In therapie

Plaatje hier gevonden.

Er zijn van die weken dat ik overal verbanden met de bibliotheek zie. Ik kan geen hangbrug oversteken of een plantje voor mijn tuin kopen of ik moet aan de bibliotheek denken. Soms een beetje ver gezocht dat geef ik toe, maar ja wat doe je eraan. Vorige week maandag was het ook weer raak. Toen las ik in De Pers onder de titel 'Durf te zeggen: ik heb je nodig' een artikel over een nieuwe relatietherapie, EFT, die een slagingspecentage van 70-75% zou hebben, waar andere therapieën het maar tot 30% brengen.

Er staat o.a. dit over:

Nederlandse relatietherapeuten raken in de ban van de nieuwe relatietherapie van Canadese klinisch psycholoog dr. Sue Johnson: Emotionally Focused Therapy (EFT). De aandacht voor het seminar dat Johnson, door Amerikaanse vakgenoten ook wel de beste relatietherapeut ter wereld genoemd, tijdens haar recente bezoek aan Nederland gaf was enorm. Ze was hier om haar boek Houd me vast te promoten waarin zij EFT in een begrijpelijke, handzame vorm voor het grote publiek brengt. EFT, in de VS inmiddels de populairste relatietherapie, gaat uit van de hechtingstheorie: relatieproblemen ontstaan doordat er een verlies van verbondenheid ervaren wordt.

En toen moest ik meteen aan de bibliotheek denken en aan al die mensen die vroeger lid waren maar nu niet meer zo van de bibliotheek houden. Is er tussen de bibliotheek en die ex-leden ook geen sprake van een soort verstoorde relatie? En zou een vorm van EFT daar niks kunnen betekenen? Ik schreef al eens dat er volgens mij twee groepen zijn voor wie de (openbare) bibliotheek vrijwel onmisbaar is: kinderen die prentenboeken lezen (d.w.z. aan wie ze worden voorgelezen) en ouderen die groteletterboeken lezen. Misschien geldt het ook nog voor de 'laaggeletterden', maar in elk geval blijft er een grote groep over voor wie de band met de bibliotheek niet vanzelfsprekend is. Desgevraagd zeggen mensen vaak dat ze het belangrijk vinden dat er een bibliotheek is, maar dat ze er voor zichzelf geen behoefte aan hebben.

Zou het 'ik heb je nodig' daar ook niet van pas kunnen komen? Ik bedoel ongeveer dit. Zeg tegen mensen die geen lid (meer) zijn: u heeft de bibliotheek misschien momenteel niet nodig, maar de bibliotheek heeft ú wél nodig. Misschien zult u in een andere fase van uw leven (b.v. als u kinderen krijgt of als u afhankelijk wordt van groteletterboeken) blij zijn dat er een bibliotheek is, maar die bibliotheek kan alleen maar blijven bestaan zolang veel mensen er lid van zijn. Zonder u wordt het niets, we hebben u nodig!

Dat moet dan natuurlijk nog uitgewerkt worden: misschien een soort solidariteitslidmaatschap dat niet te veel kost en eens een leuke avond voor de solidariteitsleden en vooral ook vragen naar wat men aan de bibliotheek veranderd zou willen zien om weer écht lid te worden in plaats van alleen steunlid te zijn (en dan als bibliotheek ook iets dóen met de antwoorden en de mensen daarbij betrekken). Maar eerst die EFT om de relatie weer hechter te maken. Mij lijkt het wel wat. Maar zoals ik gisteren al zei, ik heb een paar dagen vrij en dan raak je wel eens...