WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

maandag 4 mei 2009

In therapie














Plaatje hier gevonden.


Er zijn van die weken dat ik overal verbanden met de bibliotheek zie. Ik kan geen hangbrug oversteken of een plantje voor mijn tuin kopen of ik moet aan de bibliotheek denken. Soms een beetje ver gezocht dat geef ik toe, maar ja wat doe je eraan. Vorige week maandag was het ook weer raak. Toen las ik in De Pers onder de titel 'Durf te zeggen: ik heb je nodig' een artikel over een nieuwe relatietherapie, EFT, die een slagingspecentage van 70-75% zou hebben, waar andere therapieën het maar tot 30% brengen.

Er staat o.a. dit over:

Nederlandse relatietherapeuten raken in de ban van de nieuwe relatietherapie van Canadese klinisch psycholoog dr. Sue Johnson: Emotionally Focused Therapy (EFT). De aandacht voor het seminar dat Johnson, door Amerikaanse vakgenoten ook wel de beste relatietherapeut ter wereld genoemd, tijdens haar recente bezoek aan Nederland gaf was enorm. Ze was hier om haar boek Houd me vast te promoten waarin zij EFT in een begrijpelijke, handzame vorm voor het grote publiek brengt. EFT, in de VS inmiddels de populairste relatietherapie, gaat uit van de hechtingstheorie: relatieproblemen ontstaan doordat er een verlies van verbondenheid ervaren wordt.

En toen moest ik meteen aan de bibliotheek denken en aan al die mensen die vroeger lid waren maar nu niet meer zo van de bibliotheek houden. Is er tussen de bibliotheek en die ex-leden ook geen sprake van een soort verstoorde relatie? En zou een vorm van EFT daar niks kunnen betekenen? Ik schreef al eens dat er volgens mij twee groepen zijn voor wie de (openbare) bibliotheek vrijwel onmisbaar is: kinderen die prentenboeken lezen (d.w.z. aan wie ze worden voorgelezen) en ouderen die groteletterboeken lezen. Misschien geldt het ook nog voor de 'laaggeletterden', maar in elk geval blijft er een grote groep over voor wie de band met de bibliotheek niet vanzelfsprekend is. Desgevraagd zeggen mensen vaak dat ze het belangrijk vinden dat er een bibliotheek is, maar dat ze er voor zichzelf geen behoefte aan hebben.

Zou het 'ik heb je nodig' daar ook niet van pas kunnen komen? Ik bedoel ongeveer dit. Zeg tegen mensen die geen lid (meer) zijn: u heeft de bibliotheek misschien momenteel niet nodig, maar de bibliotheek heeft ú wél nodig. Misschien zult u in een andere fase van uw leven (b.v. als u kinderen krijgt of als u afhankelijk wordt van groteletterboeken) blij zijn dat er een bibliotheek is, maar die bibliotheek kan alleen maar blijven bestaan zolang veel mensen er lid van zijn. Zonder u wordt het niets, we hebben u nodig!

Dat moet dan natuurlijk nog uitgewerkt worden: misschien een soort solidariteitslidmaatschap dat niet te veel kost en eens een leuke avond voor de solidariteitsleden en vooral ook vragen naar wat men aan de bibliotheek veranderd zou willen zien om weer écht lid te worden in plaats van alleen steunlid te zijn (en dan als bibliotheek ook iets dóen met de antwoorden en de mensen daarbij betrekken). Maar eerst die EFT om de relatie weer hechter te maken. Mij lijkt het wel wat. Maar zoals ik gisteren al zei, ik heb een paar dagen vrij en dan raak je wel eens...

8 opmerkingen:

  1. Los van de werkelijkheid? Lekker op dreef vind ik.
    Meld je aan bij de GoudklompjesAlleen afhankelijkheid, wel een beet een taboe-woord voor mij. Het heft in eigen hand werkt voor mij beter.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha WvS,
    Voor zover ik weet word je voor de goudklompjes gevráágd (of niet).
    Wat betreft die afhankelijkheid: we zijn als bibliotheek toch afhankelijk van onze leden, of we dat nou leuk vinden of niet? (D.w.z. voor zover de subsidie afhankelijk is van het aantal leden.)
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Edwin,
    Dat schreef ik toch ook, dat zij ons misschien niet missen maar wij hen wel? Maar die therapie werkt met het gegeven dat mensen het fijn (schijnen te) vinden om te horen dat ze nodig zijn. Wie weet kan de bibliotheek daar ook iets mee.
    Bovendien: je kunt er bij vertellen dat de bibliotheek voor anderen wél onmisbaar is en dat je in een andere fase van je leven tot die anderen kunt gaan behoren. Stukje solidariteit én stukje eigenbelang zogezegd.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Grootste punt is denk ik dat veel mensen het best al weten maar niet meer zo goed zijn over te halen. Dat is wel een grote uitdaging voor marketeers...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Edwin,
    Wat ik van de marketeers die bij ons (ProBiblio) soms presentaties houden begrepen heb, is dat zij mensen vooral met cadeautjes e.d. over de streep willen trekken. Daarom leek zo'n benadering met 'wij hebben u nodig' me toch anders en misschien ook te gebruiken. Maar ik heb er niet voor geleerd natuurlijk.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha schrijver,
    Voor doorgeleerd of niet: ik vind het een heel goed plan om op de "we hebben u nodig" tour te gaan. Past volgens mij erg goed in deze tijd. Hoe heette die trendwatchmevrouw ook alweer die met kerst een presentatie hield? Volgens mij past dat heel goed in haar wereldbeeld.

    De bibliotheek Spijkenisse heeft een paar jaar geleden een grote marketingcampagne gedaan door leden een kaartje te sturen met "wij missen u" erop. Weet alleen niet meer of dat recente afhakers waren of ouders van kinderen die wel lid waren. De campagne was in elk geval een groot succes: ik geloof dat 30% lid werd. Zit toch ook een beetje in die hoek of niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha Tenaanval,
    Dat was Christine Boland. Ik weet niet of EFT bij haar ideeën aansluit, maar een trend is het blijkbaar wel. En het schijnt te werken, al moet je zo'n artikeltje in De Pers natuurlijk niet meteen geloven.
    Wat ik zelf wel aardig aan m'n eigen idee vond is dat je mensen erop kunt wijzen dat ze de bieb misschien nu kunnen missen, maar dat ze hem later misschien weer nodig hebben en dat ze er zelf aan kunnen meehelpen om hem te laten voortbestaan. Het heeft iets van een verzekering eigenlijk, denk ik nu ik dit opschrijf.
    Dat 'we missen u' klinkt inderdaad wel naar 'we hebben u nodig', dus zó nieuw is het blijkbaar ook weer niet. Maar misschien is er toch nuance-verschil. (Ik heb er zoals gezegd tenslotte niet voor geleerd.)
    Als je denkt dat ze het bij M&C een ideetje vinden moet je het maar doorsturen...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen