WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

woensdag 28 april 2010

Rotterdam 2010-3


















Daarnet liep ik langs de Hema hier vlakbij toen een vrouw me aansprak: 'Mevrouw, zou u één seconde op mijn fiets willen passen? Ik heb geen slot en ik moet even iets kopen. Eén seconde.' Ik weet niet meer of ik iets zei als 'goed' of dat ik de fiets zwijgend aanpakte, maar in elk geval stond ik daar met die fiets en werd die ene seconde natuurlijk wel wat langer. En dacht ik: wat vind ik hier nu van? Ik twijfelde tussen 'ouderwets' en 'dorps'. En ik vond het ook wel een beetje brutaal en een klein beetje vervelend, maar ook wel weer een klein beetje leuk.

Ik geef meteen toe dat het geen bijzonder verhaal is, maar toch was het, voor zover ik me herinner, iets wat ik nooit eerder had meegemaakt, en daarmee toch wel een béétje bijzonder.


Foto: Flickr, gemaakt door: freddy.

10 opmerkingen:

  1. Je ziet er vast door en door betrouwbaar uit. Dat zeggen mensen van mij ook wel eens. Ik laat ze maar in die waan :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad wel bijzonder. Ik zou me ook een beetje overrompelt voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eigenlijk een heel gewone vraag. Stel jezelf eens in zo'n situatie voor. Is toch fijn als iemand je dan uit de nood helpt?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik herinner me zulke scènes die zijn gefilmd met een verborgen camera. Een hond werd in de handen geduwd en zelfs een vuilniszak. De eigenaar kwam niet terug. En dan dus de verbaasde achterblijvers filmen. Vonden ze kennelijk een leuke formule, ik heb er nooit echt om kunnen lachen.

    Jij blij dat de jonge dame net zo goed van vertrouwen was als jij? Bijzondere situatie!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eigenlijk vind ik het niet kunnen!
    Ik ben benieuwd hoelang je met de fiets hebt staan wachten?
    Er zit iets afschuiverigs van eigen verantwoordelijkheid in. ""Ik ben iets vergeten"" en de eerste d beste wordt er dan mee opgezadeld. En stond erbij en keek ernaar.
    Kon die boodschap niet wachten?
    Zijn er geen fietsenstallingen in de buurt?
    Maar goed, ik zou ook in eerste instantie te verbouwereerd zijn en pas ""wakker"" worden als het te laat is en kwaad worden in eerste instantie op mezelf, als het langer duurt dan mijn geduld en mededogen kan opbrengen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag schrijver,
    Leuk toch, zo'n ervaring? Behalve als je hartstikke druk was, maar dan had je vast nee gezegd. Ik ben het helemaal met Annie Maessen eens.
    @katharina: geduld en mededogen, zijn dat niet een beetje een grote woorden voor een gewone vriendendienst?
    Een prachtige woordverificatie in dit verband: presto

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat dubbele gevoel herken ik wel: tuurlijk wil je best even een fiets vasthouden, maar je wil niet overvallen worden door zo'n verzoek.
    Ik zou me misschien wel een beetje opgelaten voelen, maar aan de andere kant is het ook wel leuk, zo'n spontane actie. Denk dat het erg af zou hangen van hoe ze het zou vragen, toch een beetje aardig of heel erg dwingend.

    Wat ik me wel afvroeg: hoe lang stond je daar? Was ze inderdaad zo terug?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Bertie
    Ja, ik denk het wel. Ik herinner me van lang geleden dat een jongeman tegen me zei: U ziet er uit als een degelijke huisvrouw, weet u misschien een goede schoenmaker hier in de buurt? Dat vond ik niet leuk (maar ik wees hem wel een schoenmaker). Als ik íets niet ben is het wel een degelijke huisvrouw.

    @WvS
    Inderdaad, het overviel me.

    @Annie
    Ik vind het niet zo gewoon eerlijk gezegd. Zeker niet voor Rotterdam-West, maar elders is het me ook nooit eerder overkomen.

    @Edwin
    Positief als altijd ;-)

    @Astrid
    Ik moest wel even aan zo'n programma denken, maar omdat die mevrouw echt de Hema inging dacht ik dat ze er wel weer uit zou komen ook. Ze hádden haar natuurlijk door de achterdeur weg kunnen loodsen, dan had ik wel een probleem gehad.
    Dat het een jonge vrouw was staat overigens niet in het stukje ;-) Ik schatte haar op 40 à 45 jaar.

    @Katharina
    Ik vroeg me ook af wat voor dringende boodschap het wel zou wezen. Ik kon niet zien wat ze gekocht had toen ze uit de winkel kwam. Zelf zou ik dit geloof ik nooit vragen, behalve in een noodgeval. Ik vond het een beetje raar en mensen die een beetje raar doen (zolang het niet te gek wordt natuurlijk), daar heb ik wel een soort zwak voor. Ik stond er ongeveer 5 minuten denk ik, misschien wel korter, ik heb niet op mijn horloge gekeken.

    @Tenaanval
    Ze vroeg het niet onaardig, maar toch ook wel een beetje dwingend. Ik had geen enkel excuus (tijdgebrek ofzo) om het niet te doen, dus ik deed het maar.

    @Allen
    Dank voor jullie toevoegingen!
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @AvA,
    Jou vergat ik nog. Nee, ik vond het niet echt leuk. Ook niet vervelend. Vooral vreemd en verder niet belangrijk. Maar ja, er zat wél een blogstukje in ;-)
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen