Bron: Flickr, foto: ToniVC
Zie ik na een jaar bloggen ook positieve kanten? Jazeker. Het leukste van bloggen vind ik dat het me ertoe aanzet mijn gedachten onder woorden te brengen. Als je probeert ergens iets over op te schrijven moet je nadenken over wat je er precies van vindt en dat bevalt me. Ik zou het natuurlijk ook alleen voor mezelf kunnen opschrijven, maar de wetenschap dat anderen het lezen dwingt me om beter na te denken en het zo duidelijk mogelijk op te schrijven.
Een ander positief aspect van bloggen vind ik het krijgen van reacties. Eigenlijk schrijf ik geloof ik vooral voor die reacties. Het formuleren is leuk, maar als er nooit respons zou zijn, zou ik er waarschijnlijk toch allang mee opgehouden zijn. Eerlijk gezegd doet het aantal lezers me weinig en vind ik alleen de reacties interessant. Ik heb geen flauw idee hoeveel mensen dit blog regelmatig lezen zonder daar ooit iets van te laten merken, ik schat een stuk of 15, maar misschien ook minder of heel misschien wel meer. Maar als ze er allemaal vandaag mee op zouden houden zou ik daar niks van merken, dus het beïnvloedt me niet. Ik zit wel regelmatig op 'Clicky' te kijken, maar eigenlijk zegt dat vrijwel niks. Ja, er komen mensen op mijn blog die naar een recept voor pastinakensoep zoeken of die willen weten hoe je een sok breit of die 'Donald Duck' hebben ingetikt. Deze mensen verlaten meestal binnen enkele seconden het blog weer, al blijft een enkeling wel eens hangen. Een enkele scholier (denk ik) zoekt een uittreksel van een boek waar ik het over gehad heb. De opvallendste groep wordt gevormd door mensen die zoeken naar een 'wintergedicht'. Ik heb ze niet geteld maar het moeten er tientallen zijn en het merkwaardige ervan is dat het bijna allemaal Belgen zijn. Wat hebben Belgen met wintergedichten? Dat zou ik wel eens willen weten.
Heel leuk vond ik de discussies. Het waren er niet veel, maar ze waren leerzaam en dwongen me beter na te denken voor ik iets opschreef.
Er kunnen in theorie ook nog veel mensen mijn blog lezen via Netvibes e.d. Het kunnen er evengoed weinig of helemaal geen zijn. Het maakt me eigenlijk niks uit voor zover ze nooit ietsvan zich laten horen. Het spijt mij, maar zo is het. Leuk als jullie het leuk vinden, maar dat is dan leuker voor jullie dan voor mij.
Andere bloggers zeggen nogal eens dat door het bloggen hun netwerk vergroot is. Ik moet dan denken aan de uitspraak van, als ik mij goed herinner, Karin Spaink: internet verandert de dingen niet maar vergroot ze uit. En ik geloof dat dat zo is. Als je iemand bent die een netwerk belangrijk vindt, dan zal bloggen je helpen het te vergroten. Als je, zoals ik, een netwerk nooit gezocht hebt, dan zul je het door te bloggen ook niet vinden. Door het bloggen heb ik wel enkele aardige medebloggers (min of meer) leren kennen met wie ik anders nooit in contact zou zijn gekomen. Dat vind ik fijn. Maar een netwerk(je) zou ik dat niet willen noemen omdat wij elkaar op werkgebied niets te bieden hebben. Gelukkig maar, vind ik eigenlijk.
Door de 23dingen ben ik anders gaan kijken naar de bibliotheek. Omdat ik achter de schermen werk, wist ik weinig van wat zich in de openbare bibliotheken afspeelt. Daar weet ik inmiddels iets meer van en bloggen heeft daar aan bijgedragen. Doordat mijn belangstelling voor bibliotheekzaken gewekt was maar ook om stof voor blogstukjes te verzamelen ben ik het Bibliotheek-blad en andere vakliteratuur beter gaan lezen. Dat vind ik winst. Daarnaast lees ik ook wat blogs van anderen. Die zijn soms informatief, soms leuk, soms allebei.
Tot slot: waarom is bloggen (in mijn geval) verslavend? Ik denk om dezelfde redenen als waarom andere dingen verslavend (kunnen) zijn: ze vormen een buffer tussen jou en de rest van de wereld.
Positief genoeg, alles bij elkaar?
Vanaf heden gaat dit blog een poosje op de waakvlam.
Bloggen houdt je scherp. Mooi hoor.
BeantwoordenVerwijderenSchrijver,
BeantwoordenVerwijderenNaar aanleiding van je post van zaterdag wilde ik meegaan in de suggestie om je frequentie wat naar beneden te schroeven. Maar die beslissing heb je blijkbaar al genomen.
Je hebt jezelf een tijdje geleden de opdracht gegeven om elke dag te bloggen maar als dat een opgave wordt moet je de frequentie aanpassen. Ik denk dat je te streng bent. In elk geval voor jezelf maar ook wel voor de lezers van je blog. Als je bij de meest gevestigde bloggers ziet dat ze nauwelijks reacties krijgen (zeker vergeleken bij het aantal lezers dat ze hebben) en dat er maar af en toe een discussie ontstaat dan zou het heel bijzonder (bijna aanmatigend) zijn als dat bij jou wel wekelijks zou gebeuren.
Ik vind overigens dat jij nog relatief vaak voor discussie zorgt vanwege jouw (soms onbevangen) kijk op de branche en door je scherpe blik. Jij hebt niet zo'n boodschap aan conventies in het werk en stelt daarom hele onverwachte en interessante vragen. En die worden alleen maar scherper.
Ben benieuwd wat die waakvlam inhoudt, als ie maar wel blijft branden.
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenOm te beginnen drie vragen die bij me opkwamen n.a.v. van je (zeer gewaardeerde) reactie:
1. Hoe zou het toch komen dat sommige mensen denken dat ik zelf niet op het idee kan komen dat ik ook minder vaak zou kunnen bloggen? Natúúrlijk heb ik dat overwogen.
2. Aan welke conventies van het vak heb ik geen boodschap? Ik heb werkelijk geen idee.
3. Vind je het aanmatigend om te willen dat er af en toe discussie op mijn blog ontstaat, of bedoel je het anders?
Ik zit overigens niet per se te wachten op discussie op mijn eigen blog, maar op een beetje discussie waar dan ook: jouw blog, Ning, ZB Digitaal enz. Bloggen werd ons aanvankelijk voorgehouden als een 2.0-vaardigheid. Ik vind dat het dat helemaal niet is, het is gewoon eenrichtingsverkeer van een heleboel mensen ofwel het leggen van heel veel eieren die niemand uitbroedt.
Groet, schrvrdzs
p.s. Die waakvlam was maar een kreet die ik nog moet uitwerken hoor. Maar een waakvlam brandt altijd, zoveel is wel duidelijk. Misschien dus een verkeerd gekozen beeldspraak, maar dat moet nog blijken.
Nou schrijver,
BeantwoordenVerwijderenhet is een stuk positiever dan de vorige beschouwing in ieder geval!
Ook hier zou ik weer van alles tegen kunnen werpen, over wat bloggen zoal kan opleveren en in hoeverre het inderdaad een uitvergroting van andere zaken is, maar ook het daarnaast een nieuwe dimensie geeft aan een heleboel zaken.
Ook hier geldt echter dat iedereen het anders ervaart en dat het per platform en persoon ook nog veel verschilt wat de impact is van bijdragen.
We hebben het er volgens mij al eens over gehad. Laat ik het daarom hier maar bij houden :-)
Dag Schrijverdezes!
BeantwoordenVerwijderenIn het verleden heb ik eens een onaangename ervaring met een waakvlam gehad. Hij was namelijk uitgegaan en het gas -uiteraard een kleine hoeveelheid, dat wel- stroomde tijdens onze afwezigheid de woonruimte in. Gelukkig ontdekte ik al gauw waar die flauwe gaslucht vandan kwam en kon ik de gastoevoer afsluiten. Met een enkel (bv. elektrisch) vonkje zou echter een groot ongeluk hebben kunnen gebeuren! Ik wil maar zeggen: laat de waakvlam alsjeblieft niet uitgaan!
H.gr. 80+
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenNu moet e.e.a. nog tegen elkaar worden weggestreept. Is het saldo dan positief of niet? Daar ben ik nog niet uit.
Natuurlijk kun je het op meer manieren benaderen, maar de theorie van het uitvergroten bevalt me wel. Sociale mensen worden van bloggen socialer, niet zo sociale mensen worden van bloggen wellicht nóg minder sociaal. Maar ik kan mij vergissen.
Groet, schrvrdzs
Jammer, schrijver dezes, dat je het nu even voor gezien houdt. Juist omdat ik je al langer ken dan vandaag, ben ik verrast door de manier waarop je je (om met van Kooten te spreken) afschrijft. Weet je, ik lees pas sinds kort mee, kom er net lekker in en vind je overpeinzend schrijfsel onderhoudend. Als het zo is dat bloggen verslavend werkt, geldt dat ook voor het lezen ervan. Zo iets als een column in de krant die je gewoon elke dag moet lezen voor je aan het grote werk begint. En wat betreft de ills., die zijn aan mij wel besteed, het oog valt namelijk ook graag op iets aangenaams.
BeantwoordenVerwijderenHoud het vuur brandend!Ik warm me er met graagte aan.
ALAARY
Dag Tachtigplusser,
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt gevaarlijk maar het liep gelukkig goed af. Bij de huidige apparaten hoort de gastoevoer vanzelf te stoppen als de waakvlam uitgaat. Mijn blog voldoet hopelijk aan de veiligheidseisen.
Groet, schrvrdzs
p.s. Een flinke knal kan ook zijn charmes hebben, vraag dat maar aan de j.m.
Dag Alaary,
BeantwoordenVerwijderenDe eerste keer dat ik je naam zag heb ik hem gegoogeld omdat ik geen idee had wie je kon zijn. Dat googelen leidde naar veel Arabisch, maar niet tot een oplossing. Later begreep ik het alsnog.
Het streelt me natuurlijk dat je mijn stukjes met genoegen leest. Maar als je bij het begin begint en er elke dag twee leest kun je nog een half jaar vooruit. Ze hebben weinig nieuwswaarde, dus ze zijn niet snel gedateerd. Bibliotheekgerelateerde zaken blijven trouwens meestal wel een tijdje actueel, zoals je weet...
Op de plaatjes zal ik mijn best doen.
Groet, schrvrdzs
Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenHier een paar antwoorden, hoop dat ze niet voor nog meer vragen zorgen:
1. Waarschijnlijk denken sommige mensen dat je zelf niet op het idee van verminderen bent gekomen omdat je het niet noemt. Zoals je zelf al een paar keer hebt genoemd: bloggen vergroot uit wat er al is. Het tegengestelde is ook waar: als je het niet opschrijft bestaat het niet.
2. Je bent geen muts. Om maar even in die termen te blijven. Dit zal wel weer meer vragen oproepen maar concreter kan ik het niet maken, zeker niet in zoiets beperkts als een reactieveld.
3. Aanmatigend bedoelde ik in verband met verwachten dat je veel meer discussie zult hebben dan bv Edwin. Maar terwijl ik dit opschrijf bedenk ik me dat dat wel een beetje een rare vergelijking is, want hij is niet zo actief op zoek naar discussie als jij.
Dat er in het algemeen niet zo heel veel discussie is heeft met punt 2 te maken. Te veel mutsen in de branche. Er is wel veel discussie in het vak, maar dan over stickers of catalogusregels of labels. Niet over dingen die er echt toen.
Waakvlam is misschien ongelukkig, eieren die niemand uitbroedt vind ik wel erg sterk in dit verband.
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenDankjewel!
ad 1. Onbegrijpelijk, ik meen het. Maar je bent niet de enige die zo reageerde dus het zal wel aan mij liggen.
ad 2. Is het echt zo gangbaar onder bibliothecarissen om mutserig te doen? Daar geloof ik helemaal niks van! Misschien ken je gewoon de verkeerde bibliotheekmensen. Kijk maar eens naar b.v. CR en EM. En er zijn er veel meer die wél iets positiefs uitstralen en die wél kritisch en met nieuwe dingen bezig zijn.
ad 3. Ik schreef er al bij dat ik merkte dat op andere blogs ook zelden discussie ontstaat. Of Edwin er op uit is weet ik niet, dat zou hij zelf moeten zeggen, maar hij geeft er toch best wel eens aanleiding toe.
Misschien zijn die eieren windeieren of onbevruchte eieren, dan heeft broeden natuurlijk weinig nut...
Groet, schrvrdzs