Bron: Flickr, foto: angermann
Nog even verder over de kloof van de bananen, ofwel het gevoel dat ik allerlei nieuwe ontwikkelingen niet kan volgen omdat ze te ver van mijn werk afstaan. Ik begin steeds meer te denken dat ik mijn tijd aan het verdoen ben door te proberen 'een beetje bij te blijven'. Dat wil niet zeggen dat ik die nieuwe ontwikkelingen, die ik voor het gemak maar even samenvat als 'het sociale web', niet interessant vind en dat ik niet besef dat ze de wereld op een ingrijpende manier aan het veranderen zijn. Privé pik ik er uit wat ik kan gebruiken: een blog bijhouden vind ik leuk, mailen vind ik handig, internet zou ik niet graag missen. Maar, om maar wat te noemen, mijn mobiele telefoon heb ik zelden aan staan en hoe ik muziek moet downloaden zou ik werkelijk niet weten. De redenen hiervoor zijn dat ik niet van telefoneren houd en dat hier ruimschoots voldoende cd's in huis zijn om in mijn (bescheiden) behoefte aan muziek te vooorzien. Als zich weer iets nieuws voordoet op 'sociaal-digitaal gebied' waar ik plezier aan kan beleven hoor ik het hopelijk wel van een huisgenoot of van iemand anders, en als ik het niet hoor zal ik het vast niet missen.
Voor mijn werk ligt dat natuurlijk anders, want daarbij gaat het niet in de eerste plaats om wat je zelf leuk vindt, maar om wat nuttig, nodig, klantvriendelijk en efficiënt is en om wat moet van de baas. Ik heb echt wel mijn best gedaan om te ontdekken of er iets bij de 23dingen (plus de dingen die ik daarna nog tegenkwam, zoals twitter) zat waar ik in mijn werk iets mee kon doen, maar ik heb eigenlijk niets gevonden. Dat komt vast en zeker omdat mijn werk bestaat uit het maken van collecties. Nu is dat, voor wie dat misschien mocht denken, niet iets préhistorisch wat zich zonder computer voltrekt. Evenmin is het iets waar geen verbeteringen voor te bedenken zijn. Zowel over die computer (d.w.z. over de programma's die we (moeten) gebruiken en die soms niet al te handig zijn) als over die verbeteringen denk ik af en toe (en zo nodig vaker) na. Maar het belangrijkste voor mijn werk blijft toch dat je iets van boeken weet. En om iets van boeken te weten moet je er af en toe een lezen. En om te lezen heb je tijd nodig. En tijd is schaars, dus je moet kiezen. Ik heb een jaar lang geprobeerd van twee walletjes te eten, d.w.z. een beetje bij te houden wat er allemaal gebeurt in de 'digitale wereld' en daarnaast ook nog een beetje te lezen. Het blijkt een combinatie te zijn die niet werkt, althans niet voor mij. Dus wat is wijsheid? Gewoon weer boeken gaan lezen en hooguit ZB Digitaal nog met een half oog bijhouden en erop vertrouwen dat een nieuwe ontwikkeling die wél bij mijn werk aansluit er vanzelf uitspringt, zoals de vrachtwagen met bananen voor de inboorling? M.a.w.: leve de vooruitgang, maar slechts voor zover toepasbaar?
Het antwoord op deze vraag lijkt voor de hand te liggen, maar wat voor de hand ligt is niet altijd het beste en evenmin het makkelijkste.
Bananen zijn krom, maar je redenering allerminst! Volg je gevoel, dan komt het vast allemaal goed! Is er niemand op je werk met wie je SAMEN enige vernieuwende zaken op kunt zetten? In je eentje sta je zo in de woestijn....
BeantwoordenVerwijderenJe kunt het ook een tijdje uitproberen toch? Als je er dan spijt van krijgt kun je altijd weer terug naar de vorige modus?
BeantwoordenVerwijderenIn ieder geval wel leuk dat je ZBD noemt als site die je dan nog een beetje in de gaten wilt houden :-)
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenHet werk dat ik doe leent zich niet erg voor vernieuwing in de digitaal-sociale sfeer. Daarnaast is het zo dat collectiemakers collecties maken, zoals opruimers opruimen en chauffeurs vrachtauto's besturen. Beleid maakt men elders. Dit heeft ook te maken met de tweede kloof waar ik het nog over wil hebben (t.z.t.).
Of alles goedkomt als je volgens je gevoel te werk gaat waag ik te betwijfelen...
Groet, schrvrdzs
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenJa, zoiets, maar dat is nog best lastig omdat ik nu niet meer in zalige onwetendheid omtrent het 'sociale web' verkeer en daar natuurlijk soms best iets voorbijkomt dat me boeit.
Ik hoop dus maar (en ik reken er ook op) dat ZB Digitaal het belangrijkste blijft signaleren. Kan er misschien een klein sterretje o.i.d. bij als je denkt dat het iets voor mij is ;-)
Groet, schrvrdzs
Ha schrijver,
BeantwoordenVerwijderenJe gevoel wijst vaak de goede weg! Ik ben benieuwd naar je tweede kloof! Ik heb zo het gevoel dat dat een herkenbare wordt!
zelf heb ik dat gevoel ook wel eens - voor mijn werk (dat van een simpele bibliotheekassistent, zonder enig beslissingsrecht of concrete mogelijkheid om het beleid te sturen) hoef ik dit soort dingen (de biblioblogosfeer) allemaal niet te volgen (tal mijner collega's doen dat immers ook niet en naar verluidt zijn zij even capabel als mij om hun werk uit te voeren ...), meer dan het diagonaal lezen van mijn feeds doe ik dan ook niet meer (en veel meer dan tien of twintig minuutjes kruipt daar onderhand toch ook niet meer in), maar af en toe (en inderdaad is dat bijna altijd op ZBD ;-) ) lees ik wel eens iets dat ik doorstuur naar iemand die dat doorstuurt naar iemand anders en heel soms gebeurt het dat daardoor een steen aan het rollen gaat (langzaam) die anders nog enkele jaren langer was blijven liggen waar hij lag
BeantwoordenVerwijdereneen boek minder zal ik er niet om lezen ;-)
Dag Occy,
BeantwoordenVerwijderenHet ligt er bij mij geloof ik vooral aan dat ik overal zo lang over doe. Die 23dingen-cursus b.v. moest je in 2 uur per week voor elkaar kunnen krijgen zeiden ze (een uur van de baas en een uur van jezelf), maar ik deed er eerder 2 uur per dag over (en misschien zelfs wel langer). En zo komt het dat ik nu her en der een stukje lees, denk: dat bekijk ik later wel verder, een sterretje zet (twitter), of denk: dat onthou ik wel, en als ik er dan dieper over wil gaan nadenken weet ik niet meer waar het stond en als ik het gevonden heb weet ik niet meer wat me er ook alweer aan opgevallen was en als ik het probeer te begijpen lukt dat niet, enz. (Ik geef toe dat dit niet erg professioneel klinkt, maar ik ben dan ook geen informatiespecialist.) En in het begin vond ik het allemaal nog wel spannend omdat het voor een groot deel nieuw voor me was (ik bedoel het 'sociale web') en probeerde ik er een mening over te vormen, maar ik begin nu te merken dat dat volstrekt zinloos is. 'Dat is het leven ook en daar hou je toch ook niet mee op?' kun je nu tegenwerpen. Terecht.
Wat me het meest hindert is dat ik er wél een boek minder om lees en zelfs veel boeken minder.
In het in beweging brengen van stenen ben ik niet goed, het levert vooral zere tenen of een zere rug op (bij mezelf wel te verstaan).
Groet, schrvrdzs
p.s. Complicerend is dat ik blogstukjes schrijven leuk vind, maar ook daar erg lang over doe. Het beste zou misschien zijn met pensioen te gaan, maar dat is nog niet aan de orde.
p.p.s. Kun je een voorbeeld geven van zo'n steen die je via via aan het rollen hebt kunnen brengen?
Het bloggen kost me inderdaad ook wel eens wat meer tijd dan ik zou willen, en die tijd had ik inderdaad al dan niet kunnen besteden aan het lezen van een boek - maar datzelfde ('ik had beter een boek gelezen') heb ik ook al duizenden malen gemompeld tijdens de bibliotheekopleiding, en terwijl ik aan de infobalie zat, of de afwas deed, of aan de toog hing ... voor lezen heb je altijd tijd, tenzij je toevallig iets anders aan het doen bent ;-)
BeantwoordenVerwijdereneen voorbeeld kan ik niet meteen geven, zonder uit de biecht te klappen ...
Dag Occy,
BeantwoordenVerwijderenToch zou ik met een kwart van wat jij leest al tevreden zijn... Ik vind wel dat je, als je net iets gelezen hebt met meer plezier (of op zijn minst berusting) afwast, strijkt of andere nuttige arbeid verricht.
Groet, schrvrdzs