Nederland Leest (helaas niet) in Grote Letter

Misschien vraagt iemand van jullie zich af hoe het met de actie 'Nederland Leest in Grote Letter' is afgelopen. Verschillende lezers van dit blog hoorden bij de (eerste) ondertekenaars van de handtekeningenlijst en sommigen hebben zelfs reclame gemaakt op hun eigen blog of op een andere manier. Dat was fijn, allemaal hartelijk dank daarvoor. Wat is er nog meer gebeurd?

Ik schreef om te beginnen dus een brief aan de CPNB met het verzoek om het boek van Nederland Leest dit jaar ook in grote letter uit te brengen. Intussen maakte ik het handtekeningenblog, schreef er hier over, zette een oproepje op Bibliotheek 2.0 en een op NEDBIB. Er kwamen handtekeningen binnen en vooral ook leuke motivaties waaróm men tekende. Ik stuurde mailtjes naar bibliotheken in het hele land (en voelde me een soort spammer maar vond dat het doel de middelen heiligde). Er kwamen meer handtekeningen binnen. Ik had contact met mensen van het Vakberaad BEZIG (overlegorgaan voor ouderen- en (lees)gehandicaptenwerk in bibliotheken) en van het Loket aangepast-lezen. Bij beide organisaties was men enthousiast over het plan.

Ik stuurde na een week of zes weer een brief (d.w.z. in dit geval een mail) naar de CPNB met de vraag of mijn eerste brief wel bij de juiste persoon was terechtgekomen. (Inmiddels had ik een naam van zo'n 'juiste persoon'). Ik verwees naar de handtekeningenlijst waarop op dat moment ongeveer 180 handtekeningen stonden (inmiddels zijn het er nog wat meer geworden). Ik kreeg een kort briefje terug, dat hierop neerkwam: we hebben een beperkt budget en beperkte tijd en we moeten keuzes maken en hier beginnen we niet aan (letterlijke tekst te vinden in deze blogpost).

Tot dat moment was ik nog zo naïef om te denken: ze kunnen hier toch eigenlijk niet omheen, als je er even over nadenkt is het zó logisch dat ook mensen die grote letters lezen bij Nederland Leest horen, dat móet de CPNB toch inzien, en al die handtekeningen en motivaties uit het hele land zeggen toch ook wel wat.

Niet dus. Volgende stap was het 'hogerop zoeken'. Verschillende mensen in invloedrijker posities dan de mijne hadden al hulp aangeboden. Ik heb hun gevraagd te doen wat ze konden. Sommigen beloofden dat te doen, een enkeling vertelde ook wat hij gedaan had, anderen reageerden niet maar deden misschien toch wat. Zelf had ik inmiddels contact gezocht met de VOB en daar het advies gekregen de voorzitter te schrijven. (De VOB steunt de CPNB financieel en heeft daardoor ook invloed op het beleid). Ik schreef de voorzitter van de VOB en legde uit waarom ik vond dat de bibliotheek en de CPNB iets zouden moeten doen voor deze groep lezers. Ik kreeg geen antwoord. Ik zocht nog eens contact met de mensen die beloofd hadden zich in te spannen, maar hoorde verder niets meer. Ik concludeerde dat ik moest ophouden met contact zoeken.

Dit wil allemaal nog niet zeggen dat er achter de schermen niets gebeurt, maar eerlijk gezegd geloof ik er niet meer in.

Onnodig te zeggen dat ik teleurgesteld ben. De CPNB én de bibliotheken hebben hier een prachtige kans laten liggen om iets voor een trouwe lezersgroep te doen. Juist dit jaar is het NL-boekje mooi dun en dus als proef bij uitstek geschikt. Dat je zo'n mogelijkheid niet aangrijpt begrijp ik niet. Op LibraryLingo werd Nederland Leest al eens een prestigieus bobofeestje genoemd. Of dat terecht is kan ik niet beoordelen (al begin ik er het mijne van te denken), maar dat je in elk geval níet op het feestje mag komen als je ogen wat minder zijn geworden, lijkt inmiddels duidelijk.

Beschaving is af te lezen aan de zorg voor heel oude en heel jonge mensen, heb ik wel 's ergens gelezen. Nou, als baby tel je bij de bibliotheek nog wel mee (zoals in hetzelfde stuk op LibraryLingo te lezen is) en kun je een tas met cadeautjes krijgen, maar als je je hele leven trouw lid geweest bent en nu op grote letters bent aangewezen, dan kan er ineens weinig meer voor je af.

Wat lijkt het me nou toch leuk om straks tijdens Nederland Leest op zo'n bobofeestje met een heleboel bejaarden in de zaal te gaan zitten met een groot spandoek Waar blijft onze grote-letter Oeroeg?

Misschien stuur ik, als straks de propaganda rond Nederland Leest weer in volle hevigheid (en, vind ik nu: schijnheiligheid) losbarst wel een ingezonden brief naar een paar kranten. Misschien probeer ik het volgend jaar opnieuw. Misschien ook niet.

In elk geval zijn jullie weer bij.

Plaatje gemaakt met The Generator Blog.