WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

zondag 10 januari 2010

Toeval bestaat




















Nu alle nationale tegenstellingen bedekt zijn door een witte deken, de minister-president ons heeft opgeroepen tot het vegen van ons stoepje en de minister van Binnenlandse Zaken eigenhandig het strooizout verdeelt, wil ik geen spelbreker zijn en schrijf daarom vandaag een gezellig stukje zonder discussie of problemen: ik ga iets vertellen over twitcit. Nou is daar eerlijk gezegd niet zo veel over te vertellen, maar dat geeft niet, ik spin het gewoon een beetje uit en dan wordt het toch wel een stukje.

Twitcit zie je gedeeltelijk hiernaast ook staan onder 'kort maar krachtig' en is mijn 'citatentwitter' en momenteel tevens mijn enige zichtbare twitteractiviteit. Ik heb ook ongeveer acht maanden als 'schrijverdezes' getwitterd, maar ben daar inmiddels mee opgehouden.

Twitteren vond ik absoluut een ervaring en het had ook wel een paar leuke kanten, al was het alleen maar het opmerken van de verschuivingen in wat andere twitteraars meedelen: aanvankelijk veel 'huishoudelijke zaken', zoals wat men at en dat de was zo lekker wapperde; later meer mededelingen over culturele activiteiten: deze film gezien, dat concert bezocht. Daar tussendoor soms interessante wetenswaardigheden die ik dan met een sterretje markeerde om ze later nog eens op te kunnen zoeken, wat ik dan vervolgens maar hoogst zelden deed.

Aangezien mijn was nooit wappert (omdat ik hem binnen ophang), mijn culturele activiteiten spaarzaam zijn en ik zelden acuut iets wetenswaardigs te melden heb, was ik op twitter na enige tijd niet erg actief meer, afgezien van af en toe een kleine conversatie 'achter de schermen' (d.w.z. via direct messages), iets waar twitter niet echt voor bedoeld maar toch wel voor te gebruiken is. Verder werden mijn nieuwe blogposts automatisch op twitter aangekondigd. Dat leverde misschien wel eens een enkele nieuwe lezer op, maar die manifesteerde zich in elk geval zelden in een reactie en was dus wellicht uitsluitend een illusie. Al met al was er nog slechts een aanleiding nodig om met twitteren te stoppen en die deed zich voor toen twitter de mogelijkheid ging bieden 'lijstjes' te maken en veel twitteraars dat meteen met enthousiasme gingen doen.

Nu heb ik er om een of andere voor mijzelf ook onbegrijpelijke reden een enorme hekel aan om op lijstjes te staan (en vind ik het ook heel genant). Dus kreeg ik nogal de kriebels van die lijstjes (ook al scoorde ik bepaald niet hoog met het aantal lijstjes waar ik op stond), vooral toen er zelfs een lijstje kwam met 'bibliotwitteraars' en ook toen mensen schreven dat ze die lijstjes zo handig vonden omdat ze zoveel mensen 'volgden' dat ze ze eigenlijk niet meer allemaal konden volgen en daarom lijstjes maakten van de mensen die ze écht wilden volgen. Ik snapte dat allemaal best en natuurlijk is het handig dat je, als je niet weet wat je eens moet gaan lezen even je lijstje van over-boeken-twitteraars kunt langslopen, maar toch was mijn reactie: weg hier! En zo gedacht zo gedaan.

Bleef nog over mijn andere twitteraccount: twitcit. Daar was ik ongeveer tegelijk mee begonnen toen ik ook als schrijverdezes ging twitteren, met het vage idee dat ik op bescheiden schaal wel 'iets literairs' aan twitter zou willen toevoegen. Dat idee was aanvankelijk dus nog vaag, maar ik vertelde mijn plannetje aan iemand die ik toen net toevallig (digitaal) even sprak en die er meteen enthousiast op reageerde, en dat heeft waarschijnlijk de doorslag gegeven om het ook echt te gaan proberen. Want in vage plannen ben ik wel goed, maar in de uitvoering ervan veel minder. En toen ik het eenmaal geprobeerd had schreef diezelfde persoon er zo'n aardige (en veel te vleiende) blogpost over dat ik dacht: nu moet ik het in elk geval een tijdje volhouden. En dat volhouden is tot nu toe gelukt, wat me wel enigszins tot tevredenheid stemt.

En deze zelfde persoon had nog een derde keer invloed, met diezelfde blogpost, omdat ze schreef dat ik een toepasselijke lente-haiku op twitcit had gezet. Die 'lente-haiku' was volstrekt toevallig, omdat ik hem toevallig eens gelezen had had en hij toevallig binnen 140 posities paste, en het had voor hetzelfde geld een winter-haiku kunnen zijn. Maar nu kreeg hij ineens de uitstraling van een 'bewuste keuze' en wat die uitstraling nog versterkte was dat diezelfde avond op het journaal (waar ik normaal nooit naar kijk maar deze keer toevallig wel) te zien was dat de koeien voor het eerst weer de wei ingingen. Tja, en zo begon ik te denken dat het misschien wel leuk zou zijn om bij bijzondere dagen een bijpassend citaat te zoeken.

Waar ik het voor vandaag bij laat. Zo zie je maar weer dat je over een onderwerp waarover nauwelijks iets te vertellen is toch gerust een blogpost kunt schrijven, die je ook nog 's een volgende keer kunt vervolgen.

(O ja, en ik heb vorige week (vegetarische) erwtensoep gemaakt, waarmee een van mijn vage plannetjes voor het nieuwe jaar, die ik geen goede voornemens wilde noemen, is uitgevoerd. Het was in al zijn eenvoud zelfs een klein huiselijk succes.)


Foto: Flickr, gemaakt door: Sierag

10 opmerkingen:

  1. Je twitcit is prachtig! Het is absoluut een verrijking voor twitter...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Festina,
    Dank voor het compliment. Graag zou ik schrijven: ik weet het, zei zij bescheiden. Maar daar ben ik te bescheiden voor...
    En de meeste eer komt uiteraard toe aan de auteurs!
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha schrvrdzs, Ik was me er niet van bewust dat mijn enthousiasme het spreekwoordelijke duwtje was geweest. Ik ben in ieder geval blij het duwtje te hebben gegeven. Ik lees eigenlijk te weinig romans. Maar als ik dat doe, doe ik het met eventuele Twitcit in mijn achterhoofd. ' zou dit een mooie twitcit zijn, of toch de volgende?' twitcitreading: een soort slow-reading?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Liek,
    Ja, dat was wel degelijk zo. Ik had na jouw reactie het gevoel dat ik niet meer terug kon ;-) Maar ik heb er geen spijt van hoor. Integendeel, ik ben je dankbaar want zonder jou was het misschien altijd een plannetje gebleven. Inmiddels zijn er meer citatentwitteraars en ik vlei me met de gedachte dat ik de eerste Nederlandse was, en al kan ik me daar natuurlijk in vergissen, het is in elk geval een leuke gedachte.
    Lang niet alle schrijvers zijn geschikt om te twit-citeren. Koos van Zomeren en Cees Buddingh' zijn tot nu toe denk ik de geschiktste gebleken.
    Als je nog eens een bruikbaar citaat in de Nederlandse literatuur aantreft hou ik me aanbevolen: stuur het in!
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha schrijver,
    Ik weet niet hoeveel literatuur twitteraars er zijn, in elk geval nog een: Overschrijven. Die is niet thematisch en die citeert het liefst uit buitenlandse literatuur in vertaling. Dat thematische van jou is juist zo leuk dus: keep up the good work!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha Tenaanval,
    Ik had eigenlijk nooit het plan om 'thematisch' te gaan citeren, maar het is erin geslopen omdat het soms makkelijk is (maar soms ook weer lastig). @overschrijven ken én 'volg' ik, evenals @Revetwalender, @GeheimDagboek en @HetBureau. Revetwalender en GeheimDagboek vind ik erg goed, Het Bureau is m.i. niet zo geschikt om uit te citeren. Dat zegt overigens niets over de literaire kwaliteit ervan.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Had ik mijn twitteraccount toch nog even aan moeten houden. Dan had ik je twitcittweets kunnen volgen :-).
    Ik heb een tijdje privé getwitterd maar vond daar niet veel aan. Voor de organisatie waar ik vorig jaar werkte twitterde ik ook en dat bleek buitengewoon nuttig - ik legde nieuwe contacten op ons werkgebied, en kreeg veel nieuwtjes en links.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dag Bertie,
    Over toeval gesproken: twee dagen geleden stuurde RS van LL me (op mijn werk) een link naar een plaatje waarvan ze (terecht) dacht dat ik het leuk zou vinden, en nu klikte ik, nieuwsgierig naar wie 'Bertie' zou zijn, op je naam en kwam weer op het blog van dat plaatje terecht.
    Ik had je blog wel eens eerder gezien en nu we elkaar toch 'spreken': mijn complimenten! Het ziet er heel mooi uit. Over de inhoud kan ik nog niet goed oordelen, maar veelbelovend is die zeker, dus ik ga het vanaf nu beslist vaker lezen.
    Wat twitter betreft: leuk dat het voor je werk zo goed bruikbaar was. Wat voor soort werk was dat (als je dat wilt zeggen natuurlijk)?
    Je zou kunnen overwegen alleen een account te nemen om daarmee andere twitteraars te volgen. Ik volg met twitcit ook een aantal mensen en 'instanties', zonder verder met hen te communiceren.
    Voor de citaten kun je, als je dat zou willen, ook af en toe op twitcit of op mijn blog kijken. Maar dit begint toch teveel op schaamteloze zelfpromotie te lijken...
    In elk geval dank voor je aardige en onverwachte reactie!
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Beste schrijverdezes, ik ga je twitcit gewoon via je blog volgen, heb nog geen behoefte gevoeld om weer een twitteraccount te nemen. Maar misschien doe ik dat binnenkort toch weer, omdat een van m'n kinderen een reis naar China gaat maken en van plan is te gaan twitteren (via de telefoon).
    Ik werkte tot voor een paar maanden bij een organisatie die informatie verzamelt en publiceert over duurzame kleinschalige landbouw. Ik heb daar o.a. een aantal web2.0-zaken opgestart. In elke geval bloggen en twitteren ze nog steeds :-) zie http://twitter.com/leisasfarm/

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dag Bertie,
    Dank voor je voornemen de citaten te lezen.
    Duurzame kleinschalige landbouw interesseert me (zij het geheel aan de zijlijn) al sinds de jaren '70, toen ik het blad las van De Kleine Aarde en zelfs dat van de man wiens naam me nu niet te binnen wil schieten maar die beschreven is door Tessa de Loo in Meander, en als ik het mij goed herinner ook Hou het klein van Schumacher, al kan ik me van dat boek niets meer herinneren. Het twitteradres dat je noemt ga ik daarom snel opzoeken.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen