Ding #9, 'mijn visie'

'Delen' in de vorige eeuw:

Foto: anno.nl

'#9 Schrijf een posting over jouw visie op Web 2.0
Dit wordt een makkelijk Ding. Even nergens aanmelden, niets onderzoeken, niks uitproberen, maar gewoon even rustig je gedachten laten gaan. ' Tja. Wat heet makkelijk? Ik vond alle opdrachten tot nu toe lastig, maar daar ben ik tenminste nog zo snel mogelijk aan begonnen, maar deze heb ik uitgesteld tot het laatste nippertje (nu dus).

Ter inspiratie eerst maar eens gekeken naar wat anderen (en dan bij voorkeur mede-collectiemakers) erover gezegd hebben. Het aantal bijdragen over Ding #9 bleek nog beperkt te zijn (waarbij de collectiemakers het best vertegenwoordigd waren); misschien zijn meer mensen aan het uitstellen of komen er morgen opeens een heleboel nieuwe bijdragen bij. Maar ik wil het vandaag af hebben.

Dus daar gaat-ie. Nee Koekelekootje, je was niet de enige die nog nooit van Web 2.0 gehoord had; we waren in elk geval met z'n tweeën. Mooi gezegd Mareikie, van die vlieg in een web; hoe komen we weer los? Mee eens Bozbezbozzel, dat wij als collectiemakers geen adviezen (mogen) geven; dus wat hebben we hier eigenlijk aan terwijl het ons toch zoveel tijd kost? Lijkt me zeer terecht Lakeitje, dat je je afvraagt wat het geëigende middel is om iets mee te delen.

Ik had dus nog nooit gehoord van Web 2.0, of misschien wel eens gehoord maar dan was het niet blijven hangen als iets belangrijks. Dat het belangrijk is, of in elk geval alom gevonden wordt, is me inmiddels duidelijk, wat het precies ínhoudt nog steeds niet. Waar komt die term vandaan en wat betekent hij? Dat zal vast op te zoeken zijn en dat moet ik dus bij gelegenheid maar eens doen. Ik heb nu een soort indruk en die is: web 2.0 gaat over 'delen', d.w.z. dat je dingen die je bedacht of ontdekt hebt via het web ter beschikking stelt aan iedereen die er gebruik van wil maken en dat je ook open staat voor aanvullingen en verbeteringen van je oorspronkelijke idee. Maar of dit alles is? Vast niet.

Een weblog is denk ik een goed voorbeeld van een '2.0-ding' omdat het dynamisch is en open staat voor opmerkingen en omdat de maker die dan weer leest en er op kan reageren. Goed, zo'n weblog kan ik nu dus maken en ik vind het uiteindelijk wel leuk dat ik dat geleerd heb, al heb ik er vaak mee zitten worstelen en gaat het nog steeds niet moeiteloos, en vind ik de voldoening wat schril afsteken bij de erin geïnvesteerde tijd. Het bevalt me níet dat het een verplichting is. Maar vooruit, laat ik niet zeuren; leren breien duurde langer en dat moest ook.

Flickr lijkt me ook typisch 2.0: foto's gemaakt en délen die hap! En dan schrijft iemand je 'Thanks Paul, great job' (ik citeer Annamuis) en dan ben je blij. Soms levert het mensen zelfs een baan op, heb ik pas gelezen, en er zal vast ook al wel een huwelijk uit Flickr zijn voortgekomen, waarvan de kindertjes er inmiddels misschien ook al opstaan. Mooi zo'n wereld, maar niet voor mij. Ik vind het toch niet zozeer 'delen' als wel 'kijk mij eens', al is dat kijken soms best de moeite waard, dat geef ik toe.

Grapjes uithalen m.b.v. een of andere generator kan ik nu ook wel een beetje (na veel vallen en opstaan en de lelijkheid verwensen en áls het dan lukte was het weer niet te kopiëren enz.) en ik realiseer me dat het een weblog leuker kan maken en aantrekkelijker voor lezers, dus dat het nuttig is er wat van te weten (d.w.z. als je een weblog wilt hebben). 'Spelen' vind ik het niet.

Al met al: ik kan nu een weblog maken en het een beetje aankleden. En, zoals ik al zei, dat vind ik wel leuk. Maar het gaat natuurlijk om de vraag of ik denk dat ik het voor mijn werk kan gebruiken. En op die vraag kan ik alleen maar antwoorden: nee, ik zou niet weten hoe. In de eerste plaats omdat, zoals ook al eerder & elders & door anderen is gezegd, wij als collectiemakers alleen collecties maken en de adviesfunctie bij een andere afdeling hoort. Bovendien zitten wij erg krap in onze tijd en hebben collecties altijd voorrang, omdat de klant er op de afgesproken dag op rekent, dus ook uit tijdsoogpunt zie ik geen kans er iets mee te doen. Dit zou natuurlijk allemaal weer kunnen veranderen, want het is in het verleden ook wel eens anders geweest, en misschien komt er ooit een nieuwe taakverdeling en komen er meer uren beschikbaar, zodat we in theorie met een weblog aan de slag zouden kunnen. Maar ook dán zou het voor onze afdeling, denk ik, geen goed middel zijn. Wij zijn geen dynamische afdeling, waarmee ik bedoel dat zich niet dagelijks, en waarschijlijk zelfs niet wekelijks, allerlei nieuwe dingen voordoen die onze klanten acuut zouden moeten weten. Daarom lijkt het mij veel wijzer de informatie te verzamelen en op gezette tijden via een nieuwsbrief, al dan niet digitaal (of allebei) te verspreiden, zoals dat nu ook al gebeurt.

Ik vergat nog de rss. Ik doe daar zelf niks mee, maar kan me voorstellen dat het handig is als je veel informatiebronnen wilt bijhouden. In elk geval nuttig om van het bestaan ervan te weten.

Y Create, jouw stuk heb ik ook gelezen en bij tweede lezing zelfs gemeend min of meer te begrijpen, maar het staat ver van mijn bed, d.w.z. van het magazijn waar ik mijn collecties maak. Het klinkt in elk geval gedegen & bevlogen en van die combinatie moet de OB, ik bedoel natuurlijk de BB, of was het de bieb, o nee ik weet het al, de BIBLIOTHEEK, het denk ik hebben.

Informatiegebruiker, je poging een voorbeeld te geven voor een Bibliotheektoepassing, d.m.v. een blog over sterrenkunde, vind ik erg geslaagd. Of het echt bruikbaar is, daar kan ik vanaf mijn plaats niet over oordelen.

Nou, dat was het dan. Ik wilde eigenlijk ook nog iets schrijven over mijn uitstapjes naar zb digitaal, maar dat moet dan maar een volgende keer. Ik heb begrepen dat stukken op een weblog niet al te lang moeten zijn (100 woorden b.v. ?), en dit is al weer veel te lang (als wij ooit naar een cursus 'Beknopt formuleren' mogen meld ik mij meteen aan) én er moet natuurlijk iets te schrijven overblijven, want waar heb je anders zo'n blog voor?