Ik ben het boekje Literair overleven van Dirk van Weelden aan het lezen. De schrijver noemt het zelf een pamflet. Ik vind het een heel aardig boekje en ik zal er nog wel eens op terugkomen omdat ik af en toe bij wat hij schrijft aan de bibliotheek moet denken. Hij hééft het zelfs af en toe over de bibliotheek en sterker nog: hij denkt dat de bibliotheek misschien meer dan de boekhandel de literatuur kan redden. Maar nu alleen even een kort citaat om op het terras, aan het strand of tijdens het boodschappen-doen-voor-twee-dagen eens even over na te denken. Mij brachten deze regels in een soort verwachtingsvolle stemming, maar dat zal wel niet voor iedereen gelden.Van Weelden vertelt over een literair project dat hij gaat ondernemen: schrijven 'in het openbaar', in de bouwput van de Amsterdamse Zuidas. Hij zoekt daarmee antwoord op een aantal vragen, waarvan ik onderstaande (het zijn de eerste die hij stelt) het boeiendst vind omdat ze naar mijn idee dit project overstijgen en het misschien ook vragen zijn die in de bibliotheek eens wat vaker aan de orde zouden moeten komen. (Ik schrijf 'misschien' om met iedereen rekening te houden, maar wat mij betreft zou er 'zeker' mogen staan).
Hoe provocerend of verbijsterend werkt het expliciet literaire standpunt? Wat kom ik erdoor te weten? Welke ontdekkingen doe ik die ik niet uit de krant of andere media kan opdoen?
Ik heb nog niet verder gelezen maar wil dit alvast maar even 'delen', zoals het de ware 2.0-mens betaamt. Ik ben benieuwd naar het antwoord dat Van Weelden erop gaat geven. Maar eerst boodschappen-doen-voor-twee-dagen en nog een paar dingen meer...
p.s. Toen ik dit bericht van 'labels' voorzag, merkte ik tot mijn verbazing dat ik die eerder gebruikt had. Blijkbaar had ik al eens iets over Van Weelden geschreven, en inderdaad. Nu heb ik meteen ook antwoord op de vraag waarom ik dit boekje, dat ik onlangs weer ontdekte in een stapeltje, gekocht had. Ik wist nog wel dat er een aanleiding voor was geweest, maar niet meer welke. Ach ja, men kan niet alles onthouden.
Leuk, hè, zo'n eigen archief waarin je soms zelf kunt grasduinen...
BeantwoordenVerwijderen(woordverificatie: multat).
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenEnerzijds leuk, maar anderzijds ook wel verontrustend vanwege het vergeten, en confronterend met eigen ijdelheid en geklets.
Groet, schrvrdzs
Ha Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk bericht. Ben benieuwd naar de rest van het verslag over dit boekje.
Ook aardig dat hij in de bouwput bij de Zuidas gaat werken: volgens mij was een van zijn eerste boeken Piano en Gitaar (samen met Martin Bril) en dat speelde zich af op de bovenste etage van het WTCgebouw. Toen net nieuw aan wat nu de Zuidas is.
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenIk heb het boekje uit en wil er nog een keer op terugkomen in relatie tot jouw stukje van een tijdje geleden over dat orkest dat 'naar de mensen toegaat'. Ik broed al langer op het idee dat de bibliotheek ook zoiets zou kunnen doen, maar het ei wil maar niet kraken, dus misschien zit er niks in...
Over het project staat in het boekje verder niks, dat vond ik wel jammer. Ik heb nog niet (via Google) uitgezocht of het al van start is gegaan. De Zuidas zegt mij verder niks, maar jou wel natuurlijk. Is het bij Sloterdijk of zit ik nu helemaal verkeerd? (Ik raak daar wel eens verzeild als de trein wordt omgeleid.)
Wat ik me afvraag is: kun je nu wel naar buiten? (Ik kreeg de indruk dat je boven woont.)
Groet, schrvrdzs
@ Tenaanval
BeantwoordenVerwijderenp.s. Hier kun je zo te zien meer vinden. Misschien heb je er zin in? Ik nog even niet...
(Ik ga verder lezen in Herman Koch.)
Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenVrij vaag project wel, en pas in oktober dus ik kan het boekje eerst nog lezen.
De Zuidas is het gebied rondom station Zuid/WTC, daar neem ik elke ochtend de trein vandaar dat het mij wel iets zegt. Veel, groot en patserig in het kort. Hoofdkantoor van de ABN/AMRO staat er o.a.
Ik heb vandaag (met hulp) op het terras gezeten, kan het helaas niet alleen in verband met enge trapjes.
(woord: grons)