Mijn hoofd is geheel leeg, op een herinnering na. Dus schrijf ik die maar op. Mijn opa, de man van de oma van de puzeltjes, was jarig op vijf december. Hij had vier kinderen en die kwamen allemaal op zijn verjaardag en gaven hem elk twee dozen (of waren het kistjes?) sigaren: een voor zijn verjaardag en een voor Sinterklaas. Mijn opa zat in zijn leunstoel, ik denk dat het zelfs een zogeheten 'rookstoel' was, maar dat weet ik niet zeker meer, met naast hem een tafeltje waarop de dozen sigaren werden opgestapeld. Hij keek tevreden.
Ik geloof niet dat ik ooit sigarenbandjes heb gespaard maar ik herinner me nog wel het bandje van 'Elisabeth Bas'. Dat vond ik erg mooi. En nu moet ik ook denken aan het verhaal van Maarten 't Hart, dat 'Velasques Keurcorps Major' heet. Dat is een beetje een geheimzinnig verhaal over een man die elke avond tijdens een wandeling op de Rioolbemaling een sigaar opsteekt en het bandje aan de jonge hoofdpersoon geeft. Tot de man ineens niet meer verschijnt.
En zo zie je maar weer dat gedachten aan elkaar gehaakt zijn: doordat ik aan de verjaardag van mijn opa dacht, dacht ik vervolgens aan 'rookstoel' en aan sigarenbandjes en aan Maarten 't Hart. Zo wordt een leeg hoofd weer wat voller.
Foto hier gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten