zaterdag 1 augustus 2009
Met goed fatsoen
Nog even verder over lezers in de trein. Gisteren dacht ik ineens: zouden (boeken)lezers 'fatsoenlijker' zijn dan niet-lezers? En komt het misschien daardoor dat ik relatief vaak naast ze zit? In de trein zetten veel mensen hun tas op de bank naast zich. Ook in een volle trein houden ze dat vaak stug vol tot iemand vraagt: 'Mag ik daar misschien zitten?' Meestal (maar niet altijd) wordt de tas dan wel zonder al te kwaaie blikken weggehaald, soms antwoordt iemand zelfs met 'Natuurlijk!' Toch blijft het vervelend om het te moeten vragen en je merkt dat mensen eerst proberen een plekje te vinden waar géén tas op staat. Pas als dat er niet meer is vráágt men om een plekje. Zo doet eigenlijk iedereen het en zo doe ik het zelf ook. (Dat de brutalen de halve wereld hebben is hier weer duidelijk. De niet-brutalen hebben weliswaar de andere helft, maar zij moeten hem met meer mensen delen.)
Maar nu kreeg ik gisteren ineens het gevoel dat lezers vaker mensen zijn die hun tas al op schoot nemen vóórdat iemand het hun vraagt. En dat ik daarom relatief vaak naast een lezer kom te zitten. Het zou leuk zijn als het eens werd uitgezocht, maar ja, wie heeft daar zin in? En áls het dan zo blijkt te zijn, dan heb je nog geen verklaring. Word je van lezen fatsoenlijker of is lezen vooral iets waar 'nette mensen' zich mee bezig houden? Of willen die lezers gewoon niet in hun lectuur gestoord worden door mensen die vragen 'Zou ik hier misschien mogen zitten?' en voorkomen ze dat daarom maar liever?
Foto: Flickr, gemaakt door: sekihan.
Labels:
gedrag in de trein,
lezen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dag schrijver,
BeantwoordenVerwijderenKijk, dat zijn nu het soort vragen waar ik me ook mee bezig hou. Waarvoor ik soms tellingen verricht om m'n gevoel te bevestigen of te ontkennen. Over de percentages allochtonen in de bieb, op de fiets in het buitengebied, in het theater. Over de merken van de weggegooide blikjes en flesjes. Over niet werkende voor- en achterlichten van fietsers. Over de plaats die mensen kiezen in de wachtkamer als ze de keuze hebben tussen bank-stoel-kruk. Over de percentages mensen die klagen resp. juichen bij verse sneeuw. Je wordt er niet veel wijzer van, maar het is aardig om bv. naar waarheid te kunnen zeggen dat in jouw wijk 60% van de mensen die tussen 17.00 en 18.00 op straat is niet-autochtoon is. (Ik schatte 30% toen men een mening over de wijk gaf).
Wat het fatsoen van de lezer betreft: van de lezers is een hoog percentage vrouw.
Wat een leuke "ontmoeting", met de rozenman van je vorige posting!
Dag AvA,
BeantwoordenVerwijderenAllemachtig! Dat je je dat allemaal afvraagt! En het zijn beslist interessante of op zijn minst leuke kwesties. Je verzameling boodschappenbriefjes past er ook helemaal bij.
Wat betreft weggegooide verpakkingen is mij opgevallen dat een op straat of in mijn stoeptuintje of ergens in de berm weggegooid sigarettenpakje vrijwel altijd een Marlboro-pakje is. Ik vraag me daarom af of dat het meest gerookte merk is, of misschien het meest gerookte merk in mijn buurt, óf dat het roken van Marlboro meer voorkomt bij mensen met een wat onverschilliger levensstijl, om het zo maar te zeggen.
Wat betreft het lezen door vrouwen, dat had ik ook al bedacht, maar ik geloof niet dat vrouwen in de trein 'netter' zijn dan mannen. Het zou misschien wel opgaan voor 'oudere dames', maar die zitten op de tijden waarop ik reis (forenzentijd) weinig in de trein. Veruit de meeste mensen die op mijn tijd reizen zijn jonger dan ik.
Groet, schrvrdzs
Ha Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenMijn zeldzame trein/leeservaring is dat met je tas op schoot (een beetje afhankelijk van het formaat)je boek lekker op je tas kan rusten. Dat vind ik een prettige houding om te lezen. Daarom lees ik ook het liefst aan tafel of opgekruld op de bank met de leuning als steuntje.
Op het plaatje zie ik dat ook.
Ha WvS,
BeantwoordenVerwijderenAan die verklaring had ik nog niet gedacht, maar misschien is dat hem gewoon. Ik vind inderdaad ook dat het pettig leest met het boek op je tas. Verder lees ik het liefst liggend, op de bank of in bed. Maar het meeste lees ik toch in de trein.
Groet, schrvrdzs
Ik doe altijd net of ik druk aan het lezen ben zodat ik mijn tas niet van de stoel hoef te halen. (tenzij het noodzakelijk is natuurlijk) Aankijken is zwichten :-)
BeantwoordenVerwijderenWat betreft de Marlboro: dat is volgens mij nog steeds een van de populairste merken, zeker bij jongere rokers.
Die groep rookt denk ik vaker op straat dan mensen die werken, horeca bezoeken en wat dies meer zij.
Ik hing vroeger ook altijd met mijn maatjes op straat. Als puber vonden we het nota bene stoer als onze hangplek bezaaid was met peuken en verpakkingen...
Of dat nog zo is weet ik natuurlijk niet, maar het zou me niets verbazen in ieder geval...
Ha Edwin,
BeantwoordenVerwijderenDit zet mijn theorie aangaande lezers in de trein weer op losse schroeven! Jammer...
Heb je er zelf geen hekel aan als je moet vragen of je ergens mag zitten?
Dank voor de uitleg aangaande Marlboro. Het hield me al een tijdje bezig (d.w.z. als ik weer zo'n pakje zag). Een plek met meer dan een pakje ben ik nog niet tegengekomen.
Groet, schrvrdzs