Laat ik het weer eens over Birkenstocks hebben, het is komkommertijd tenslotte en het blijft een fenomeen dat me (af en toe) bezighoudt. Een maand geleden las ik op zbdigtaal-twitter: 'Vandaag van een puber geleerd dat birkenstocks helemaal hip zijn.' (Een paar dagen later bleek al dat wat je wel eens leest, nl. dat twitter sneller is met het nieuws dan de krant, helemaal waar is, want toen las ik in De Pers een artikeltje over verspreidingskaartjes o.i.d. -dat ik helaas niet meer kan terugvinden- waarin stond dat Zeeland m.b.t. Birkenstocks nog een witte plek was.)
Sindsdien kijk ik weer eens wat vaker naar de voeten van mijn stadgenoten en heb ik geconstateerd dat de Birkenstock in Rotterdam inmiddels het stadium van 'hip' gepasseerd is en werkelijk door iedereen gedragen wordt, het meest door vrouwen, maar zeker ook door mannen en kinderen. En door alle bevolkingsgroepen. Pas nog zag ik een oudere dame in traditionele Indiase/hindoestaanse kleding. Meestal worden daar sierlijke sandaaltjes bij gedragen, maar deze mevrouw droeg zilverkleurige Birkenstocks. Al langer geleden zag ik een orthodoxe moslim, geheel in het wit gekleed met blinkend witte Birckenstocks onder zijn ruim boven de voet vallende broek. Ik zag veel zwarte Birkenstocks bij zwart gelakte teennagels, felroze Birkenstocks bij een net zo felroze truitje, panterbirkenstocks, kinderbirkenstocks, hippe meisjes op Birkenstocks, omvangrijke dames op Birckenstocks, enz. enz. Wie er een beetje op let kan elke dag tientallen mensen zien die ze dragen.
Af en toe kom ik langs de R'damse Birkenstockwinkel (na die in Alkmaar als 2e in Nederland geopend) en het is er altijd druk tot zeer druk, zelfs vlak voor sluitingstijd. Het is een winkel zonder opsmuk: banken in het midden, planken met slippers tegen de muur. Soms mag je er niet eens meer in omdat hij te vol is (heb ik zelf gezien). Soms mag je vanwege de drukte alleen de rechterslipper passen (is mij verteld). Maar het maakt allemaal niks uit: de mensen willen Birkenstocks en de mensen willen hun Birkenstocks nú. Hoe lang dat goed blijft gaan vraag je je af, maar dát het goed gaat is zeker.
Ik schreef het al eerder (in een van mijn eerste stukjes op dit blog na 23dingen) maar ik denk het nog steeds: wat is hun geheim? Wat hebben zij van Birkenstock wat wij van de bibliotheek niet hebben? Hoe hebben ze het voor elkaar gekregen een dergelijk verstoft en alom truttig gevonden product zo'n enorme opleving te bezorgen? Kan de man of vrouw (of het team) hierachter niet eens op een bibliotheekcongres komen spreken? Er móet iets van te leren zijn, dat kan haast niet anders. En nu bedoel ik niet dat we hun marketingtechnieken moeten overnemen, maar ik denk eerder aan een visie op 'wat de mensen willen' samen met het geen concessies doen aan kwaliteit. Want dat laatste doen ze volgens mij niet bij Birkenstock: de nieuwe slippers zien er wel anders uit dan de vroegere verpleegsterssandaal, maar ze hebben nog steeds dat bijzondere voetbed.
Overigens: zelf heb ik ze niet, want ik vind ze helemaal niet lekker zitten...
Foto: Evert Elzinga/GPD, hier gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten