maar daar kan ik me in vergissen omdat ik niet weet wat twitter voor anderen betekent. Voor mij betekent het in elk geval weinig. Maar twitteren is zó anders dan bloggen dat ik niet goed begrijp hoe het, ook voor fervente twitteraars, in de plaats van bloggen zou kunnen komen. Ik denk daarom eerder dat toevallig net op het moment dat men het bloggen hier en daar een beetje zat begon te worden twitter op het toneel verscheen, maar dat twitter niet de oorzaak is van het feit dat het bloggen op zijn retour lijkt te zijn.
@Cobi
Wat je schrijft over Bibliotheek Rotterdam lijkt me zeker een onderwerp voor discussie. Werk jij zelf bij Bibliotheek Rotterdam? Is er ergens wat meer over deze plannen te lezen?
@Henk
Op je vraag wie er op je schrijfsels zit te wachten kan ik alleen maar antwoorden: ik. Ik lees je stukken altijd graag. Voor mij is het niet zozeer de vraag wie er op wat ik schrijf zit te wachten, maar wie er op wil reageren en dat nog voorafgegaan door de vraag waar ik het eens over zal hebben. Zou jij, als je je die vraag over wie er op zit te wachten niet stelde, wél weten waar je over kon schrijven?
@WvS
Ja, ik zit er inderdaad een beetje mee. Dat komt omdat bloggen 'een stukje van mezelf' is geworden. En dat stukje zie ik nu wel erg snel wegkwijnen.
Als jij af en toe op je eigen blog ook iets werkgerelateerds zou schrijven zou dat in elk geval míj zeker interesseren en ik vermoed dat dat voor meer mensen geldt. Dat je je op 'het blog van de baas' minder vrij voelt lijkt me logisch en ook terecht. (Aai voor S. en die tanden zien er inderdaad perfect uit, dat vind ik ook.)
@AvA
Ik moest inderdaad toen ik mijn 'posting' van vandaag schreef aan jouw reactie van destijds denken. En ook nu zou ik willen zeggen: als een blog je niet meer bevalt kun je er toch gewoon mee ophouden het te volgen?
Het is, voor mijn gevoel, toch een beetje het kenmerk van een blog dat je er regelmatig iets nieuws opzet, ook als je niet zoveel te vertellen hebt. Daarom zoek ik dan naar plaatjes. Wie ze mooi vindt treft het, wie er niks aan vindt heeft pech. Ik zie het zelf als een soort onderhouden van mijn blog tot er wellicht geïnspireerdere tijden komen. De vraag is alleen: komen die? En hoelang wil ik het op deze manier blijven onderhouden?
@Edwin
Ja, da's nou jammer. Ik had het graag willen lezen. Maar ik weet geloof ik wel zo'n beetje hoe je erover denkt ;-) Maar als je het kunt opbrengen nogmaals een lange reactie te tikken, dan zou ik dat zeer waarderen natuurlijk. (Een korte is ook al fijn.)
@Allen
Groet, schrvrdzs
Ik herken het zeer, het is inderdaad akelig rustig en tamelijk suf in de blogosfeer. Aan mij zal het niet liggen want volgens mij heb ik de afgelopen maand meer geblogd dan ooit maar het waren niet allemaal even geïnspireerde stukken. ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk denk niet het aan Twitter ligt, want bij mij zorgt Twitter juist voor nieuw blogmateriaal omdat het me op nieuwe onderwerpen wijst. Maar misschien dat anderen heftiger twitteren en daar meer tijd mee kwijt zijn? Ik denk dat het nieuwe van bloggen er een beetje af is en dan is voor veel mensen ook meteen de lol er af.
Ik heb het vaker gezegd: niet stoppen. Zelfs het lezen over boeken die ik nooit zal lezen maar die jij wel gelezen hebt is leuk. Dan heb ik toch het gevoel dat ik het zelf ook een beetje heb gelezen.
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenNee, aan jou ligt het zeker niet! Jij bent absoluut een gunstige uitzondering en je stukken roepen bij mij eigenlijk altijd wel de behoefte tot reageren op. Dat ik die soms onderdruk is vanwege het lege-terrasgevoel, zoals genoemd in mijn 'posting'.
De regels die beginnen met 'Zelfs het lezen over boeken die ik nooit zal lezen' zijn zeer motiverend, hartelijk dank daarvoor.
Groet, schrvrdzs
@Schrijver: welnu, nog een klein stukje dan :-)
BeantwoordenVerwijderenOmdat bloggen per definitie een vrijblijvend karakter heeft is het moeilijk om hier je vinger achter te krijgen. Je kunt 'officieel' niets verwachten van bloggers maar eerlijk gezegd heb ik 'als bezoeker/lezer' toch bepaalde verwachtingen, of in ieder geval hoop. Je volgt blogs op een gegeven moment omdat ze voor jou iets toevoegen. Omdat je ze graag leest, of omdat je er interessante informatie vindt.
Dat mensen andere afslagen nemen en er bijvoorbeeld minder tijd voor vrij maken om te bloggen is heel begrijpelijk. Het kost tijd en energie en soms heb je die gewoon niet. Wat mij, net als jou, echter een beetje verrast is dat het zo massaal gebeurt. En niet alleen in Nederland of de biblioblogosfeer; Walt Crawford schreef er ook net over op http://walt.lishost.org/2009/09/what-not-to-post/ Die man volgt bijzonder veel blogs.
Waar Twitter voor de een een aanvulling of verlengstuk is, is het voor de ander een vervanging. Als het je alleen te doen was om de conversatie of het delen van links is dat begrijpelijk: dan doet Twitter z'n werk sneller en efficienter. Als je je blog ook beschouwt als moederschip, als je eigen hoekje op het web, wordt het al lastiger om het zo te zien.
Als je ook nog eens houdt van schrijven en iets meer duiding, of van de wisselwerking met zoekmachines en andere platformen, is Twitter echt niet meer dan een verlengstuk. Er zijn veel overeenkomsten maar minstens net zo veel verschillen tussen blogs en Twitter.
Ik heb er natuurlijk al een paar keer over geschreven maar er sluimert nog steeds een lange post in mijn achterhoofd, over dit onderwerp. Dat heeft vooral te maken met het feit dat het soms voelt of niet alleen de blogosfeer krimpt maar ook het gevoel van het 'samen streven naar iets moois'. Dat was natuurlijk altijd vrij abstract (ook weer door die vrijblijvendheid) maar toch; nu roepen de ontwikkelingen de vragen op 'wat het dan allemaal eigenlijk voorstelt of voorstelde','hoe dodelijk herhaling is' en 'of het een reden is om de bakens te verzetten'.
Ik ben in ieder geval blij met alle mensen die er energie in blijven steken en denk tegelijkertijd dat de ontwikkelingen ook een kans zijn om door te pakken.
Als niemand op het lege terras gaat of blijft zitten zal het ook altijd leeg blijven. En hoe gezellig en interessant een vol terras ook is: ik mag ook dolgraag in een bijna leeg cafe rondhangen omdat de dienstverlening dan beter is, je meer ruimte en aandacht krijgt EN omdat een rustige tent ook een vorm van zen is. Soms krijg je er een een beetje een treurig gevoel van maar gek genoeg neem ik liever vrij voor een middagje terras als iedereen aan het werk is, dan op dagen dat de terrassen zijn afgeladen :-)
En dat je stamgasten dan soms even beu bent hoort er ook bij. Over het algemeen krijgen de gesprekken alleen maar meer diepgang.
Ik sluit me volledig aan bij wat Edwin drinkt ... eh zegt!
BeantwoordenVerwijderenKan je tenminste rustig een boekje lezen ...
wat voor mij nog wel een reden is voor de afmatting van blogland is dat (o.a. door Twitter) de balans op een gegeven moment doorgeslagen is naar "zenden" in plaats van naar "delen". Veel radiostations in de lucht maar wie zijn de ontvangers? Er wordt veel geproduceerd (en daar gaat tijd inzitten) maar ik denk eerlijk gezegd dat er minder op de beoogde plekken aankomt. Meer ruimteruis.
BeantwoordenVerwijderenBlijft de vraag of het erg is dat er minder geblogd wordt. Beter een geinspireerde post op zijn tijd, dan een tijdige zonder inspiratie?
In die zin denk ik dat er ook wel weer een terugbeweging zou kunnen ontstaan. Dat zie je hier ook op jouw blog :-)
Ik vind het hoe dan ook een mooie stelregel als mensen voor iedere post die ze de lucht in zenden ook minstens ergens anders reageren. Het delen zou in mijn ogen centraal moeten blijven staan.
Als beginnend blogger is er voor mij erg veel te halen in blogland. Kom nog steeds interessante stukken tegen. Het is voor mij een wijde wereld met heel veel verrassing en nieuwigheden die ik opslurp. Misschien beginners enthousiasme.
BeantwoordenVerwijderenJullie als doorgewinterde bloggers geven mij in ieder geval inspiratie.
Dus wat mij betreft niet stoppen.
En over Twitter ( en het volgen van RSS): ook dat is voor mij nieuw en levert een schat aan informatie. Ik doe het dus ( nog) allebei.
@Marina
BeantwoordenVerwijderenAls mijn stukje íets heeft opgeleverd is het wel verbazing over de mensen die het bleken te lezen...
Ik merk dat jij veel idealistischer bent dan ik. (Dat wist ik trouwens ook wel.) Ik geloof niet zo erg in delen en vind een blog vooral méédelen. Ik geloof wel (een beetje) in een zekere mate van solidariteit onder ('biblio')bloggers, en je suggestie om aan elke posting een reactie elders te koppelen bevalt me daarom wel.
Groet, schrvrdzs
@Annie
BeantwoordenVerwijderenBeginnersenthousiasme is fijn. Probeer het er zo lang mogelijk 'in te houden' zou ik zeggen. Ook hier geldt dat ik verrast ben door het feit dat je mijn blog blijkt te lezen.
Groet, schrvrdzs
@Edwin,
BeantwoordenVerwijderenKlein maar fijn, je reactie ;-)
Wat je schreef maakte me het e.e.a. duidelijk. Ik hoop er nog op terug te komen. Voor nu: zeer bedankt.
Groet, schrvrdzs
@Occy
BeantwoordenVerwijderenVan terrassen weet ik niet veel, maar ik overweeg nu toch er binnenkort een blogpostje aan te wijden.
Een plaats waar gelezen kan worden kan geen slechte plaats zijn lijkt mij.
Groet, schrvrdzs
Nou, dit was (weer eens) een mooi schot in de roos, schrijver!
BeantwoordenVerwijderenEen ware opleving!
@Cobi
BeantwoordenVerwijderenIk probeerde mijn reacties in de juiste volgorde te zetten en toen heb ik per ongeluk de jouwe gewist. Sorry!!!
Dank voor je toelichting en de link (die ik nu dus kwijt ben...). Inmiddels heb ik je gegoogeld en weet ik wat je wél doet (d.w.z. als niet meer mensen jouw naam hebben.)
Groet, schrvrdzs
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenHelaas werd de opleving me even te veel, want toen ik probeerde mijn reacties-op-reacties in de volgorde van de reacties te zetten (als je begrijpt wat ik bedoel) gooide ik een reactie weg, zoals je hierboven kunt lezen. Gelukkig sta jij er nu tussen, zodat het me beter lijkt alles verder maar te laten staan zoals het staat. Wel zo veilig.
Maar inderdaad, zoveel reacties had ik absoluut niet verwacht. Blijkbaar is 'blogmoeheid', of hoe we het moeten noemen, iets dat meer mensen bezig houdt.
Nu nog een oplossing zoeken.
Groet, schrvrdzs