Hoofdpersoon Abel in Pier en Oceaan van Oek de Jong verhuist als hij bijna acht is van Friesland naar Zeeland. Het is zomervakantie en daarna moet hij naar een nieuwe school. En dan staat er dit:
Op het schoolplein stond hij met zijn broer in een hoek te wachten tot de bel ging. Toen er kinderen naar hen toe kwamen en vragen stelden, antwoordde hij in het Fries. Ze verstonden hem niet en lachten om het rare taaltje dat hij sprak.
Op ongeveer dezelfde leeftijd en dus ook in dezelfde tijd, want Oek de Jong en ik zijn even oud, terwijl zijn vader rector werd van een middelbare school in Zeeland en de mijne directeur van een andere middelbare school, ook in Zeeland, maakte ik iets dergelijks mee. Ik kwam weliswaar niet uit Friesland maar van Goeree-Overflakkee, waar ze een taal spreken die veel op Zeeuws lijkt. Maar toch vonden de kinderen op de school in Axel, die een andere variant van het Zeeuws spraken, het een raar taaltje waar ze om moesten lachen.
Ik stond bij het hek van het schoolplein. Ik had geen broer of zus die naast me stond. 'Zeg eens "zon"' zeiden de kinderen en ik zei 'zunne' en ze moesten lachen. Ik heb zo snel mogelijk Axels geleerd, al ben ik er nooit echt goed in geworden. Ik zou dan ook niet weten hoe ze daar 'zon' zeggen.
Foto hier gevonden.
Toen ik op mijn dertiende van Delft naar Antwerpen verhuisde maakte ik ook zo'n cultuurshock mee. Ik heb zo rap mogelijk geprobeerd me een ander accent aan te meten en vooral een heel andere woordenschat te leren. Maar ondanks alles blijft het volgens velen nog zeer goed hoorbaar dat ik "Een Hollandse" ben!
BeantwoordenVerwijderenHa Theetante,
VerwijderenDat lijkt me nog wel een graadje schokkender, van Delft naar Antwerpen. Dat is tenslotte echt 'emigreren'. En die nieuwe, Vlaamse, woordenschat lijkt me niet eenvoudig aan te leren. Maar je verenigt nu het beste van Vlaams én Nederlands in je blogstukjes ;-)
Voor mij was het maar een schokje, maar leuk vond ik het niet. Zo'n nieuwe school is al eng genoeg.
Groet, schrvrdzs
Dag Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenZonne, is het op z'n Axels. Ik sprak Nederlands toen ik er een paar jaar voor jou kwam maar van uitlachen herinner ik me niks. Toen ik een jaar opf 10 later in Enschede Nederlands sprak met mijn a.s. schoonouders (wat moest ik anders?) verklaarden ze me om die reden "verwaand", "het nieuwe wich van ons Hennik hef ferbeelding". En dat terwijl het hooguit een poging tot Nederlands was, niks hooghaarlemmerdijks.
Ha AvA,
VerwijderenDat is fijn, dat je zegt dat het in het Axels 'zonne' is. Want ik zat me af te vragen of ze daar niet ook gewoon 'zunne' zeggen zoals elders in Zeeland en dan zou van deze herinnering weinig overblijven.
Het woord 'uitlachen' is geloof ik niet echt van toepassing, het was meer lachen óm. Ik herinner het me niet als pesten, wel als iets ongemakkelijks en daardoor als een aansporing om me snel het Axels eigen te maken.
Tja, dat je kapsones lijkt te hebben als je 'Hollands' praat, dat is lastig. Want wat moet je anders? Ik vind het altijd leuk als ik bijvoorbeeld een Turk en een Marokkaan in hun eigen varianten van het Nederlands met elkaar hoor praten, dat is ook zoiets.
Groet, schrvrdzs