Onlangs las ik twee twitterberichten (die ik nu even samenvoeg, de plaatsnaam kort ik voor de goede orde af ), afkomstig van iemand die in een bibliotheek werkt:
Wij hebben in E. nu dus retail. Volgens strakke regels. We hadden een prachtig klimhuisje voor de kids. Dat mag niet meer van "het Bureau". Huilende kindjes en verontwaardigde ouders. Dat allemaal omdat het "niet binnen de formule past". Ben ik nou gek?
Uit latere twitterberichten van dezelfde bibliothecaris bleek me dat er waarschijnlijk toch weer een speelhuisje zal komen. Maar daar gaat het me nu even niet om. Als niemand er iets van gezegd had was dat speelhuisje voorgoed verdwenen. Of op zijn minst tot de invoering van de volgende formule. Dat de kinderen het huisje misschien zouden missen, daar was van te voren blijkbaar niet mee gerekend. Het gaat tenslotte om een 'formule' en als daar een huisje voor moet verdwijnen, dan is dat nu eenmaal zo. Er zullen vast ook een heleboel boeken zijn afgeschreven. Om de rest speelser te kunnen presenteren. Ofzoiets.
Er zijn ook bibliotheken waar de kinderen mee mogen denken over de inrichting. Dat lijkt me een betere formule. Want wie het als kind leuk vond in de bibliotheek, die komt misschien als hij of zij zelf kinderen heeft weer terug. Of blijft misschien zelfs als puber gewoon komen. En dat scheelt dan weer mooi in de marketingkosten.
Foto hier gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten