WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

donderdag 29 november 2012

In mijn sas met Google



















Wat zou ik zijn zonder Google? Ik zou het haast bijbels beantwoorden: schallend koper en een rinkelende cymbaal. Maar dat is natuurlijk raar, dus ik zeg maar gewoon: niks. Nog beter is misschien: wáár zou ik zijn zonder Google? Nergens.

Zojuist met één zoekopdracht een vraag beantwoord die me gisteren voor het slapen gaan bezighield: waar in Zeeland woonde de hoofdpersoon van Pier en oceaan van Oek de Jong? Ik ben op driekwart van het boek en heb de hele tijd gedacht dat het Vlissingen was. 'Ergens' had ik een vage twijfel, maar ik kon er toch niks anders van maken. Maar gisteravond las ik ineens 'Walcheren kende hij niet.' En Vlissingen ligt toch echt op Walcheren. Eerst dacht ik: die De Jong weet niet eens dat Vlissingen op Walcheren ligt. Maar dat leek me toch een beetje sterk. Dus peinsde ik verder. Hij noemt de plaats waar hij woont 'de stad' en er zijn (in de jaren '60) twee lycea. En er is een station. Zou het Goes zijn? Maar wacht, er staan straatnamen in het boek. Onder andere de Joachimikade. Ik tik 'Joachimikade' in op Google en het eerste wat ik zie is: Joachimikade Goes. Probleem opgelost. Ik moet even mijn beeld van het boek bijstellen, maar dat lukt wel.

Wat ik me nog wel afvraag is: waarom noemt de schrijver wel de straatnamen en twee plaatsnamen (Kattendijke en Domburg), maar laat hij de rest in het vage? Vlissingen, zonder naam maar herkenbaar aan de boulevard en het standbeeld van 'de zeeheld' (voor hem kon een naam er ook niet af), komt ook in het boek voor, vandaar mijn verwarring. Maak het veel uit? Dat niet, maar ik ben toch tevreden dat ik nu weet hoe het zit. Met dank aan Google. Want hoe had ik dat vroeger ooit op kunnen lossen?

En dit is natuurlijk niet zo 'wetenschappelijk', om met één zoekopdracht genoegen te nemen. Dat is wel een beetje naar het verwachte resultaat toe redeneren, en dat mag niet zoals we weten. Dus bedenk ik nog wat: er is sprake van zwemles bij het Sas. En kijk eens wat 'Goes Sas' oplevert: de foto hierboven. En voor wie dat nog niet voldoende vindt, bij die foto staat: 'Vorige week overhandigde Oek de Jong het eerste exemplaar van het boekje De Stok aan burgemeester René Verhulst. Het verhaal speelt zich net als Opwaaiende Zomerjurkenaf aan het Sas. De novelle is een voorproefje van een grote roman van Oek de Jong die binnenkort verschijnt en die weer voor een groot deel over zijn Goese jaren gaat. De Stok verscheen in de Slib-reeks. De foto is uit 1936.'

Foto hier gevonden.

5 opmerkingen:

  1. Ik had precies hetzelfde als jij, Schrijver. En jij komt (meen ik toch?) notabene uit Zeeland.
    Steeds situeerde ik de familie in Vlissingen, al verbaasden de grachten me wel, maar ik ken Vlissingen nauwelijks. Bij die zin over Walcheren raakte ik helemaal de klus kwijt, en ook dat een brommerrit van Vlissingen naar Domburg zooo lang moest duren. Ik dácht aan Goes, maar kreeg zekerheid door een via internet geraadpleegd interview met Oek de Jong. Hèhè. Wat een leuke foto van dat Sas!
    Als je Pier en Oceaan leest, was er in de zestiger jaren sinds 1936 weinig veranderd daar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Piet,
      Dat doet me goed, dat je de kluts kwijtraakte bij die zin over Walcheren, want dat had ik net eender. Vandaar ook dat ik het ging opzoeken, net als jij. Nee, ik kom niet uit Zeeland. Ik heb er drieëneenhalf jaar gewoond, in Axel. En ik ben er vaak met vakantie geweest. Daarvan herkende ik meteen het zweefvliegveld: dat is in Haamstede. En mijn vader woont in Middelburg, maar daar zijn mijn ouders pas gaan wonen toen ik allang het huis uit was.
      Ik meende onlangs te begrijpen dat jij Pier en oceaan een mooi boek vindt. Daar hoor ik graag t.z.t. wat meer over. Mij viel het tegen, of anders gezegd: het ging zoals het me eerder met Oek de Jong is vergaan. Ik heb het nog niet helemaal uit. Als het zover is zal ik proberen er wat over op te schrijven.
      Groet, schrvrdzs

      Verwijderen
  2. Ja, ik vond het een mooi boek, dat wil zeggen dat het zo'n boek is waarin je, eenmaal begonnen, maar leest en leest en leest. Ik hou wel van dat stuwende en dwingende taalgebruik. Want daar moet het aan liggen. Immers: echt spannend kun je het verhaal niet noemen en de hoofdpersonen zijn geen van allen beminnelijk, niet in die zin dat je geraakt wordt door hun lot. Wat ik mooi vind zijn de beschrijvingen van de dingen in de vijftiger en zestiger jaren. Meer dan eens werd ik verrast door het 'zien' van voorwerpen die ik vergeten was en dacht dan : "O ja...zo zag dat eruit!"
    Deel 1 vond ik overigens fijner om te lezen, waarschijnlijk omdat Dina hierin zo uitvoerig aan het woord komt én omdat de waarnemingen van een jong kind zo goed worden weergegeven (vind ik dan. Als klein kind maken gebouwen,lichtval, geur enz. vaak een overweldigende en wat angstigmakende indruk.)
    Ik ben geen literaire lezer en ik weet dat je je moet schamen als je een hekel krijgt aan romanpersonages, maar de jonge Dina en de kleine Abel zijn me toch ook echt liever dan de (bijna)-volwassen moeder en haar oudste zoon.
    Hoe dan ook: ik heb vele uren geboeid en verwonderd rondgedwaald in een voorbije wereld en mensen ontmoet die ik dan wel niet aardig, maar belangrijk voor mijn mensenkennis vind. Ik vond het al met al een Belevenis en zo vaak kun je dat niet zeggen van een boek.
    Natuurlijk heb ik de azijnerige Volkskrantrecensie van Arjen Peters ook gelezen en die zienswijze kan ik óók snappen. 'Cirkels in het gras' vond ik destijds en een paar jaar geleden niet om dóór te komen.
    'Hokwerda's kind' daarentegen hakte er diep in.
    Naar ik begrijp is ook dát jou niet goed bevallen; ik ben dus benieuwd naar je 'Wat ik las' met als onderwerp P & O.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Piet,
      Dank voor je uitgebreide reactie. 'Ik ben geen literaire lezer en ik weet dat je je moet schamen als je een hekel krijgt aan romanpersonages' schrijf je en ik zou haast zeggen: wat is dat voor flauwekul?! Maar dat klinkt natuurlijk niet zo aardig. Een beetje onzin vind ik het toch wel. Wat is een literaire lezer? Iemand die volgens bepaalde regels leest? Iemand die alleen literatuur leest? Je bent een lézer, daar gaat het om. En je beleeft iets aan een boek. Of niet. En of dat nou een literair boek is of niet en of je nou een hekel krijgt aan de hoofdpersoon of niet, dat is jouw zaak. Een zaak tussen jou en het boek. Zo, dat wou ik even zeggen. En lezers zoals jij, dat vind ik de allerleukste, want daar kan je mee praten over een boek.
      Naar mijn 'wat ik las' over P&O ben ik zelf ook benieuwd moet ik zeggen. Ik zit hier (achter de pc) om er wat over op te gaan schrijven, maar ik heb nog geen idee wat. Ik heb er eigenlijk ook niet zo'n zin in. Het boek geeft me geen houvast. Ik heb het ook veel te snel gelezen. Maar ik vind dat ik het toch moet proberen. Al was het maar omdat jij er benieuwd naar bent ;-)
      Groet, schrvrdzs

      Verwijderen
    2. @Piet, p.s.
      Nou lees ik net op de flap van deel twee dat het boek over Goes gaat. Het gekke is dat de naam van de plaats volgens mij niet in het boek voorkomt. Maar we hadden het dus kunnen weten, als we beter hadden opgelet. Ik geloof zelfs dat ik die flap van tevoren gelezen had.
      Groet, schrvrdzs

      Verwijderen