Moralistisch praatje 2

Foto hier gevonden.

Over twitter ben ik nog niet uitgedacht, maar dat je er af en toe iets aardigs kunt oppikken is zeker. Gisteren verwees Jan naar een artikeltje, dat zo begint:

Wetenschappers waarschuwen voor ongevoeligheid voor menselijk leed en moraal door veelvuldig gebruik van snelle nieuws bulletins zoals op Twitter of Facebook.

Oorzaak hiervoor ligt in het menselijk brein dat simpelweg niet genoeg tijd krijgt om alle informatie te verwerken.

(Laten we het even niet over taal- en spatiegebruik hebben.)

Ik was meteen terug bij wat ik dacht aan het begin van de 23dingen-cursus. Hoewel ik wel 's van hyves e.d. gehoord had, maakte ik pas door de cursus echt kennis met het fenomeen 'social sites'. Ik schrok er een beetje van en had moeite met het enthousiasme waarmee dit soort sites, waarop je vanalles kon 'delen', ons in de cursus werd aangeprezen. Om te beginnen moest ik wennen aan de woordinflatie van 'sociaal' en 'vriend', maar het accepteren daarvan ging gelukkig vrij snel. Woordinflatie vind je tenslotte overal: wat vroeger met 'knap gedaan' werd geprezen wordt tegenwoordig 'geniaal' genoemd. En dat alles relatief is, was me ook al langer bekend.

Wat me het meeste trof, en waar ik nog steeds niet helemaal aan gewend ben, was het contrast tussen al dat sociale 'delen' via internet en het egoïsme dat ik dagelijks in de trein meemaak. Misschien heb ik er tijdens de cursus ook wel wat over opgeschreven, dat weet ik niet meer, maar ik herinner me in elk geval dat ik het toen meermalen gedacht heb.

Reis maar eens vier dagen per week met een te volle trein en bestudeer je medemens en jezelf. Kijk b.v. eens wat er gebeurt als een oude mevrouw met een stok een volle coupé binnenkomt. Áls er al iemand voor haar opstaat is dat 9 van de 10 keer een iets minder oude mevrouw die nog net géén stok nodig heeft. De rest van de aanwezigen laptopt, iPodt, belt, sms't, twittert, slaapt, staart of kletst zonder op- of omkijken verder, of leest door in zijn krant(je) of boek (het laatste komt vaker voor dan je misschien denkt). Minder frequent, maar ook regelmatig te zien: doorgaan met nagels vijlen, make-up aanbrengen, zoenen, kaarten schrijven, sudoku oplossen, werkstukken nakijken, AH-kant-en-klaar-maaltijden eten, koffie/thee/bier/cola drinken. De collectieve denkwolk bevat de tekst 'Als ouwe mensen zo nodig met de trein moeten, laat ze dat dan buiten het spitsuur doen!'

En dan ook nog 's dat tergend langzaam en met duidelijke tegenzin je tas van de plaats naast je weghalen als iemand vraagt of hij daar mag zitten...

Voor wie het nog niet doorhad: ik ben zelf natuurlijk die oude mevrouw die nog zonder stok loopt (of eventueel de jonge mevrouw die toevallig niet meer zwanger is). Mijn tas houd ik altijd op schoot, maar verder ben ik inmiddels net zo a-sociaal als de rest: ik duw en elleboog zo nodig om een zitplaats te bemachtigen. Ik ben daar niet echt goed in, maar heb als voordeel dat ik, omdat ik meestal dezelfde trein neem, aardig kan inschatten waar de deur gaat komen, zodat ik vaak bij de eersten die kunnen instappen behoor. Daarna hoop ik uiteraard hevig dat er geen oude-dames-met-stokken of zwangeren zullen komen. Gelukkig is dat meestal ook niet het geval.

Er was geloof ik een verband met het artikel waar Jan op wees, maar dat ben ik nu even kwijt. Een volgende keer maar weer.

Dit was het vorige moralistische praatje.