Lang geleden las ik iets waarvan ik altijd ben blijven denken dat het van Kees Fens (zie b.v. hier of hier) was en dat ik me zo herinner: 'Vanaf een bepaalde leeftijd zou je eigenlijk alleen nog maar moeten herlezen.' Toen ik het las dacht ik: wie weet, maar zover is het nog niet. Nu denk ik: is dat moment inmiddels niet eens aangebroken? Nou ja, misschien niet alléén maar herlezen, maar toch wel veel váker iets herlezen. Want nu herlees ik bijna nooit wat en dat is, vind ik, eigenlijk heel vreemd. Luister je naar een stuk muziek dat je mooi vindt maar een keer? Ik niet in elk geval en vaak ga ik zo'n stuk naarmate het me vertrouwder wordt alleen maar meer waarderen. Een mooi schilderij dat ik eens ergens gezien heb later weer een keer tegenkomen vind ik altijd fijn. Gedichten die me aanspraken zoek ik af en toe weer op. Maar romans herlezen doe ik zelden. En ik begin meer en meer te denken dat dat dom is.
Voor mijn zelfopgelegde verplichting elke dag een citaat uit de Nederlandse literatuur op twitter te zetten, zit ik veel te bladeren in boeken die ik meestal gelezen heb, maar die me vaak weer geheel nieuw voorkomen. Steeds vaker denk ik: waarom wil ik toch steeds nieuwe boeken lezen als ik de boeken die ik ooit gelezen heb weer allemaal vergeten ben? Bang om iets te missen? Maar in die 'oude' boeken heb ik ongetwijfeld ook veel gemist dat ik pas bij tweede lezing zal ontdekken.
Een enkele keer komt het voor dat ik een boek twee keer vlak achter elkaar lees. Zelfs dan is zo'n boek al weer voor een groot deel nieuw voor me, en valt me die tweede keer vanalles op dat me bij eerste lezing ontgaan is. En na een aantal jaren is een boek helemáál weer 'zo goed als nieuw' en het incidenteel herkennen van een passage die wat meer indruk heeft achtergelaten is helemaal niet vervelend, maar geeft veeleer dat zelfde aangename gevoel dat muziek, een schilderij of een gedicht bij nadere kennismaking ook kunnen geven.
Al met al is het dus heel vreemd dat ik zo weinig herlees. Ik vermoed dat wat me tegenhoudt deze gedachte is: als je gaat herlezen geef je toe dat je oud bent. Maar eigenlijk is dat onzin.
Foto hier gevonden.
Er zijn nog heel boeken die ik zou willen herlezen maar er zijn nog veeel meer boeken die ik nog nooit heb gelezen.
BeantwoordenVerwijderenDat gaat niet goedkomen. Maar herlees nu weer wel Nescio. Blijft prachtig...
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenIk heb Nescio pas laat ontdekt, maar gelukkig niet té laat. De afgelopen week was ik een paar dagen vrij en die heb ik o.a. besteed aan strijken, daarbij luisterend naar De uitvreter, voorgelezen door burgemeester Cohen. Omdat ik veel te strijken had heb ik het een paar keer gehoord en zeer tot mijn genoegen.
Groet, schrvrdzs
De verborgen geschiedenis heb ik een tijdje geleden herlezen. Ik was toch al weer veel vergeten. Ik weet nog dat ik de eerste keer een enorme breuk ervaarde tussen het eerste en tweede gedeelte en dat ik het eerste gedeelte mooier vond dan het tweede. Dat was de tweede keer niet. Misschien omdat ik zelf ouder was geworden? Met andere levenservaringen? Nee, het loont volgens mij echt om te herlezen. Maar ik kom er helaas ook weinig toe....
BeantwoordenVerwijderenHa Festina,
BeantwoordenVerwijderenVoor mij is een boek na een paar jaar weer als nieuw, dat heb ik wel gemerkt. Ik lees ook wel eens een boek waarvan ik denk dat ik het niet eerder gelezen heb en dan is er b.v. pas op 3/4 een detail waardoor ik denk: dit heb ik geloof ik eerder gelezen.
Echt consequent gaan herlezen is een keuze die ik nog niet kan maken, maar ik denk er de laatste tijd regelmatig aan, misschien ook wel omdat ik steeds minder vaak een boek tegenkom dat ik erg mooi vind.
Groet, schrvrdzs
Dag schrijver,
BeantwoordenVerwijderenTerug van vakantie de blogpostings gelezen, leve Netvibes. Je laatste stukje is zo vreselijk herkenbaar! Ik doe het nu om en om: een nieuwe en een herlezer. Zoals ik je al eens eerder zei: ik houd al heel lang een soort leeslogboek bij. Daardoor verbaas ik soms mezelf: Een boek dat in 1985 een 4 kreeg en nu een 9. Of omgekeerd. Herlezen lijkt dus logisch en besparend. Maar ja, als ik in een boekenwinkel kom, of op een rommelmarkt, dan ben ik weer vergeten dat ik met mezelf afsprak geen boeken meer te kopen. En als ik bij de wereld van Sofie over een bepaald boek lees, dan staat het ISBN-nummer alweer op m'n bestellijstje.... Helaas niet op mijn bibliotheeklijstje, daar komen alleen dure boeken en bv. boeken ban Modiano, Anita Brookner. Maar ik blijf steunlid, voor later uit eigenbelang en voor nu voor alle grootletterlezers.
Dag AvA,
BeantwoordenVerwijderenWaar was je met vakantie?
Dat idee om afwisselend een nieuw en een eerder gelezen boek te nemen heb ik ook overwogen, maar ik ben er nog niet mee begonnen.
Neem je een favoriet boek om te herlezen of zomaar eentje?
Mooi dat je (steun)lid blijft! Als we ooit op groteletterboeken moeten overgaan kunnen we ze niet meer allemaal kopen en ze passen ook niet in de kast. Maar tegen die tijd is er misschien wel heel veel als e-book te krijgen en dat kan als je grotere letters nodig heb wel eens dé oplossing zijn. Ik hoop dat de bibliotheek zich dat bijtijds realiseert.
Groet, schrvrdzs
Dag schrijver,
BeantwoordenVerwijderenIn Friesland was ik, in een blokhut, vouwfietsje mee. Matig weer, maar ik had een fijne week. Fietste o.a. naar het huis waar Gerard Reve woonde in Greonterp (geen bedevaartstocht hoor) en mocht van de huidige bewoner van het huis de klokketoren luiden omdat er toevallig om 12.00 uur was. Een geweldige ervaring! De herleesboeken werk ik min of meer alfabetisch af, maar voor vakantie kies ik boeken waarvan ik veronderstel dat ze daarna naar de boekenmarkt mogen en/of veel letters/ons leveren. In dit geval o.a. een trilogie van Dorothy Sayers ( nu in de rommelmarktdoos) en Javier Marías (terug op de plank). Naar ik aanneem zal de bibliotheek t.z.t. e-books, i-books of wat dan ook gaan en blijven verzorgen.Maar niets is zeker in dit leven.
Dag AvA,
BeantwoordenVerwijderenWas die klokkentoren er in Reves tijd ook al? Ik herinner me daar niets van, maar dat zegt niks. Erg leuk dat je het huis gezien hebt! 'Huize Het Gras' heette het toch? Op twitter heb ik kennis gemaakt met diyana, die een weblog over Reve bijhoudt én een Gerard Reve Startpagina heeft gemaakt.
Dat herlezen en daarna besluiten of je een boek weggooit of houdt, dat is precies wat ik zou willen, maar ik moet nog iets overwinnen geloof ik.
Groet, schrvrdzs
Ha schrvrdzs,
BeantwoordenVerwijderenvolgens mij vind je deze blog ook leuk als rasechte lezer...
www.hetvergetenboek.blogspot.com
ik vergeet steeds die code voor de link, dus daarom maar op de gewone manier.
Groetn Wies