Beetje utopisch

Vandaag ging ik met de bus, en omdat die nog wel eens op zich laat wachten nam ik een boek mee. Gewoonlijk doe ik mijn boek dan in een plastic tasje, maar deze keer had ik een beetje haast en nam ik het zo in mijn hand mee. Toen ik met dat boek in de hand over straat liep en er later mee op een bank bij de bushalte zat (de bus kwam trouwens op tijd dus van lezen kwam niet veel) dacht ik: wat zou het toch leuk zijn om ergens te wonen waar dit gebruikelijk was. Waar veel mensen met een boek in hun hand liepen of er op een bank in zaten te lezen. En dat het dan heel gewoon was dat je vroeg: wat leest u daar en wat vindt u ervan? En dat niemand daar gek van opkeek. En dat je dan zomaar op straat een gesprekje kon voeren over literatuur.

Ik realiseer me dat deze wens tamelijk onrealistisch is. Maar omdat veel of misschien wel alles van toeval afhangt had het ook best wél kunnen gebeuren. Er zijn toch ook landen waar op straat of in het park geschaakt wordt.

Ik zou zou het al heel mooi vinden als het alleen in bibliotheken gebeurde: dat daar overal mensen zaten te lezen. En dat er bij elke bibliotheek een tuin was waar je met je boek kon gaan zitten. (Of een dakgoot, zoals vroeger in De Zeeuwse Bibliotheek.) En dat je er koffie kon kopen en een broodje of een stukje taart. En dat er bibliothecarissen werkten die ook lazen en die heel veel van literatuur wisten. En dat je dan met elkaar kon praten over wat je aan het lezen was of al gelezen had.

Toen ik terugkwam van waar ik geweest was en weer naar de bushalte liep, kwam ik langs een tramhalte. En, 'wie schetst mijn verbazing', daar stond een mevrouw geleund tegen een paal te lezen. Ik probeerde te ontdekken welk boek zij las en ik weet bijna zeker dat het Het grote baggerboek van Ilja Leonard Pfeijffer was, een boek dat ik ook gelezen heb en waar ik graag nog eens met iemand over zou willen praten. Maar ik liep natuurlijk door, want het is nu eenmaal niet gebruikelijk om iemand zomaar aan te spreken over een boek. (De enige keer dat ik dat ooit deed -in de trein, over Het Bureau- keek de man tot wie ik mij richtte zeer verontrust op.)

Misschien had ik samen met die mevrouw een 'beweging' kunnen beginnen.

Foto van Flickr, gemaakt door Manel^Urindar