WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

maandag 22 juni 2009

Alternatieve aardrijkskunde
















Door het lezen van In een adem uit... dacht ik terug aan de middelbare school waar onze leraar aardrijkskunde ons in de derde klas voorlas uit M'n liefje m'n duifje van Roald Dahl. Het verhaal dat me daarvan het best is bijgebleven is dat over de vrouw die haar man doodsloeg met een bevroren lamsbout en het moordwapen daarna in de oven zette. Ze bood de agenten die de moord kwamen onderzoeken aan om te blijven eten en een van de agenten vroeg zich terwijl hij bezig was een stuk lamsbout te verorberen af: waar zou het moordwapen toch zijn, misschien zitten we er wel met onze neus bovenop. Dit verhaal heeft destijds zo'n indruk op me gemaakt dat ik nog steeds de naam van de vrouw weet: Mary Maloney (ik moest wel even opzoeken hoe je het schrijft). Ik ben het boek toen, net zoals de leerlingen van Pennac soms deden met de boeken waaruit hij voorlas, gaan kopen en ik heb het nog steeds. (Het is inmiddels in twee stukken uit elkaar gevallen, de kaft is gescheurd en het papier is bruin geworden.)

Ik zat in de trein in In een adem uit... te lezen en had net aan dat voorlezen uit M'n liefje m'n duifje zitten terugdenken toen ik tot mijn verrassing deze passage tegenkwam, in een hoofdstuk waarin Pennac leerlingen aan het woord laat over de boeken die hij heeft voorgelezen:

'Die Roald Dahl, die is te gek! Dat verhaal van die vrouw die haar kerel doodslaat met een bevroren schapebout en die de smerissen het corpus delicti laat opeten, ik kwam niet meer bij...!'

Pas jaren later heb ik (met veel plezier) de jeugdboeken van Roald Dahl gelezen, zoals Daantje de wereldkampioen en Mathilda en een van de leukste prentenboeken die ik ken: De reuzenkrokodil.

Foto van Roald Dahl gevonden via Google-afbeeldingen.

2 opmerkingen:

  1. He, dat is grappig, ook mij is mijn liefje, mijn duifje voorgelezen op de middelbare school. Is me ook altijd bijgebleven. Zo tijdloos!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Festina,
    Het begint erop te lijken dat dit boek erg populair was onder leraren. Ik durf het niet te herlezen, want dan valt het uit elkaar...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen