De hoofdpersoon in Kafka op het strand van Haruki Murakami, waarin ik aan het lezen ben, loopt op zijn 15e verjaardag weg van huis. Hij neemt vanuit Tokyo de bus naar het zuidelijkste eiland van Japan. Daar heeft hij voor drie nachten een hotel gereserveerd. Overdag verblijft hij in een bibliotheek.
Ik besluit in een bibliotheek de tijd te doden tot het avond is. Voor mijn vertrek heb ik even gekeken wat voor bibliotheken de stad Takamatsu rijk is. Als kleine jongen al kwam ik steeds de tijd door in de leeszaal van een bibliotheek. Als een kind niet terug wil naar huis, zijn er erg weinig plaatsen waar het terechtkan. In een koffieshop wordt het niet toegelaten, en in een bioscoop ook niet. Dan blijft alleen de bibliotheek over. De toegang is gratis en er wordt niets van gezegd als een kind er naar binnen gaat, al is het niet onder geleide. Je gaat maar op een stoel zitten en je leest net zoveel als je wil. Op weg van school naar huis fietste ik altijd langs de openbare bibliotheek bij ons in de buurt. Ook vakantiedagen bracht ik daar grotendeels door. Verhalen, romans, biografieën, historische werken - ik las alles wat los- en vastzat. Toen ik alle kinderboeken uit had, verhuisde ik naar de algemene hoek en begon aan de boeken voor volwassenen. (...)
De bibliotheek was mijn tweede huis. Of misschien is het dichter bij de waarheid om te zeggen dat de bibliotheek mijn eigenlijke huis was.
Foto: Flickr, gemaakt door: sekihan.
Heeee, ook gelezen! Uitstekende schrijver, die Murakami! Vind ik.
BeantwoordenVerwijderenHa Festina,
BeantwoordenVerwijderenHeb je veel van Murakami gelezen?
Ik las in mijn vakantie mijn eerste boek van hem, Spoetnikliefde. Dat vond ik niet geweldig, maar goed genoeg om Kafka op het strand, dat ik aanvankelijk mee wilde nemen omdat een collega het erg goed vond, maar dat zo dik bleek dat ik het voor onderweg onhandig vond, na thuiskomst alsnog te gaan lezen. Het begint beslist veelbelovend vind ik en doet me een beetje denken aan de boeken van David Mitchell. Ken je die?
Ik wilde ook Kalme chaos (vanwege jouw advies) meenemen, maar gelukkig zag ik nog net voordat ik het inpakte dat het een misdruk was met overal lege bladzijden. Dus dat komt later nog. In In de ban van mijn vader ben ik nog bezig. (Ik maak er weer een beetje een zootje van op leesgebied. Niet alleen op leesgbied trouwens, maar daar hebben we het hier niet over...)
Groet, schrvrdzs
Dag schrijver op zondagmorgen,
BeantwoordenVerwijderenIk heb alleen Kafka op het strand gelezen nav een tip van een collega. David Mitchell ken ik niet. Weer wat in het vooruitzicht :-)
Ik heb zelf de godsformule net uit, maar ben ook bezig met Emma en nog wat losse flodders.
En de chaos, die woedt hier ook hevig.
Over jouw chaos horen we nog, neem ik aan? Houd 'm kalm!
Ik zie wel vaker een kind in de bibliotheek waar ik het gevoel bij krijg dat dit zijn thuis moet voorstellen. Hij zit weliswaar aan de internettafels maar toch ...
BeantwoordenVerwijderenHij heeft daarbij kennelijk ook nog de taak op zijn zijn broertje te moeten passen die nog amper kan lopen. Triest.
Ondertussen weer mooi een aantal 'aanraders' genoteerd waarvoor mijn dank. Ik had net in het tijdschrift 'Boek' gelezen over de toenemende populariteit van de Japanse literatuur.
Ha dames hierboven,
BeantwoordenVerwijderenMitchell is een Engelsman, maar getrouwd met een Japanse. Omdat zijn boeken verwant zijn herinner ik me niet meer welk boek ik het beste vond, ik geloof dat dat De geestverwantschap was. Wolkenatlas vond ik in elk geval ook erg de moeite waard.
@ Festina
Nee, mijn chaos houd ik liever voor me. Zou je foto's willen zien van bergen strijkgoed ofzo?
@ WvS
Toch is dat jongetje beter af dan als er geen bibliotheek zou zijn. Ik kwam er als kind ook heel graag.
Groet, schrvrdzs
Zal ik mijn dochter even langssturen? :)
BeantwoordenVerwijderenHa Festina,
BeantwoordenVerwijderenJa! Ik betaal de trein. En ze mag mee winkelen. En naar de film. En de badkamer is een héle mooie uitdaging.
Groet, schrvrdzs
Kafka op het strand is het mooiste dat ik het afgelopen jaar gelezen heb. Een tip is wel om de Engelstalige pocketversie te lezen. De Nederlandse versie is zo'n onhandig grote en dikke pil.
BeantwoordenVerwijderenDag LeWi,
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet zo goed in Engels, dus ik heb het sjouwen er graag voor over (al heb ik al wel gedacht dat in dit geval een e-book niet zo gek zou zijn).
Het boek bevalt me tot nu toe prima en vanmorgen merkte ik pas dat ik de trein moest verlaten toen iedereen begon op te staan, terwijl ik altijd probeer vooraan te staan (vanwege het overstappen).
Welk boek was het op een na mooiste dat je het afgelopen jaar las? (Als je dat tenminste nog weet.)
Groet, schrvrdzs
Da's inderdaad moeilijker te zeggen. Ik was wel gecharmeerd van Nachttrein naar Lissabon (ik huppel altijd een beetje achter de hypes aan). En ik heb net Onafhankelijke mensen van Halldór Laxness weer herlezen; dat is toch ook zeer fraai.
BeantwoordenVerwijderenDag LeWi,
BeantwoordenVerwijderenWaren we het net (althans voor zover ik het gelezen heb) eens over het ene boek, zijn we het meteen grondig óneens over het andere: Nachttrein naar Lissabon vond ik een erg vervelend boek vol pretenties die het niet waarmaakt. Ik las het op dringend aanraden van een collega, constateerde dat het druk op druk beleefde en raakte bijna in een existentiële crisis omdat ik maar niet kon begrijpen wat al die mensen er zo prachtig aan vonden. Ik klaagde mijn nood bij de boekhandelaar, die het boek niet gelezen bleek te hebben. Weken later kwam ik er weer eens en toen zei hij: Dat boek waar je het laatst over had, wat een vreselijk boek is dat!
Het was een hele opluchtig om niet langer de enige te zijn.
Onafhankelijke mensen ken ik niet. Dank voor de tip.
Groet, schrvrdzs
Schrijver, dat heb je wel eens. Ik had hetzelfde wat jij had weer met De schaduw van de wind, waar iedereen ook zo lovend over was. Ik vond het een flutboek. Maar existentiële twijfels over boeken heb ik allang niet meer gelukkig! En zonder twijfel vind ik Kafka op het strand beter hoor!
BeantwoordenVerwijderenDag LeWi,
BeantwoordenVerwijderenDe term 'existentiële crisis' was natuurlijk wel een beetje overdreven. Maar ik vond het onbegrijpelijk dat, op een collega na die het boek slechts redelijk vond, iedereen het geweldig leek te vinden. Ik begon te denken dat ik iets belangrijks over het hoofd zag.
De schaduw van de wind heb ik niet gelezen. Het leek me een boek dat me niet zou bevallen. Dat is niet meer dan een vooroordeel, maar je kunt nu eenmaal toch niet alles lezen.
Groet, schrvrdzs
Sorrrryyyyy, ik vond Nachttrein naar Lissabon wel mooi. Behalve het eind. Het had halverwege op mogen houden....
BeantwoordenVerwijderenHa Festina,
BeantwoordenVerwijderenIk dacht al langer dat wij niet geheel dezelfde smaak hebben. Maar dat heb ik eigenlijk met niemand (jij wel?), alleen is de overlap met de een groter dan met de ander. In dat stuk(je) overlap kun je elkaar van dienst zijn met adviezen en iets erbuiten proberen kan ook nooit kwaad natuurlijk.
Van Nachttrein naar Lissabon had ik bijna een traumaatje overgehouden, maar ik ben nog net op tijd gered door de man van de boekhandel.
Ik vond het boek al heel snel onverteerbaar en heb het alleen maar uitgelezen omdat mijn collega zo aandrong en omdat ik dacht: het kan toch niet voor niets zijn dat zóveel mensen het prachtig vinden, en omdat ik vind dat je een boek ook niet te snel moet wegleggen.
Ik herinner me vaag een scène aan het begin waarin een vrouw op een brug een telefoonnummer op het hoofd van de hoofdpersoon schrijft. Ik vond dat erg onwaarschijnlijk en achteraf ergerde het me hevig dat die scène verder ook nog 's geen enkele rol meer in het boek speelde. Of heb ik daar overheengelezen? (Inderdaad, ik heb de neiging vragen te stellen in mijn reacties, ik merk het nu zelf ook.)
Groet, schrvrdzs
En ik was natuurlijk vooral gecharmeerd van het boek omdat de hoofdpersoon een leraar klassieke talen was.....
BeantwoordenVerwijderenGelukkig komen smaken nooit helemaal overeen. Anders zou het wel heel saai worden op deze aardkloot!
En van dat telefoonnummer op het hoofd, zo'n detail kan toch iemands karaktertekening of gemoedstoestand versterken? Maar eerlijk gezegd kan ik me er ook wel eens aan ergeren als zo'n detail niet meer terugkomt. Zelfs bij Mme Bovary had ik daar een paar keer last van.
Vragen staat vrij, schrijver! Web 2.0 is toch interactief?
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenHet voegt ongetwijfeld iets toe als een hoofdpersoon hetzelfde beroep heeft als jij (zoals ik het ook altijd leuk vind als een boek in R'dam speelt), maar ik zou dan toch wel graag zien dat het een beetje aardig uit de verf kwam.
Gek genoeg erger ik me soms ook aan een detail dat duidelijk geconstrueerd wél terugkomt. Misschien erger ik me gewoon graag.
Web 2.0 heet inderdaad interactief te zijn, maar bloggen vind ik het minst interactieve web 2.0-onderdeel dat ik heb leren kennen.
Groet, schrvrdzs