WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

dinsdag 1 september 2009

Poëzie onderweg


















Het gaat de laatste dagen regelmatig een beetje mis met mijn treinreis. Vanmorgen moest ik vanuit Rotterdam via Utrecht naar mijn werk in Hoofddorp reizen omdat er bij Delft een bovenleiding gebroken was. Althans, op station Rotterdam werd geadviseerd om via Utrecht te gaan, dus dat wilde ik maar doen, temeer omdat ik met die route inmiddels enige ervaring heb. Maar in de trein veranderde het advies: wie naar Schiphol wilde moest in Gouda overstappen op de trein van 8.13u, op hetzelfde perron. Toen ik uitgestapt was zag alleen een trein van 8.14 aangekondigd, die naar A'dam-Sloterdijk ging. Ik dacht dat ik voor Schiphol dan wel zou moeten overstappen op Sloterdijk, eveneens een route waar ik inmiddels enige ervaring mee heb.

Maar op het andere perron kwam net een trein binnen die volgens het bord naar Leiden zou gaan. Dat leek me een goed alternatief, want in Leiden zou ik de stoptrein naar Hoofddorp kunnen nemen. Ik stapte in, de trein reed weg en ik verdiepte mij in mijn boek. Na enige tijd keek ik naar buiten en zag een groot rangeerterrein. Hm, dat heb je toch niet bij Leiden? Even later werd omgeroepen: Het volgende station is Utrecht-Centraal, eindpunt van deze trein. Nou ja, wat maakt het uit, daar wou ik aanvankelijk immers toch al naartoe. Via Utrecht kwam ik op Schiphol en vandaar in Hoofddorp. Vertraging 50 minuten, maar ik had de hele weg kunnen zitten en lekker doorgelezen in In de ban van mijn vader van Veronesi. Waar zou ik over zeuren? En het mooiste was nog wel dat ik, net toen ik me realiseerde dat ik in plaats van Leiden Utrecht bereikt had, deze toepasselijke regels op een muur zag staan:

en hoe verder hij ging
des te langer
was zijn terugweg

Ik wilde ze opschrijven maar had geen pen bij me. Gelukkig vond ik ze vanavond via Google. Ze zijn van de Utrechtse auteur C.C.S. Crone (1914-1951).

Foto hier gevonden.

6 opmerkingen:

  1. Dag schrijver,
    Is dat boek van Veronesi net zo mooi als "caos calmo"?
    Dat in Leiden honderd gedichten op muren staan wist je waarschijnlijk al? Er is een fraai boekje van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Schrijver,
    En hoe verliep de terugreis? Ben je bij thuiskomst net als M.M. op je (lounge)bed neergeploft?
    Groet, Anna
    'vabliv'

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag AvA,
    Kalme chaos heb ik (nog) niet gelezen. Ik had gehoord dat het allebei erg mooie boeken zijn en dat je met In de ban van mijn vader moet beginnen. Dat heb ik dus maar gedaan. Ik vind het mooi, dus ik wil Kalme chaos ook gaan lezen. Heb jij het in het Italiaans gelezen?
    Ik wist wel dat er in Leiden hier en daar gedichten op de muren staan, maar dat het er zoveel waren had ik niet verwacht.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Anna,
    De terugreis verliep naar wens. De treinstoel fungeerde al als loungebed...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi, poëzie (en proza!) onderweg. Dat maakt een reis nou plezieriger. In Nijmegen ken ik maar 1 muurgedicht: als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is.
    Niet vanuit de trein te zien helaas....

    BeantwoordenVerwijderen