'Ik ben eigenlijk al een fan van 't Hart sinds Een vlucht regenwulpen in de jaren '70 en ik ben dat altijd gebleven hoewel er van alles op de boeken van Maarten 't Hart is aan te merken,' zegt Pieter Steinz op nrc.tv in zijn bespreking van Verlovingstijd. Ik vond het leuk dat te horen want voor mij geldt precies hetzelfde. Ik weet nog goed dat ik Een vlucht regenwulpen las (dat moet in 1978 geweest zijn en ik las toen nog niet veel anders dan bekende Nederlandse schrijvers) en er zó van onder de indruk was dat ik meteen na het lezen van de laatste bladzij weer op de eerste begon. Dat is me geloof ik bij geen enkel ander boek overkomen (wat niet wil zeggen dat ik nooit betere boeken heb gelezen). Sindsdien heb ik (bijna) alles van Maarten 't Hart gelezen en hoewel ik me al verschillende keren heb voorgenomen er nu maar eens mee te stoppen is dat me niet gelukt. Zijn mooiste boek vind ik De jacobsladder, daarna komt De aansprekers en nummer drie is denk ik wel Een vlucht regenwulpen. Helaas heeft hij ook een aantal matige tot zeer matige boeken geschreven en Verlovingstijd is daar een van.Het boek begint veelbelovend, met een touringcar die meteen aangename herinneringen oproept aan wat ik het allermooiste korte verhaal van 't Hart vind: Het dal van Hinnom uit De unster. Daarna volgen jeugdherinneringen, waar 't Hart ook altijd sterk in is. Moddersloten vol beestjes, de meester die slaat, de sokkenbreimachine, de verpletterende ontdekking van de klassieke muziek, de middelbare school, verliefdheid, woorden en uitdrukkingen die je nergens meer hoort (maar die hij gelukkig voor de vergetelheid behoedt), en noem nog maar wat typische 't Hart-thema's op: ze zitten er weer allemaal in en ze vervelen me nog steeds niet.
Maar die verveling sloeg na enkele hoofdstukken in volle hevigheid toe. De rode draad in het boek is dat de vriend van de hoofdpersoon altijd de meisjes afpakt waar die hoofdpersoon iets mee heeft. Dat begint al in de zandbak op de kleuterschool en het gaat zo door tot in hun studententijd. Uiteindelijk raken beide vrienden (want ondanks alles blijven ze vrienden) toch getrouwd en lijkt het gevaar voor de hoofdpersoon geweken. De situatie keert zich dan zelfs min of meer om. Inmiddels had ik allang genoeg gekregen van alle verhoudingen en daarnaast van de clichés, het onwaarschijnlijke taalgebruik en de herhalingen, stijlkenmerken van 't Hart die in bescheiden mate best te verteren zijn, maar die hier toch veel te veel overheersen.
Het mooiste van dit boek is het omslag en wie met 't Hart zou willen kennismaken moet daarvoor zeker dit boek niet nemen. En toch blijf ik fan... Fan ben je immers in goede en kwade dagen?
Een uitgebreide bespreking van het boek is o.a. hier te vinden.
Ik heb Maarten 't Hart van de week (of was het vorige week) ergens bij een praatprogramma gezien (ik weet niet meer welk, ik geloof Pauw en Witteman); hij sprak daar zo schattig over zijn boek en de totstandkoming ervan (hij moest rusten na een operatie en wilde iets positiefs te doen hebben, even lekker jeugdsentimenteren), dat ik er meteen sympathie voor kreeg (dat boek dan).
BeantwoordenVerwijderenHa Festina,
BeantwoordenVerwijderenDat zal dit dan wel geweest zijn. Ik had het nog niet bekeken, maar door jouw 'schattig' ga ik dat misschien toch maar doen.
Groet, schrvrdzs
Ha Henk,
BeantwoordenVerwijderenBen jij ook gereformeerd opgevoed? Dat scheelt denk ik wel in de waardering voor M'tH.
Als fan kun je deze roman gerust lezen, er zit vast wel wat in dat je zal bevallen, zolang je maar geen echt goed boek verwacht.
Groet, schrvrdzs
Hoewel ik het boek al diverse keren in mijn handen heb gehad en ik wel gecharmeerd ben van de omslag, is het nog even niet aan de beurt.
BeantwoordenVerwijderenHet P&W fragment is inderdaad
schattig.
Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenIk was Maarten 't Hart een beetje uit het oog verloren na zijn Maartje-periode. De stukjes die hij over zijn moestuin schrijft in het NRC vind ik heel erg leuk, dus ik had net bedacht dat ik zijn nieuwe boek toch eens moest proberen.
Nu begin ik toch weer te twijfelen. Ben niet gereformeerd opgevoed, dat helpt ook al niet.
@ Henk,
BeantwoordenVerwijderenDat hebben we dan gemeen.
Groet, schrvrdzs
@ WvS,
BeantwoordenVerwijderenHij heeft betere boeken geschreven, maar als je die al kent kun je natuurlijk dit nemen. Ik raad het niet aan. Maar ook niet af.
Het woord 'schattig' zou m.b.t. M'tH niet snel in me opkomen.
Groet, schrvrdzs
@ Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenVerloor je hem uit het oog vanwége die Maartje-periode?
De moestuinstukjes in de (het) NRC vergeet ik steeds te lezen. Soms vertelt een huisgenoot er wat over.
Ik heb M'tH trouwens een keer als Maartje in de bibliotheek gezien, in (een georganiseerd) gesprek met Rosita Steenbeek. Ze waren allebei in het roze gekleed, M in fel- en R in zachtroze.
Groet, schrvrdzs
@ schrijver: bedankt voor de link! Ik kon het zo gauw niet terugvinden, heb het heel toevallig een keer 's middags in de herhaling gezien, maar viel er middenin. Nu heb ik het tenminste helemaal gezien!
BeantwoordenVerwijderenZelf ook echt kijken hoor!
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan (en was trouwens snel gevonden). Ik heb het zelf inmiddels ook bekeken. Bij 'schattig' denk ik toch eerder aan jonge eendjes o.i.d. ;-)
Groet, schrvrdzs
Schrijverdezes, bedankt voor je interessante beschouwingen over Maarten 't Hart. Wat is dat toch met deze schrijver? Zijn stijl is m.i. over het algemeen heel matig en zijn dialogen zijn vaak erg onnatuurlijk. Zijn laatste boek is daar m.i.weer een goed voorbeeld van. En toch blijf je Maarten 't Hart geboeid lezen. Komt het wellicht doordat hij een rasverteller is? Herken je er misschien veel van jezelf in? Gereformeerd opgevoeden blijken herm vaak met plezier te lezen. Ik vraag me af hoe dat inmiddels met de échte gereformeerden is. Of lezen die hem allang niet meer?
BeantwoordenVerwijderenH.gr. 80+
Dag Tachtigplusser,
BeantwoordenVerwijderenJe stelt vragen die ik niet kan beantwoorden. Ik ben het met je eens dat de stijl van M'tH vaak niet fraai is, al is er volgens mij wel verschil tussen b.v. De jacobsladder en dit laatste boek. Wat mij vooral in 'tH bevalt is dat hij een wereld beschrijft die voor zover ik weet nergens anders beschreven wordt en daarbij ook meteen een aantal termen en uitdrukkingen vastlegt die nergens anders zijn vastgelegd (denk b.v. maar aan 'leerjongetje van de verbondsjehova'). Maar dat is niet alles. Wat er voor mij nog bijkomt kan ik niet goed onder woorden brengen. Dat hij soms prachtig kan vertellen (waarbij voor mij het hoogtepunt gevormd wordt door Het dal van Hinnom) speelt ongetwijfeld ook een rol. Een aantal van zijn boeken vind ik overigens maar voor een beperkt deel lezenswaard, wat niet wegneemt dat ik ze toch allemaal uitlas.
Of de huidige gereformeerden hem nog lezen? Geen idee, ik ken geen huidige gereformeerden meer.
Groet, schrvrdzs
Schtijver, voor een goed begrip: de vragen die jij niet kunt beantwoorden waren natuurlijk retorische vragen, (M.u.v, de vraag naar de gereformeerden; ik denk zelf dat die negatief beantwoord moet worden).
BeantwoordenVerwijderenH.gr. 80+
Dag Tachtigplusser,
BeantwoordenVerwijderenOok retorische vragen probeer ik wel eens te beantwoorden, maar in dit geval lukte het niet ;-)
Groet, schrvrdzs
Nee, niet vanwége Maartje. Heb dat boek nog gekocht, vond dat wel fascinerend. Maar daarna was de lol er een beetje vanaf.
BeantwoordenVerwijderenHa Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenWas dat Geheime dame van Mensje van Keulen?
Ik vrees dat de lol door het nieuwe boek van M'tH niet zal terugkeren, maar 't valt altijd te proberen natuurlijk.
Groet, schrvrdzs
Ha Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenDe j.m. vonden nog een toepasselijk filmpje!
Groet, Anna
Ha Anna,
BeantwoordenVerwijderenEen mooie vondst! Hartelijk dank, j.m.
Groet, schrvrdzs