Ik zit in de trein af en toe naast iemand die een boek zit te lezen en ik probeer dan meestal te achterhalen welk boek dat is. Soms lukt dat. Gisteren, op weg van Schiphol naar Rotterdam, zat ik naast een jonge man (van een jaar of 28 denk ik) die een dik boek las. Ik keek even opzij en zag twee namen op de pagina: Tatiana en Alexander, en ik dacht: zou het soms Oorlog en Vrede zijn (dat ik niet gelezen heb)? Maar op het stukje omslag dat ik kon zien stond een foto van een vrouw, dus dat kon niet. En het was wel dik, maar ook weer niet zó dik. Vlak voor Rotterdam vouwde de jongen (of vanuit een ander perspectief: de man) tot mijn lichte afschuw een flinke hoek van een bladzij om en sloeg het boek dicht. Het bleek Een liefde in Leningrad van Paulinna Simons te zijn. Nooit van gehoord, maar daar hebben we internet voor en ik schaar het nu onder wat bij ons op het werk 'tussengenre' wordt genoemd en wat mijn collega en ik wel betitelen als 'Binchy-achtigen'. Dit vooral door 'Liefhebbers van dit boek bestelden ook' bij Bol.
Ik vind dat typisch 'damesromans' en had eerlijk gezegd niet verwacht dat mannen ze wel eens lazen. Althans, ik ken geen enkele man die dat doet. Of in elk geval niet in het openbaar. Maar misschien was hij het wel aan het lezen omdat zijn vriendin het prachtig vond en hij alles van haar wilde weten. Toen ik vijf minuten bij de tram zat te wachten kwam de man daar ook aanlopen. Hij had een bos rode rozen gekocht. We stapten in dezelfde tram en gingen er bij dezelfde halte weer uit, maar toen verloor ik hem uit het oog.
Foto: Flickr, gemaakt door paparutzi
Ha schrijver,
BeantwoordenVerwijderenleuke post (titel). Dit boek las ik vorig jaar in de veronderstelling nog snel even iets over de latere historie van Petersburg te lezen. Het bleek dus een romantisch verhaal te zijn, hier en daar gelardeerd met wat historische gegevens over Petersburg. Niets mis mee, maar niet mijn smaak.
Gogol en Dostojevski leerden mij meer over Petersburg. En die plekken waren ook nog te herkennen toen ik in Petersburg rondliep vorig jaar.
Wie weet was jouw medereiziger inderdaad op weg naar zijn Tatiana in Rotterdam, compleet met rode rozen. Altijd leuk om daarover te fantaseren....
Leuk inderdaad. Zeker als je elkaar nog een tijdje volgt daarna. Ik kijk ook altijd naar de boeken die mensen lezen en fantaseer daar dan over.
BeantwoordenVerwijderen@ Wies en Astrid,
BeantwoordenVerwijderenEn zijn Tatiana moet haast wel hier in de buurt wonen. Misschien kom ik hen vandaag wel tegen bij AH. Ik hoop wel dat de jongeman dan het boek onder zijn arm heeft of in elk geval hetzelfde overhemd aan.
Groet, schrvrdzs
Kijk dan ook even in zijn winkelmandje want ik wil er wel alles van weten!
BeantwoordenVerwijderenHa WvS,
BeantwoordenVerwijderenBeloofd! Misschien kan ik zelfs wel een boodschappenbriefje vinden...
Groet, schrvrdzs
Wat zijn vrouwen toch heerlijk nieuwsgierig!! (Ik schaar me er ook onder :)
BeantwoordenVerwijderen